Η Κάνναβη και ο Ψυχιατρικός Ασθενής

Πρόλογος
Η σχέση της κάνναβης με τις ψυχικές / ψυχιατρικές διαταραχές(*) είναι μια πολύ παρεξηγημένη και με ένα πολύ κακό παρελθόν σχέση. Αν σκεφτεί κανείς ότι η “τρέλα” ήταν ένα από τα όπλα της προπαγάνδας εναντίον της χρήσης της κάνναβης την δεκαετία του ‘30 όταν κυκλοφόρησε το καθόλα παραπλανητικό “Reefer Madness”[1] το 1936, εύκολα καταλαβαίνει κανείς το γιατί.
(*) Πότε δεν κατάλαβα την διαφορά μεταξύ ψυχικού και ψυχιατρικού, “can’t teach old dog new tricks”, εκτός φυσικά από το ότι ο ψυχίατρος είναι γιατρός ενώ ο ψυχολόγος όχι και επειδή μιλάμε για “φάρμακα” προτιμώ να αναφέρομαι σε ψυχιατρικές διαταραχές.
[1] Όποιος έχει μια ώρα για χάσιμο ας δει αυτήν την ταινία “επιστημονικής φαντασίας” γ’ διαλογής εδώ: https://youtu.be/V2FZgErvNTE

Ούτε λίγο ούτε πολύ το φυτό της κάνναβης και ο πιο γνωστός τότε τρόπος κατανάλωσης της, το κάπνισμα, δαιμονοποιήθηκαν, η κάνναβη έγινε το “φυτό του διαβόλου”, που με μια ρουφηξιά μπορούσε να σε μετατρέψει αυτοστιγμεί σε έναν παρανοϊκό, μανιακό εγκληματία. Στην ταινία προβάλλονται, ανάμεσα στα άλλα τραγελαφικά, άνδρες που καπνίζοντας αρειμανίως ένα τσιγάρο με κάνναβη μετατρέπονται σε παρανοϊκά εκτός εαυτού όντα έτοιμα να διαπράξουν κάθε λογής έγκλημα. Καθωσπρέπει χαμηλοβλεπούσες νεαρές Αμερικανίδες, καπνίζοντας λίγη κάνναβη μετατρέπονταν σε ξέφρενες γυναίκες έτοιμες για κάθε ακολασία και κραιπάλη.

Η μαριχουάνα (υποτιμητικός όρος που χρησιμοποιήθηκε λόγω του ότι έτσι την αποκαλούσαν οι Μεξικάνοι μετανάστες, ως επί το πλείστον παράνομοι, που κατέκλυζαν τις νότιες πολιτείες των ΗΠΑ αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο), το φυτό του διαβόλου, ήρθε στις ΗΠΑ για να καταστρέψει την νεολαία, τους έντιμους άνδρες και γυναίκες, την οικογένεια, τα χρηστά ήθη των Αμερικάνων. Η χρήση της κάνναβης εξομοιώθηκε με τον προσηλυτισμό στον σατανισμό και στο έγκλημα με κύριο σύμπτωμα την τρέλα και την παράνοια που προξενούσε σε όποιον την δοκίμαζε, έστω και κατά λάθος. Στο μυαλό των Αμερικάνων μια ήταν η εικόνα που αποτυπώθηκε ανεξίτηλα στο μυαλό, κάνναβη ίσον παράνοια. Για εκείνη την εποχή, μια ταινία ήταν αρκετή για να πείσει το κοινό ότι η κάνναβη είναι ο δαίμονας που πρέπει να στείλουν στο πυρ το εξώτερο και με την απαγόρευση που ακολούθησε, όποιος τολμούσε να αμφισβητήσει την επικινδυνότητα της κάνναβης πλήρωνε με ποινή φυλάκισης και (κυρίως) με κοινωνικό στιγματισμό.

Παρόλο που η ψυχιατρική επιστήμη κατά καιρούς έχει χρησιμοποιήσει και χρησιμοποιεί ακόμα πολλές ουσίες, ναρκωτικά, βαρβιτουρικά, οπιούχα και οπιοειδή, χημικές ενώσεις που σε μετατρέπουν (κυριολεκτικά) σε φυτό, για να “θεραπεύσει” τις ψυχικές διαταραχές, πότε δεν τόλμησε να αγγίξει την κάνναβη. Αν θέλεις να δεις πραγματικά μια απότομη αντίδραση από έναν γιατρό, ρώτα ένα ψυχίατρο για την κάνναβη, θα σου φέρει τα άπαντα του Φρόιντ στο κεφάλι και θα σε πετάξει κλοτσηδόν έξω από το ιατρείο του (κι ας νομίζουν μερικοί ότι υπερβάλω).

Οι δρόμοι της ψυχιατρικής και της κάνναβης δεν διασταυρώνονται πουθενά για δεκάδες χρόνια τώρα, από τότε που έγινε η απαγόρευση και συνδέθηκε αναίτια αλλά και άρρηκτα η κάνναβη με την (υποτιθέμενη) παράνοια που προκαλεί. Και ενώ ένας εθισμένος χρήστης ηρωίνης, ένας αλκοολικός, ένας οπιομανής ή ένας εθισμένος σε άλλα πράγματα πέρα από τις ουσίες, μπορεί να αντιμετωπιστεί από έναν ψυχίατρο ως ασθενής, ένας καθόλα νορμάλ χρήστης κάνναβης μπορεί να προκαλέσει την μήνιν ενός γιατρού της ψυχής. Για να καταλάβεις, οι ψυχίατροι θεωρούν ως μια διαταραχή την χρήση της κάνναβης και την κατατάσσουν μαζί με τις άλλες διαταραχές όπως αυτές της χρήσης αλκοόλ, νικοτίνης (κάπνισμα) και ουσιών… αλλά ούτως ή άλλως θεωρούν διαταραχή οτιδήποτε δεν είναι μέσα στα όρια του ένας-θεός-ξέρει-από-ποιον προκαθορισμένου “νορμάλ”.

Μόνο τελευταία και μετά από τις όλο και περισσότερες επιστημονικές έρευνες και από τον χώρο της ψυχιατρικής υγείας και από σπόντα άρχισαν λίγο να μαλακώνουν και να αντιλαμβάνονται ότι το όργανο με το οποίο ασχολούνται στο ανθρώπινο σώμα και τις παθήσεις του, ο εγκέφαλος, είναι άρρηκτα δεμένος με την παρουσία ενδογενών κανναβινοειδών που η έλλειψή τους ή η δυσλειτουργία τους προκαλεί διαταραχές και προβλήματα ή επιτρέπει σε νοσήματα και παθήσεις να κάνουν ανενόχλητες το καταστροφικό τους έργο πάνω μας.

Μόνο τώρα που άρχισε να αποδεικνύεται ότι το “κακό” κανναβινοειδές, η THC, μπορεί να ελεγχθεί (από το “καλό” κανναβινοειδές, την CBD) και να μας δώσει όλα της τα πλεονεκτήματα, μετριάζοντας όλα της τα μειονεκτήματα, μόνο τώρα όσοι ασχολούνται με τις ψυχικές διαταραχές και τις ψυχιατρικές καταστάσεις υγείας άρχισαν να ακούνε λίγο περισσότερο, άρχισαν να αναρωτιούνται ότι όλα όσα ήξεραν για την κάνναβη δεν ήταν παρά μόνο παραφουσκωμένες παπαρολογίες. Μόνο τώρα καταλαβαίνουν ότι έπεσαν και αυτοί θύματα μιας καλά οργανωμένης και στημένης παραπλάνησης (για την εποχή της απαγόρευσης, από το 1937).

Υπάρχουν ακόμα ισχυρές αντιστάσεις και αντιρρήσεις. Και ενώ οι γιατροί για να δεχθούν ότι η κάνναβη είναι “διαβολική” δεν χρειάστηκε παρά μια απαγόρευση (επαναλαμβάνω που έγινε χωρίς καμιά επιστημονική αιτιολόγηση), για να πειστούν ότι είναι φάρμακο και έχει ένα εκτενές φάσμα εφαρμογής για ιατρική χρήση, και στην επιστήμη των ψυχικών νοσημάτων και διαταραχών, θέλουν εγκυκλοπαίδειες με εμπεριστατωμένες επιστημονικές αποδείξεις και κλινικές μελέτες σε ανθρώπους μεγάλης κλίμακας και μεγάλης διάρκειας. Λες και οι εκατομμύρια χρήστες (παράνομοι και μη, για ψυχαγωγικούς και ιατρικούς σκοπούς) της κάνναβης και των σκευασμάτων της δεν αποτελούν μια αδιάσειστη απόδειξη, μια τεράστιας κλίμακας και διάρκειας παγκόσμια “κλινική δοκιμή” σε ανθρώπους.

Δεν λέω ότι οι ψυχίατροι είναι κακοί ή ότι δεν είναι έγκριτοι επιστήμονες. Όχι δεν λέω αυτό. Λέω όμως ότι αυτοί, οι επιστήμονες που γνωρίζουν όσο κάνεις άλλος καλύτερα την ψυχή του ανθρώπου, αυτοί που κατανοούν όσο κανένας άλλος γιατρός, την σημαίνει κατάθλιψη, τι σημαίνει ψυχική διαταραχή, τι σημαίνει νόσος της ψυχής (δηλ. του εγκεφάλου) θα έπρεπε να γνωρίζουν ή να είναι ανοιχτοί στο να γνωρίσουν το τι κάνουν και τι μπορούν να κάνουν τα κανναβινοειδή (της κάνναβης) στο ενδοκανναβινοειδές μας σύστημα. Ένα σύστημα που κυρίως ρυθμίζει το βασικότερο όλων των ανθρώπινων οργάνων, τον εγκέφαλο.

Ευτυχώς όμως υπάρχει πρόοδος, υπάρχει ελπίδα και υπάρχει και αμέριστο επιστημονικό ενδιαφέρον για το θαυματουργό φυτό της κάνναβης και για την χρήση της και από την ψυχιατρική επιστήμη. Βρήκα αρκετά άρθρα που αναφέρονται σε αυτά τα δύο, στα περισσότερα από αυτά αναγνωρίζεις αυτήν την αμφιλεγόμενη αντιμετώπιση της κάνναβης από τους ψυχιάτρους, βλέπεις αυτήν την “θέλω και δεν θέλω” άτολμη προσέγγιση, που από την μια αναγνωρίζει ότι κάτι καλό και ενδιαφέρον υπάρχει στην κάνναβη και από την άλλη βγάζει αυτήν την προστατευτικότητα απέναντι στον φόβο και τον σκοταδισμό που έχουν σκεπάσει την κάνναβη στα 90 χρόνια απαγόρευσης και προπαγάνδας.

Ο εγκέφαλος είναι ένα πολύπλοκο και ευαίσθητο όργανο, είναι “καλωδιωμένο” (εσωτερικά και με το υπόλοιπο σώμα) με ένα τεράστιο και επίσης πολύπλοκο και ευαίσθητο δίκτυο νεύρων. Είναι δέκτης, επεξεργαστής και πομπός. Είναι αποθήκη μνημών και ένας πανίσχυρος υπολογιστής. Τα κανναβινοειδή είναι οι απαραίτητες χημικές ουσίες που τον ρυθμίζουν και τον βοηθούν να λειτουργεί με την μεγαλύτερη δυνατή αποτελεσματικότητα, τον προστατεύουν, τον επισκευάζουν, τον κρατούν σε φόρμα, είναι επίσης και πολύ δυνατά νευροπροστατευτικά. Το 99,99% των ψυχικών διαταραχών οφείλονται σε δυσλειτουργίες του εγκεφάλου, άρα τι πιο λογικό και φυσιολογικό οι γιατροί της ψυχής να αναζητήσουν στην κάνναβη τα εργαλεία εκείνα που θα τους βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν και να θεραπεύσουν αυτές τις διαταραχές.

Τα δύο άρθρα που μετέφρασα και παραθέτω εδώ παρακάτω, έχουν το μεν πρώτο ημερομηνία δημοσίευσης 10 Απριλίου 2017 και το δε δεύτερο 31 Μαΐου 2017 και είναι και από το ίδιο site, το Psychiatric Times. Διαβάζοντάς τα κάποιος θα διαπιστώσει τις δυο διακριτές τάσεις που υπάρχουν και στον τομέα της ψυχιατρικής σχετικά με την κάνναβη. Η μια είναι αυτή που εμφανίζει την κάνναβη ως μια εν δυνάμει επικίνδυνη ουσία, που αυτοί που την χρησιμοποιούν εθίζονται και αποκτούν την “διαταραχή της χρήσης της κάνναβης” ενώ όσοι έχουν και ψυχιατρικά θέματα κινδυνεύουν να τα επιβαρύνουν και να επιδεινώσουν. Ενώ η άλλη τάση είναι αυτή που λέει ότι η κάνναβη είναι ελπιδοφόρα και έχει ένα θεραπευτικό δυναμικό που περιμένει να αποκαλυφθεί για να χρησιμοποιηθεί ως φάρμακο σε ένα μεγάλο εύρος ασθενειών, ανάμεσά τους και οι ψυχιατρικές διαταραχές. Διάβασε τα.

Σε μια εργασία του 2004[1] που την χρησιμοποιούν πολλοί ως παραπομπή, η Nora Volkow και οι συνεργάτες της στο National Institute on Drug Abuse καταδεικνύουν την απόδειξη που συνδέει τη χρήση κάνναβης με την ψύχωση, το άγχος, την κατάθλιψη και τον εθισμό[1]. Μια δεύτερη μελέτη[2] εξετάζει τις βλαβερές συνέπειες στην μάθηση, την ψύχωση και την κινητροποίηση[2]. Η δήλωση θέσης για την κάνναβη της American Psychiatric Association αρχίζει ως εξής: “δεν υπάρχει καμία τρέχουσα επιστημονική απόδειξη ότι η κάνναβη είναι με κάποιον τρόπο επωφελής για θεραπεία στην ψυχιατρική για οποιαδήποτε διαταραχή”[3].
[1] “Adverse Health Effects of Marijuana Use” (Ανεπιθύμητες επιπτώσεις στην υγεία από την χρήση της κάνναβης)
https://sci-hub.ac/10.1056/NEJMra1402309
“Υπό το φως της ταχείας μετατόπισης του τοπίου όσον αφορά τη νομιμοποίηση της κάνναβης για ιατρικούς και ψυχαγωγικούς σκοπούς, οι ασθενείς είναι πιο πιθανό να την ζητήσουν από τους γιατρούς τους για πιθανές δυσμενείς και ευεργετικές επιδράσεις της στην υγεία. Η δημοφιλής αντίληψη φαίνεται να είναι ότι η κάνναβη είναι μια ακίνδυνη ευχαρίστηση και η πρόσβαση σε αυτήν δεν θα πρέπει να θεωρείται κάτι που χρειάζεται νομοθετική ρύθμιση αλλά ούτε και να θεωρείται παράνομη. Επί του παρόντος, η κάνναβη είναι η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη ‘παράνομη’ ουσία στις ΗΠΑ, με περίπου 12% των ανθρώπων ηλικίας 12 ετών και άνω να αναφέρει χρήση κατά το προηγούμενο έτος και με υψηλά ποσοστά χρήσης ιδιαίτερα μεταξύ των νέων. Ο πιο κοινός τρόπος χορήγησης είναι η εισπνοή. Τα πρασινωπά-γκρι τεμαχισμένα φύλλα και λουλούδια του φυτού Cannabis sativa καπνίζονται (μαζί με τους μίσχους και τους σπόρους) σε τσιγάρα, πούρα, πίπες, ναργιλέδες ή σε ‘blunts’ (κάνναβη τυλιγμένη μέσα σε περιτύλιγμα φύλλου-καπνού από ένα πούρο). Το χασίς είναι ένα σχετικό προϊόν που δημιουργείται από τη ρητίνη από τα λουλούδια κάνναβης και συνήθως καπνίζεται (μόνο του ή σε μίγμα με καπνό) αλλά μπορεί να καταποθεί και από το στόμα. Η κάνναβη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ετοιμασία ροφήματος τσαγιού και το εκχύλισμα της με βάση το λάδι μπορεί να αναμιχθεί σε προϊόντα διατροφής.
Η τακτική χρήση της κάνναβης κατά τη διάρκεια της εφηβείας είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, δεδομένου ότι η χρήση από αυτή την ηλικιακή ομάδα σχετίζεται με αυξημένη πιθανότητα για βλαβερές συνέπειες. Μολονότι πολλαπλές μελέτες, έχουν αναφέρει αρνητικές επιπτώσεις, άλλες μελέτες δεν τις αναφέρουν και το ζήτημα του κατά πόσον η κάνναβη είναι επιβλαβής παραμένει αντικείμενο έντονων συζητήσεων. Εδώ θα επανεξεταστεί η τρέχουσα κατάσταση στην επιστήμη που σχετίζεται με τις δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία της ψυχαγωγικής χρήσης της κάνναβης, με επικέντρωση σε αυτές τις περιοχές που τα στοιχεία είναι πιο ισχυρά.
Συμπεράσματα: Η χρήση της κάνναβης έχει συνδεθεί με σημαντικές δυσμενείς επιδράσεις, ορισμένες από τις οποίες έχουν προσδιοριστεί με υψηλό επίπεδο εμπιστοσύνης. Η κάνναβη, όπως και άλλες ουσίες κατάχρησης, μπορεί να οδηγήσει σε εθισμό. Κατά τη διάρκεια της επίδρασης, η κάνναβη μπορεί να επηρεάσει τη γνωστική λειτουργία (πχ. μνήμη και αντίληψη του χρόνου) και τη λειτουργία της κίνησης (πχ. συντονισμός) και αυτά τα αποτελέσματα μπορούν να έχουν επιζήμιες συνέπειες (πχ. ατυχήματα με μηχανοκίνητα οχήματα). Η επανειλημμένη χρήση κάνναβης κατά την εφηβεία μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα μακροχρόνιες αλλαγές στη λειτουργία του εγκεφάλου που μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο εκπαιδευτικά, επαγγελματικά και κοινωνικά επιτεύγματα. Ωστόσο, οι επιδράσεις μιας ουσίας (νόμιμης ή παράνομης) στην ατομική υγεία καθορίζονται όχι μόνο από τις φαρμακολογικές ιδιότητές της αλλά και από τη διαθεσιμότητα και την κοινωνική αποδοχή της. Από την άποψη αυτή, οι νόμιμες ουσίες (αλκοόλ και καπνός) προσφέρουν μια διασκεδαστική προοπτική, που αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο βάρος των ασθενειών που συνδέονται με τις ουσίες, όχι επειδή είναι πιο επικίνδυνες από τις παράνομες ναρκωτικές ουσίες, αλλά επειδή το νομικό τους καθεστώς επιτρέπει πιο εκτεταμένη έκθεση. Καθώς η πολιτική μετατοπίζεται προς τη νομιμοποίηση της κάνναβης, είναι εύλογο και πιθανόν συνετό να υποθέσουμε ότι η χρήση της θα αυξηθεί και ότι, κατ’ επέκταση, θα αυξηθεί και ο αριθμός των ατόμων για τα οποία θα υπάρξουν αρνητικές συνέπειες στην υγεία”.
[2] “Effects of Cannabis Use on Human Behavior, Including Cognition, Motivation, and Psychosis: A Review” (Επιπτώσεις της χρήσης κάνναβης στην ανθρώπινη συμπεριφορά, συμπεριλαμβάνονται οι γνωστικές λειτουργίες, τα κίνητρα και η ψύχωση: Μια αναθεώρηση)
https://sci-hub.ac/10.1001/jamapsychiatry.2015.3278
Περίληψη
“Με μια πολιτική συζήτηση για τους πιθανούς κινδύνους και τα οφέλη της χρήσης κάνναβης ως σκηνικό, το κύμα πρωτοβουλιών νομιμοποίησης και απελευθέρωσης συνεχίζει να διαδίδεται. Τέσσερεις πολιτείες (Κολοράντο, Ουάσιγκτον, Όρεγκον και Αλάσκα) και η Περιφέρεια της Κολούμπια, έχουν περάσει νόμους που νομιμοποιούν την κάνναβη για ψυχαγωγική χρήση από ενήλικες και άλλες 23 πολιτείες καθώς και η Περιφέρεια της Κολούμπια έχουν ρυθμίσει την χρήση της κάνναβης για ιατρικούς λόγους. Αυτά οι αλλαγές πολιτικής θα μπορούσαν να προκαλέσουν ευρείας τάξης ακούσιες συνέπειες, με βαθιές και διαρκείς συνέπειες για τα συστήματα υγείας και τις κοινωνίες στη χώρα μας. Η χρήση κάνναβης εμφανίζεται ως ένας από τους πολλούς αλληλεπιδρώντες παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου και τη διανοητική λειτουργία. Για να ενημερωθεί η πολιτική συζήτηση με επιστημονικά δεδομένα, γίνεται μια ανασκόπηση της βιβλιογραφίας για να εντοπιστεί το τι είναι γνωστό και το τι όχι, σχετικά με τις επιπτώσεις της χρήσης της κάνναβης στην ανθρώπινη συμπεριφορά, συμπεριλαμβανομένων της μάθησης, των κινήτρων και της ψύχωσης.
Συμπεράσματα: Δεκαετίες ανεπαρκώς ενημερωμένων και διάτρητων κανονισμών νομιμοποίησης και παρανομίας για τις ουσίες, έχουν επιβάλει έναν καταστροφικό φόρο δημόσιας υγείας από την κοινωνία μας. Είναι σαφές ότι η σωρευτική επίδραση της έκθεσης σε νικοτίνη και της χρήσης οινοπνεύματος στη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα είναι συγκλονιστική, όπως και η δυσανάλογη επιρροή του ‘πόλεμου κατά των ναρκωτικών’ σε μειονοτικούς και μειονεκτούμενους πληθυσμούς. Οι τρέχουσες προσπάθειες για την ομαλοποίηση της χρήσης της κάνναβης καθοδηγούνται κατά κύριο λόγο από έναν συνδυασμό ακτιβιστών, φαρμακολογικής εφευρετικότητας και ιδιωτικής κερδοσκοπίας, με ανησυχητική αδιαφορία για τα επιστημονικά στοιχεία, κενά στις γνώσεις μας ή την πιθανότητα απρόβλεπτων συνεπειών. Δεδομένου του κρίσιμου και ευρείας κλίμακας ρόλου του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος στον εγκέφαλο, της αυξανόμενης επικράτησης των διαταραχών χρήσης και κατάχρησης κάνναβης κατά την τελευταία δεκαετία και της αυξημένης συγκέντρωσης THC σε φυτά κάνναβης, είναι αναγκαίο να διευκρινισθούν οι πτυχές της έκθεσης στην κάνναβη (πχ. η ηλικία κατά την έναρξη, η χρησιμοποιούμενη ποσότητα, η συχνότητα χρήσης, η διάρκεια χρήσης και η ισχύς της κάνναβης που χρησιμοποιείται) συνιστούν τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την ανάπτυξη της διαταραχής της χρήσης της κάνναβης ή για άλλες δυσμενείς συνέπειες (δηλ. γνωστικά ελλείμματα, έλλειψη κινήτρων ή ψύχωση). Επιπλέον, υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα που συνδέονται περισσότερο άμεσα με την ορθότητα των βιαστικά εφαρμοζόμενων πολιτικών. Για παράδειγμα, επιτρέπεται η διαφήμιση; Ποια μοντέλα χρήσης και συναφείς τοξικές επιδράσεις θα προκύψουν εάν και όταν τα “e-joints” (ηλεκτρονικά τσιγάρα άτμισης ελαίου κάνναβης) γίνουν ευρέως διαδεδομένα ή ακόμα γίνουν μια νόρμα στους εφήβους; Πώς η επέκταση της χρήσης στην ομάδα των εγκύων χρηστών κάνναβης θα επηρεάσει τις αναπτυξιακές τροχιές των εκτεθειμένων εμβρύων; Τέλος, ποιες είναι οι συνέπειες του παθητικού καπνίσματος από την κάνναβη;
Εάν παραμείνουμε στην τρέχουσα πορεία, είναι πιθανό να ανακαλύψουμε επιπτώσεις που ήταν σπάνιες στο παρελθόν μόνο επειδή η χρήση δεν ήταν τόσο διαδεδομένη όσο αυτή των νόμιμων ουσιών. Πολύ ευάλωτοι πληθυσμοί όπως τα παιδιά, οι έφηβοι, οι ηλικιωμένοι ή τα άτομα με άλλες διαταραχές ενδέχεται να έχουν τοξικές επιπτώσεις (καθώς και πιθανά οφέλη). Το μεταβαλλόμενο τοπίο της χρήσης της κάνναβης (πχ. οι ποικιλίες με υψηλότερη περιεκτικότητα σε THC, οι νέες οδοί χορήγησης και τα βρώσιμα και οι νέοι συνδυασμοί ουσιών) και μια κουλτούρα των ταχέως μεταβαλλόμενων κανόνων και αντιλήψεων αυξάνει το ενδεχόμενο η σημερινή περιορισμένη γνώση μας να ισχύει μόνο για τους τρόπους με τους οποίους η ουσία χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν.
Οι περιοχές που διερευνώνται σε αυτό το άρθρο, οι οποίες αντικατοπτρίζουν μόνο ένα υποσύνολο των πολλαπλών αποτελεσμάτων της χρήσης κάνναβης στον εγκέφαλο και στο σώμα, ενσωματώνουν την πανταχού παρούσα κατάσταση του συστήματος σηματοδότησης κανναβινοειδών. Ως εκ τούτου, εκτός από την επέκταση των βασικών μας ερευνητικών προσπαθειών, θα πρέπει να προσπαθήσουμε να μάθουμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα από τις συνεχιζόμενες αλλαγές στις τοπικές πολιτικές για να ελαχιστοποιήσουμε τις ζημιές και να μεγιστοποιήσουμε τα πιθανά οφέλη”.
[3] “American Psychiatric Association. Position Statement on Marijuana as Medicine. December 2013” (Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία. Δήλωση Θέσης για τη Κάνναβη ως Φάρμακο. Δεκέμβριος 2013)
https://psychiatry.org/…/Position-2013-Marijuana-As-Medicin…

Παρά τις σχεδόν ομόφωνες ιατρικές προειδοποιήσεις, η χρήση της κάνναβης είναι διαδεδομένη μεταξύ των ψυχιατρικών ασθενών[4], συμπεριλαμβανομένων εκείνων με ψυχωσικές διαταραχές[5]. Οι υποστηρικτές των τυχόν οφελημάτων της για το άγχος, την κατάθλιψη και τη διπολική διαταραχή[6] και οι κανονισμοί για την ιατρική χρήση κάνναβης σε 9 πολιτείες περιλαμβάνουν και το PTSD ως μια ειδική προϋπόθεση. Η ανησυχία της ψυχιατρικής διαφωνεί σαφώς με αυτές τις πιο ευνοϊκές συμπεριφορές στους ασθενείς και το κοινό. Πώς μπορούν οι ψυχίατροι να αντιμετωπίσουν καλύτερα τη χρήση της κάνναβης από τους ασθενείς τους σε αυτό το αμφισβητούμενο περιβάλλον;
[4] “Probability and predictors of transition from first use to dependence on nicotine, alcohol, cannabis, and cocaine: Results of the National Epidemiologic Survey on Alcohol and Related Conditions (NESARC)” (Πιθανότητες και προβλέψεις της μετάβασης από την πρώτη χρήση στην εξάρτηση για την νικοτίνη, το αλκοόλ, την κάνναβη και την κοκαΐνη: Αποτελέσματα της Εθνικής Επιδημιολογικής Έρευνας για το Αλκοόλ και τις Συναφείς Καταστάσεις (NESARC))
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/…/PMC3069…/pdf/nihms-258354.pdf
Περίληψη
“Υπόβαθρο: Η μελέτη αυτή στοχεύει στη γενική εκτίμηση και στην σε σχέση με την φυλή συγκεκριμένης αθροιστικής πιθανότητας ανάπτυξης εξάρτησης για την νικοτίνη, το αλκοόλ, την κάνναβη και την κοκαΐνη, μεταξύ των χρηστών, και ο προσδιορισμός πρόβλεψης της μετάβασης προς την εξάρτηση από ουσίες.
…
Συμπεράσματα: Η μετάβαση από την χρήση στην εξάρτηση ήταν υψηλότερη για τους χρήστες νικοτίνης, που ακολουθείται από τους χρήστες κοκαΐνης, αλκοόλ και κάνναβης. Η μετάβαση στην εξάρτηση για την κάνναβη ή την κοκαΐνη εμφανίστηκε πιο γρήγορα από ότι αυτή για την νικοτίνη και το αλκοόλ. Η ύπαρξη κοινών προγνωστικών της μετάβασης στην εξάρτηση για όλες τις ουσίες υποδηλώνει ότι μοιράζονται τον ίδιο εμπλεκόμενο μηχανισμό. Ο αυξημένος κίνδυνος μετάβασης στην εξάρτηση μεταξύ των ατόμων που ανήκουν σε μειονότητες ή εκείνων με ψυχιατρική συν-νοσηρότητα ή εξάρτηση, υπογραμμίζει τη σημασία της προώθησης προσέγγισης και αντιμετώπισης αυτών των πληθυσμών”.
[5] “Cannabis use and the course of schizophrenia: 10-year follow-up after first hospitalization” (Η χρήση κάνναβης και η πορεία της σχιζοφρένειας: 10ετής παρακολούθηση μετά την πρώτη νοσηλεία)
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/…/PMC35941…/pdf/nihms446932.pdf
Περίληψη
“Σκοπός: Οι συγγραφείς εξέτασαν τη σχέση ανάμεσα στην έναξη της χρήσης κάνναβης και την πορεία της ασθένειας στη σχιζοφρένεια για πάνω από 10 χρόνια μετά την πρώτη ψυχιατρική νοσηλεία.
…
Συμπεράσματα: Η χρήση κάνναβης συνδέεται με δυσμενείς χρόνους εκτέλεσης των ψυχωτικών συμπτωμάτων της σχιζοφρένειας και το αντίστροφο, ακόμη και αφού ληφθούν υπόψη και άλλα κλινικά, ουσία και δημογραφικές μεταβλητές. Η ιδιαιτερότητα αυτής της σχέσης δείχνει ότι οι κλινικές παρεμβάσεις για τη μείωση της χρήσης της κάνναβης μπορεί να είναι καλύτερα στοχευμένες σε άτομα με εμφανή ψυχωσικά συμπτώματα”.
[6] “Top 5 Mental Conditions Treated With Marijuana” (Οι top 5 ψυχικές καταστάσεις που αντιμετωπίζονται με τη κάνναβη)
https://archive.theweedblog.com/top-5-mental-conditions-tr…/

Αυτό που ακολουθεί είναι μια κρίσιμη σύνοψη των αποδεικτικών στοιχείων που τώρα είναι διαθέσιμα και συνδέουν την κάνναβη με γνωστικά προβλήματα, ψύχωση, άγχος, PTSD, κατάθλιψη και εθισμό. Αναζητήθηκαν στο PubMed τα πιο πρόσφατα δεδομένα. Προειδοποίηση, αυτό είναι μια εξελισσόμενη εικόνα, αφού αξιόπιστη έρευνα σχετικά με τις ψυχιατρικές επιπτώσεις της κάνναβης μόνο τώρα αρχίζει και αναδύεται μετά από δεκαετίες νομικών περιορισμών.

Ψυχοφαρμακολογία
Η ψυχοφαρμακολογία της κάνναβης είναι περίπλοκη. Η δέλτα-9 τετραϋδροκανναβινόλη (THC), το μόνο ψυχοδραστικό από τα κανναβινοειδή συστατικά, ενεργεί πάνω στους ή με τους, ενδογενείς υποδοχείς κανναβινοειδών, που όπως και για τις μονοαμίνες και τα ενδογενή οπιοειδή, βρίσκονται σε περιοχές του εγκεφάλου που εξυπηρετούν τη μνήμη, τη γνωστική λειτουργία, τα συναισθήματα και τα κίνητρα. Η κανναβιδιόλη (CBD), άλλο ένα κανναβινοειδές που βρίσκεται στη κάνναβη, εμφανίζεται να αντισταθμίσει τις ψυχεδελικές επιδράσεις της THC, έχει ξεκινήσει η έρευνα πάνω της ως μια θεραπεία για έναν αριθμό ιατρικών και ψυχιατρικών καταστάσεων[7]. Τα δείγματα παράνομης κάνναβης στις μέρες μας έχουν πολύ χαμηλή αναλογία CBD:THC[8] που μεγιστοποιεί τα ψυχεδελικά αποτελέσματα, ενώ η ιατρική χρήση της κάνναβη διαφημίζεται με αναλογίες CBD:THC τόσο υψηλές όσο 20:1. Έτσι, μπορεί να είναι σημαντικό να κατανοήσουμε την πηγή τα χαρακτηριστικά της κάνναβης που λαμβάνει ένας ασθενής.
[7] “Cannabidiol: promise and pitfalls” (Κανναβιδιόλη: υποσχέσεις και παγίδες)
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/…/…/pdf/i1535-7511-14-5-250.pdf
Περίληψη
“Τα τελευταία χρόνια, αυξάνεται η δημόσια και νομική πίεση για την νομιμοποίηση της ιατρικής χρήσης της κάνναβης. Ένα βασικό κομμάτι πίεσης προς αυτήν την κατεύθυνση σχετίζεται με τη θεραπεία της ανθεκτικής επιληψίας, ειδικά σε παιδιά με σύνδρομο Dravet, με την χρήση της κανναβιδιόλης (CBD). Παρά τις πολυάριθμες πρωτοβουλίες στις πολιτείες για την νομιμοποίηση της κατοχής τουλάχιστον του ελαίου CBD για τη θεραπεία της επιληψίας, λίγα δημοσιευμένα στοιχεία είναι διαθέσιμα για να αποδειχθεί ή να διαψευσθεί η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια της CBD σε ασθενείς με επιληψία. Η αναθεώρηση αυτή αναδεικνύει μερική από την βασική επιστημονική θεωρία πίσω από τη χρήση της CBD, συνοψίζει τα στοιχεία που δημοσιεύονται για την κλινική χρήση της CBD για την επιληψία και αναδεικνύει ζητήματα που σχετίζονται με τη χρήση των διαθέσιμων προϊόντων CBD. Η κανναβιδιόλη είναι το κύριο μη ψυχοδραστικό συστατικό του φυτού της Cannabis sativa. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, ένας αριθμός φαρμακευτικών παρασκευασμάτων που προέρχονται από την C. Sativa έχουν χρησιμοποιηθεί για μια ποικιλία διαταραχών, συμπεριλαμβανομένων και της ουρικής αρθρίτιδας, των ρευματισμών, της ελονοσίας, του πόνου και του πυρετού. Αυτά τα παρασκευάσματα χρησιμοποιούνταν ευρέως σαν αναλγητικά από του Δυτικούς γιατρούς τον 19ο αιώνα. Πιο πρόσφατα, υπάρχουν κλινικές ενδείξεις αποτελεσματικότητας και στον νευροπαθητικό πόνο που συνδέεται με τον HIV, καθώς και στους σπασμούς που σχετίζονται με την πολλαπλή σκλήρυνση”.
[8] “How to interpret the CBD & THC ratio results? – Understanding the cannabinoids Synergies between CBD:THC” (Πώς γίνεται η ερμηνεία των αποτελεσμάτων της αναλογίας CBD & THC; – Κατανόηση της συνέργειας των κανναβινοειδών μεταξύ CBD:THC)
https://www.alpha-cat.org/…/understand-and-interpret-the-c…/

Ψυχιατρικές επιδράσεις
Εκτεταμένες εργαστηριακές, κλινικές και επιδημιολογικές ενδείξεις συνδέουν τη χρήση κάνναβης με νοητική εξασθένηση, και τα δύο, κλινικά και επιδημιολογικά δεδομένα, την συνδέουν με την ψύχωση. Οι συσχετίσεις με τον εθισμό, το άγχος και την κατάθλιψη, όμως, βασίζονται σε συνεντεύξεις, κυρίως σε εθνικά δείγματα πληθυσμού και είναι πιθανό να διαφέρουν από τους ασθενείς που παρουσιάζονται για θεραπεία. Τα αποδεικτικά στοιχεία ότι η PTSD ωφελείται από τη κάνναβη προέρχονται κυρίως από τα δεδομένα σε ζώα. Ο Πίνακας 1 συνοψίζει αυτά τα στοιχεία, μαζί με τις συστάσεις θεραπείας.
Πίνακας 1. Αποδεικτικά στοιχεία που συνδέουν τη κάνναβη με ψυχιατρικά προβλήματα και συστάσεις θεραπείας
http://www.psychiatrictimes.com/…/figures_diagrams/1704PTWo…

Σε μη κατάσταση ευφορικότητας οι τακτικοί χρήστες κάνναβης είχαν χειρότερη απόδοση σε συνολικά νευροψυχολογικά τεστ, με μια τυπική απόκλιση κατά το το ένα τρίτο ή λιγότερο. Ορισμένα στοιχεία δείχνουν ότι αυτή η νοητική εξασθένηση μπορεί να είναι μικρής διάρκειας, με την ανάκτηση να συμβαίνει μέσα σε ημέρες έως και μήνες μετά την λήξη της χρήσης. Η έκταση και η επιμονή της είναι χειρότερες σε πρώιμη ηλικία έναρξης, υψηλής συχνότητας και μακράς διάρκειας χρήση. Η από την κάνναβη προκαλούμενη γνωστική δυσλειτουργία μπορεί να ευθύνεται για την συσχέτισή της με τροχαία ατυχήματα σε επίπεδο που πλησιάζει αυτό του αλκοόλ, καθώς και σε μειωμένη διάρκεια ζωής. Συζητώντας με ασθενείς, η χρήση της κάνναβης σε καταστάσεις υψηλού κινδύνου, συμπεριλαμβανομένων της οδήγησης και της σεξουαλικής δραστηριότητας μπορεί να είναι σωτήρια, καθώς και τη διερεύνηση των επιδράσεων στην ακαδημαϊκή απόδοση και στην απόδοση στην εργασία μπορεί να βελτιώσει τα συμπεράσματα.

Τα προβλήματα που σχετίζονται με την κάνναβη εμπίπτουν στην εμβέλεια της ψυχιατρικής πρακτικής: πολλοί ασθενείς χρησιμοποιούν κάνναβη, η οποία είναι πιθανό να επηρεάσει τα ψυχιατρικά τους συμπτώματα και την ανταπόκριση στη θεραπεία.

Για δεκαετίες, η κάνναβη έχει συσχετιστεί με την εμφάνιση σχιζοφρένειας και άλλων ψυχωσικών διαταραχών. Πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι τα γενετικά ευάλωτα άτομα στις ψυχωσικές διαταραχές είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν ή/και να εμφανίσουν νωρίτερα τέτοιες διαταραχές, αν χρησιμοποιούν κάνναβη. Η συνεχής χρήση κάνναβης από τους ασθενείς με σχιζοφρένεια σχετίζεται με χειρότερα αποτελέσματα. Έτσι, οι ασθενείς με ατομικό ή οικογενειακό ιστορικό ψύχωσης μπορεί να τους δοθεί η συμβουλή ότι η χρήση κάνναβης τους θέτει σε μεγαλύτερο κίνδυνο για την εμφάνιση ή επιδείνωση μιας ψυχωσικής νόσου.

Η ευρέως αναφερθείσα στατιστική σχετικά την εθιστική τάση της κάνναβης, δηλ. το ότι η διαταραχή χρήσης της κάνναβης θα αναπτυχθεί στο 9% των ανθρώπων που θα δοκιμάσουν κάνναβη, προέρχεται από μια εθνική επιδημιολογική έρευνα σε συνεντεύξεις από ένα δείγμα 34.653 ατόμων από το 2001 έως το 2002 και ξανά από το 2004 έως το 2005. Οι ερευνητές βρήκαν ότι η κάνναβη είναι λιγότερο εθιστική από ότι η νικοτίνη (το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 68%), το αλκοόλ (23%) και την κοκαΐνη (21%). Για τους ψυχιατρικούς ασθενείς, ωστόσο, η εικόνα είναι πολύ πιο ζοφερή. Στη μελέτη, τα άτομα με ψυχωτικές διαταραχές ή συμπεριφορικές διαταραχές που χρησιμοποιούσαν κάνναβη είχαν διπλάσιο κίνδυνο εθισμού, τριπλάσιο κίνδυνο διαταραχών διάθεσης, άγχους και έλλειψης προσοχής, τετραπλάσιο κίνδυνο διαταραχών προσωπικότητας και εξάρτησης από το αλκοόλ και η εξάρτηση από την κοκαΐνη αυξάνεται σε κίνδυνο κατά ένα συντελεστή επί 6. Στην κλινική πρακτική, οι ασθενείς με διαταραχή χρήσης της κάνναβης μπορεί να έχουν μεγάλη δυσκολία στον περιορισμό ή στην αποχή από τη χρήση κάνναβης, επιδεινώνονται τα ψυχιατρικά προβλήματα και η θεραπεία μπορεί να χρειαστεί να στοχεύει την χρήση της κάνναβης, καθώς και σε άλλα θέματα.

Παλαιότερα δεδομένα σχετίζουν την κάνναβη με διαταραχές άγχους και είναι σαφές ότι η μέθη από την κάνναβη προκαλεί συμπτώματα πανικού, όπως και ακόμα και παρανοϊκή σκέψη σε μερικά άτομα. Πρόσφατες αναλύσεις με βάση δεδομένα πληθυσμού διαφωνούν για το κατά πόσο ο αυξημένος κίνδυνος για τις αγχώδεις διαταραχές μπορεί να αποδοθεί στην χρήση της κάνναβης και για το πως αυτός ο κίνδυνος ποικίλλει μεταξύ υποομάδων[9].
[9] “Association of cannabis use with the development of elevated anxiety symptoms in the general population: a meta-analysis” (Συσχέτιση της χρήσης κάνναβης με την ανάπτυξη αυξημένων συμπτωμάτων άγχους στον γενικό πληθυσμό: μια μετα-ανάλυση)
Περίληψη
“ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Η κατευθυντικότητα και το μέγεθος της συσχέτισης της χρήσης κάνναβης με αυξημένα συμπτώματα άγχους στο γενικό πληθυσμό είναι ασαφής. Σκοπός αυτής της μελέτης ήταν η διερεύνηση της συσχέτισης της κάνναβης με την ανάπτυξη αυξημένων συμπτωμάτων άγχους στον γενικό πληθυσμό.
…
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Τα ευρήματα δείχνουν ότι η χρήση κάνναβης δεν είναι παρά ένας δευτερεύων παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη αυξημένων συμπτωμάτων άγχους στον γενικό πληθυσμό. Αυτά τα ευρήματα μπορούν να ενημερώσουν την συζήτηση σχετικά με την νομιμοποίηση της κάνναβης”.

Η χρήση κάνναβης είναι συχνή στους ασθενείς με PTSD. Μελέτες σε ζώα έχουν βρει ότι τα κανναβινοειδή μπορούν να αποτρέψουν τις από το άγχος προκαλούμενες επιδράσεις στο συναίσθημα και την μνήμη και προκαταρκτικές μελέτες έχουν δείξει μείωση κάποιων συμπτωμάτων PTSD στον άνθρωπο. Δεν υπήρξαν, όμως, ευρείας κλίμακας, ελεγχόμενες μελέτες[10]. Οι κλινικοί γιατροί που κουράρουν ασθενείς χρήστες της κάνναβης, που έχουν άγχος ή διαταραχές που σχετίζονται με τραύματα θα πρέπει να διερευνήσουν την σχέση των συμπτωμάτων των ασθενών τους με την χρήση της κάνναβης, σε μια κατά περίπτωση βάση.
[10] “Cannabinoids and post-traumatic stress disorder: clinical and preclinical evidence for treatment and prevention” (Κανναβινοειδή και διαταραχή μετα-τραυματικού στρες: κλινικά και προκλινικά στοιχεία για την θεραπεία και την πρόληψη)
https://sci-hub.ac/10.1097/FBP.0000000000000253
Περίληψη
“Υπάρχουν ουσιαστικές ενδείξεις για τον ρόλο του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος στους ανθρώπους και τα ζωικά μοντέλα στον έλεγχο των συναισθηματικών καταστάσεων. Αρκετές μελέτες έχουν δείξει μια σχέση μεταξύ της έκθεσης σε τραύμα και της χρήσης ουσιών. Συγκεκριμένα, έχει δειχθεί ότι υπάρχει αυξημένη επικράτηση της χρήσης κάνναβης σε ασθενείς με διαταραχή μετα-τραυματικού στρες (post-traumatic stress
disorder, PTSD) και το αντίστροφο. Οι κλινικές μελέτες υποδεικνύουν ότι οι ασθενείς με PTSD μπορεί να αντιμετωπίσουν τα συμπτώματά τους με τη χρήση της κάνναβης. Αυτή η στρατηγική αναζήτησης θεραπείας μπορεί να εξηγήσει τον υψηλό επιπολασμό της χρήσης κάνναβης μεταξύ ατόμων με PTSD. Οι προκαταρκτικές μελέτες σε ανθρώπους επίσης δείχνουν ότι η θεραπεία με κανναβινοειδή μπορεί να μειώνουν τα συμπτώματα της PTSD, συμπεριλαμβανομένων και της ποιότητας του ύπνου, της συχνότητας των εφιαλτών και της υπεραισθησίας. Ωστόσο, δεν υπάρχουν μεγάλης κλίμακας, τυχαιοποιημένες, ελεγχόμενες μελέτες που να διερευνούν αυτό ειδικά. Μελέτες σε ζωικά μοντέλα, έχουν δείξει ότι τα κανναβινοειδών μπορούν να αποτρέψουν τις επιπτώσεις του στρες στην συναισθηματική λειτουργία και στις διαδικασίες μνήμης, να διευκολύνουν στην εξαφάνιση του φόβου και έχουν μια αντι-αγχωτική επίδραση σε μια ποικιλία εργασιών. Επιπλέον, τα κανναβινοειδή που χορηγούνται λίγο μετά την έκθεση σε ένα τραυματικό γεγονός βρέθηκαν ότι αποτρέπουν την ανάπτυξη του φαινότυπου PTSD. Σε αυτό το άρθρο, αναθεωρούμε την υπάρχουσα βιβλιογραφία σχετικά με τη χρήση κανναβινοειδών για τη θεραπεία και την πρόληψη της PTSD σε ανθρώπους και μοντέλα ζώων. Υπάρχει μεγάλη ανάγκη για την διεξαγωγή μεγάλης κλίμακας κλινικών δοκιμών για την εξέταση της πιθανής μείωσης της συμπτωματολογίας της PTSD με την χρήση κάνναβης. Σε ζωικά μοντέλα, υπάρχει ανάγκη καλύτερης κατανόησης του μηχανισμού δράσης και αποτελεσματικότητας της κάνναβης. Παρόλα αυτά, το τελικό αποτέλεσμα των τρεχόντων κλινικών και προκλινικών δεδομένων είναι ότι οι κανναβινοειδείς παράγοντες μπορούν να προσφέρουν θεραπευτικά οφέλη για την PTSD”.

Παρόλο που μια μελέτη του 2003[11] βρήκε επαυξημένα επίπεδα κατάθλιψης σε χρήστες κάνναβης καθώς και ενδείξεις αύξησης της κατάθλιψης με την συνεχιζόμενη χρήση, σε πιο πρόσφατες αναλύσεις, αυτή η συσχέτιση έχει απορριφθεί όταν γίνεται έλεγχος για πιθανούς συγχυτικούς παράγοντες[12]. Μια άλλη επισκόπηση έδειξε ότι η αντικαταθλιπτική φαρμακευτική αγωγή ήταν αναποτελεσματική σε καταθλιπτικούς ασθενείς με διαταραχή χρήσης της κάνναβης, αλλά οι αναφερόμενες δοκιμές είχαν πολύ υψηλά ποσοστά ανταπόκρισης του εικονικού φαρμάκου, πιθανώς λόγω των εντατικών ψυχοκοινωνικών θεραπειών που επίσης παρέχονταν[13]. Όπως και με τις διαταραχές άγχους, είναι σημαντικό να εξεταστεί με τους ασθενείς η σχέση μεταξύ της χρήσης της κάνναβης και της κατάθλιψης. Οι σοβαρά καταθλιπτικοί ασθενείς μπορεί να έχουν δυσκολία να συμμετάσχουν σε τέτοιες έρευνες και η δοκιμή της αποχής μπορεί να είναι η καλύτερη στρατηγική, η οποία μπορεί να απαιτεί την εφαρμογή ψυχοθεραπείας ή οικογενειακής παρέμβασης.
[11] “Exploring the association between cannabis use and depression” (Διερεύνηση της συσχέτισης μεταξύ της χρήσης κάνναβης και της κατάθλιψης)
https://sci-hub.ac/10.1046/j.1360-0443.2003.00437.x
Περίληψη
“Σκοπός: Να εξεταστεί η σχέση μεταξύ της κάνναβης και της κατάθλιψης και να αξιολογηθούν οι επιπλοκές της συσχέτισης.
…
Συμπεράσματα: Η βαριά χρήση κάνναβης και η κατάθλιψη συνδέονται και τα στοιχεία από διαχρονικές μελέτες δείχνουν ότι η βαριά χρήση κάνναβης μπορεί να αυξήσει τα καταθλιπτικά συμπτώματα μεταξύ ορισμένων χρηστών. Είναι ακόμη πολύ νωρίς, όμως, να αποκλειστεί η υπόθεση ότι η συσχέτιση οφείλεται σε κοινούς κοινωνικούς, οικογενειακούς και συναφείς παράγοντες που αυξάνουν τους κινδύνους και των δύο, της βαριάς χρήσης κάνναβης και της κατάθλιψης. Διαχρονικές μελέτες και μελέτες διδύμων για τη χρήση της κάνναβης και την κατάθλιψη χρειάζονται για να αποκλειστούν οι κοινές προϋποθέσεις πρόκλησης. Εάν η σχέση είναι αιτιακή, τότε οι τρέχουσες συνήθειες χρήσης της κάνναβης στις πιο ανεπτυγμένες κοινωνίες δημιουργεί, το περισσότερο, μια μέτρια συσχέτιση στον πληθυσμιακό επιπολασμό της κατάθλιψης”.
[12] “Cannabis Use and Risk of Psychiatric Disorders – Prospective Evidence From a US National Longitudinal Study” (Η χρήση της κάνναβης και ο κίνδυνος ψυχιατρικών διαταραχών – Στοιχεία από μια εθνική μελέτη στις ΗΠΑ)
https://sci-hub.ac/10.1001/jamapsychiatry.2015.3229
Περίληψη
“Αναγκαιότητα: Η αύξηση των ποσοστών χρήσης της κάνναβης στον γενικό πληθυσμό και ο αυξανόμενος αριθμός πολιτειών που νομιμοποιούν τη χρήση κάνναβης για ψυχαγωγικούς σκοπούς και η έγκριση προγραμμάτων ιατρικής χρήσης της κάνναβης, εμφανίζουν ανανεωμένες κλινικές και πολιτικές ανησυχίες σχετικά με τις επιπτώσεις της χρήσης της κάνναβης στην ψυχική υγεία.
……..

Η συνέχεια το αρχείο pdf
Η Κάνναβη και ο Ψυχιατρικός Ασθενής.pdf
https://www.facebook.com/download/preview/1958709794406885