(Αναδημοσίευση με μετάφραση από: MEDICAL MARIJUANA, INC., “LYME DISEASE – MEDICAL MARIJUANA RESEARCH OVERVIEW” https://www.medicalmarijuanainc.com/lyme-disease-medical-m…/, March 17, 2017, Eve Ripley)
Οι πληροφορίες που παραθέτονται παρακάτω αποτελούν μόνο υλικό πληροφόρησης και μόνο για εκπαιδευτικούς σκοπούς. Η MEDICAL MARIJUANA INC. παρέχει αυτές τις πληροφορίες για την κατανόηση των δυνητικών εφαρμογών της Κανναβιδιόλης. Οι σύνδεσμοι σε ιστοσελίδες τρίτων δεν αποδίδουν υποστήριξη των οργανισμών τους από την MEDICAL MARIJUANA INC.
Η Νόσος Lyme (διαβάζεται: λάϊμ) είναι μια βακτηριακή λοίμωξη που επηρεάζει περίπου 300.000 ανθρώπους στις ΗΠΑ κάθε χρόνο. Μελέτες έχουν δείξει ότι η κάνναβη διαθέτει αντιβακτηριακές ιδιότητες και ότι τα κανναβινοειδή της μπορούν να βοηθήσουν εκείνους που διαγνώστηκαν με τη Νόσο του Lyme στο να διαχειρίζονται καλύτερα τα συμπτώματα της νόσου.
ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ ΤΟΥ LYME
Η Νόσος του Lyme είναι μια βακτηριακή λοίμωξη που μεταδίδεται από τσιμπούρια (κρότωνες) ελαφιών, τα οποία είναι μικροσκοπικά αραχνοειδή έντομα που απαντώνται συνήθως σε δασικές και χορτώδεις περιοχές. Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (Centers for Disease Control and Prevention)[1], περίπου 300.000 άνθρωποι στις ΗΠΑ διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο με τη Νόσο του Lyme. Στις ΗΠΑ, τα βακτήρια Borrelia burgdorferi και Borrelia mayonii προκαλούν την Νόσο του Lyme (ονομάζεται και Βορρελίωση)[2].
[1] “Lyme Disease” (Νόσος του Lyme) https://www.cdc.gov/lyme/index.html
[2] https://el.wikipedia.org/…/%CE%92%CE%BF%CF%81%CF%81%CE%B5%C…
Η Νόσος του Lyme προκαλεί μια σειρά από φυσικά συμπτώματα, συμπεριλαμβανομένου ενός χαρακτηριστικού δερματικού εξανθήματος που ονομάζεται μεταναστευτικό ερύθημα (erythema migrans). Ένα μικρό, κόκκινο σημάδι στη θέση του δαγκώματος του τσιμπουριού εμφανίζεται πρώτα και στη συνέχεια διαλύεται σχετικά γρήγορα πριν το εξάνθημα επεκταθεί αργά σε διάστημα τριών έως 30 ημερών. Τυπικά, η ασθένεια προκαλεί επίσης πυρετό, ρίγη, πόνους στο σώμα, πονοκέφαλο και κόπωση. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί ναυτία και έμετος.
Η Νόσος του Lyme αντιμετωπίζεται παραδοσιακά με την λήψη αντιβιοτικών για μερικές εβδομάδες[3]. Εάν η Νόσος του Lyme αφεθεί χωρίς θεραπεία, μπορεί τελικά να προκαλέσει σοβαρό χρόνιο πόνο στις αρθρώσεις και φλεγμονή και ενδεχομένως ακόμη νευρολογικά προβλήματα όπως μηνιγγίτιδα, προσωρινή παράλυση μιας πλευράς του προσώπου, μούδιασμα στα άκρα και μειωμένη κίνηση των μυών.
[3] “Treatment” (Θεραπεία) https://www.cdc.gov/lyme/treatment/index.html
Η Νόσος του Lyme μπορεί να επηρεάσει ανθρώπους όλων των ηλικιών και κάθε περιοχής. Όσοι ζουν ή περνούν τον χρόνο τους σε χορτώδεις και βαριά δασωμένες περιοχές, όπου ζουν τσιμπούρια, έχουν υψηλότερη πιθανότητα απόκτησης της νόσου. Χρησιμοποιώντας απωθητικά εντόμων, προστατεύοντας το δέρμα με μακριά μανίκια και παντελόνια και απομακρύνοντας αμέσως τα τσιμπούρια μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της Νόσου του Lyme. Η μετάδοση της νόσου του Lyme είναι απίθανο να συμβεί αν το τσιμπούρι παραμείνει για λιγότερο από 36 ώρες. Όσο περισσότερο παραμένει στην θέση του το μολυσμένο τσιμπούρι δαγκώνοντας το δέρμα, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα μετάδοσης της νόσου.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: ΤΙ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΕΧΕΙ Η ΚΑΝΝΑΒΗ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΝΟΣΟ ΤΟΥ LYME;
Έρευνες κατέδειξαν[4] ότι πολλά από τα κανναβινοειδή που περιέχονται στην κάνναβη έχουν αντιβακτηριακές ιδιότητες, γεγονός που υποδηλώνει ότι μπορεί να είναι χρήσιμα για να αντισταθούν στα βακτηρίδια που σχετίζονται με την Νόσο του Lyme. Ενώ η έρευνα που εξετάζει τα αποτελέσματα της κάνναβης στα συγκεκριμένα βακτήρια που προκαλούν την Νόσο του Lyme δεν έχει γίνει, παρόλα αυτά τα κανναβινοειδή έχουν δείξει αποτελεσματικότητα έναντι άλλων τύπων βακτηριδίων.
[4] “5 Ways The Cannabis Plant Could Be A Revolutionary Antibiotic” (5 τρόποι που το φυτό της κάνναβης θα μπορούσε να είναι ένα επαναστατικό αντιβιοτικό) https://herb.co/marijuana/news/cannabis-antibiotic
Άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι τα μη κανναβινοειδή συστατικά που βρίσκονται στην κάνναβη, συμπεριλαμβανομένων των τερπενοειδών, έχουν αντιβακτηριακές ιδιότητες[5] έναντι του ανθεκτικού στη μεθικιλλίνη Staphyloccus aureus και την ελονοσία.
[5] “Marijuana: The Super Antibiotic Of The Future” (Κάνναβη: Το σούπερ αντιβιοτικό του μέλλοντος) reset.me/story/marijuana-the-super-antibiotic-of-the-future/
Τα στοιχεία δείχνουν επίσης ότι η κάνναβη μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων που σχετίζονται με τα μεταγενέστερα στάδια της Νόσου του Lyme. Τα κυριότερα κανναβινοειδή που βρίσκονται στην κάνναβη έχουν δείξει ότι έχουν ιδιότητες ανακούφισης του πόνου, αντιφλεγμονώδεις και ιδιότητες ενάντια στην ναυτία. Η κάνναβη είναι γνωστό από καιρό ότι περιορίζει ή εμποδίζει την ναυτία και τον έμετο που προκαλούνται από διάφορες αιτίες.
Καμιά πολιτεία στις ΗΠΑ που έχει νομοθεσία για την ιατρική χρήση της κάνναβης δεν έχει συμπεριλάβει την Νόσο του Lyme στις ιατρικές ενδείξεις για τις οποίες μπορεί να παρασχεθεί κάνναβη. Αρκετές άλλες πολιτείες εξετάζουν το ενδεχόμενο να επιτρέψουν στους ασθενείς με Νόσο του Lyme την πρόσβαση σε ιατρική χρήση κάνναβης, υπό την προϋπόθεση ότι κάτι τέτοιο θα συνίσταται από γιατρό.
Πολλές όμως από τις πολιτείες που έχουν νομοθεσία για την ιατρική χρήση της κάνναβης παρέχουν στους ασθενείς την δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν την κάνναβη για πολλά από τα συμπτώματα της Νόσου του Lyme, όπως, πόνος (χρόνιος ή σοβαρός ή φαρμακανθεκτικός), ναυτία, κά.
ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΝΝΑΒΗΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΗ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ ΤΟΥ LYME και ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ:
* Mohamed M. Radwan, Mahmoud A. ElSohly, Desmond Slade, Safwat A. Ahmed, Ikhlas A. Khan, Samir A. Ross “Biologically Active Cannabinoids from High-Potency Cannabis sativa” (Βιολογικά ενεργά κανναβινοειδή από υψηλής δραστικότητας Cannabis sativa) J Nat Prod. 2009 May 22; 72(5): 906–911.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4886613/
Περίληψη
“Εννέα νέα κανναβινοειδή απομονώθηκαν (1-9) από μια ποικιλία υψηλής δραστικότητας της Cannabis sativa. Οι δομές τους ταυτοποιήθηκαν ως (±)-4-ακετοξυκανναβιχρωμένη (1), (±) -3″-υδροξυ-Δ(4″,5″)-κανναβιχρωμένη (2), (-)-7-υδροξυκανναβιχρωμάνη (3), (-)-7R-κανναβικουμαρονικό οξύ Α (4), 5-ακετυλ-4-υδροξυκανναβιγερόλη (5), 4-ακετοξυ-2-γερανυλο-5-υδροξυ-3-η-πεντυλοφαινόλη (6), 8-υδροξυκανναβινόλη (7), 8-υδροξυκανναβινολικό οξύ Α (8) και 2-γερανυλ-5-υδροξυ-3-ν-πεντυλ-1,4-βενζοκινόνη (9) μέσω φασματοσκοπίας NMR 1D και 2D, GC-MS και HRESIMS. Η γνωστή β-σιτοστερόλη-3-Ο-β-δ-γλυκοπυρανοζυλ-6′-οξική στερόλη απομονώθηκε για πρώτη φορά από την κάνναβη. Οι ενώσεις 6 και 7 εμφάνισαν σημαντικές αντιβακτηριακές και αντιμυκητιακές δραστικότητες, αντίστοιχα, ενώ η 5 εμφάνισε ισχυρή αντιλεϊσμανική δράση.
Έχουν εντοπιστεί περισσότερα από 525 συστατικά από την Cannabis sativa L. (Cannabaceae). Η πιο γνωστή και πιο συγκεκριμένη κατηγορία συστατικών κάνναβης είναι τα τερνοφαινολικά C24 κανναβινοειδή. Άλλα συστατικά φαινολικής κάνναβης περιλαμβάνουν τα φλαβονοειδή, τις σπιροϊνδάνες, τα διϋδροστιλβένια, τα φαινανθρένια και τα διυδροφαινανθρένια. Στο πλαίσιο του προγράμματος που στόχευε στην ανακάλυψη νέων κανναβινοειδών και άλλων μεταβολιτών με σημαντική βιολογική δραστικότητα από κάνναβη υψηλής δραστικότητας (Δ9-THC > 10%, w/w), έχουμε αναφέρει 25 νέους μεταβολίτες. Στην παρούσα εργασία, αναφέρουμε την απομόνωση και ταυτοποίηση εννέα επιπλέον νέων κανναβινοειδών, συμπεριλαμβανομένων τριών παραγώγων κανναβιχρωμένης, (-)-7R-κανναβικουραμορονικό οξύ Α, δύο παράγωγα κανναβιγερόλης, δύο παράγωγα κανναβινόλης και παράγωγο βενζοκινόνης C21. Η γνωστή β-σιτοστερόλη-3-Ο-β-δ-γλυκοπυρανοζυλ-6′-οξική στερόλη επίσης απομονώθηκε και ταυτοποιήθηκε για πρώτη φορά από κάνναβη. Επίσης παρουσιάζονται οι αντιμυκητιασικές, αντιβακτηριακές, ανθελονοσιακές, αντιλεϊσμικές και κυτταροτοξικές δραστηριότητες των απομονώσεων”.
* “About Lyme Disease” (Σχετικά με τη νόσο του Lyme) (2017). LymeDisease.org.
https://www.lymedisease.org/lyme-b…/lyme-disease/about-lyme/
* Limebeer CL, Parker LA “Delta-9-tetrahydrocannabinol interferes with the establishment and the expression of conditioned rejection reactions produced by cyclophosphamide: a rat model of nausea” (Η δέλτα-9-τετραϋδροκανναβινόλη παρεμποδίζει την καθιέρωση και την έκφραση των επιβαλλόμενων αντιδράσεων απόρριψης που παράγονται από την κυκλοφωσφαμίδη: ένα μοντέλο ναυτίας αρουραίου) Neuroreport. 1999 Dec 16;10(18):3769-72.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10716207
Περίληψη
“Αξιόπιστα ζωικά μοντέλα ναυτίας είναι απαραίτητα για την καλύτερη κατανόηση της νευροβιολογίας της ναυτίας και για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της θεραπείας. Παρουσιάζουμε ένα τέτοιο μοντέλο που βασίζεται σε μεταβαλλόμενες αντιδράσεις απόρριψης σε αρουραίους. Τα αποτελέσματά μας καταδεικνύουν ότι η δέλτα-9-τετραϋδροκανναβινόλη (THC), μια θεραπεία που αναφέρθηκε ότι μειώνει τη ναυτία που προκαλείται από τη χημειοθεραπεία στους ανθρώπους, μειώνει επίσης τις κλινικές αντιδράσεις απόρριψης σε αρουραίους. Οι αρουραίοι δέχθηκαν THC ή φορέα πριν από ένα ζευγάρωμα διαλύματος σακχαρίνης με κυκλοφωσφαμίδιο ή αλατούχο διάλυμα κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας ή/και πριν από τη δοκιμή. Η THC παρενέβη στη δημιουργία της προκαλούμενης από κυκλοφωσφαμίδιο ελεγχόμενης απόρριψης κατά τη διάρκεια της θεραπείας και με την έκφραση της κλινικής απόρριψης κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας. Τα αποτελέσματά μας επιβεβαιώνουν ότι η κλινική αντίδραση απόρριψης στον αρουραίο είναι ένα χρήσιμο ζωικό μοντέλο ναυτίας”.
* “Lyme Disease” (Νόσος του Lyme). (19 Αυγούστου 2016). Centers for Disease Control and Prevention. https://www.cdc.gov/lyme/
* “Lyme Disease” (Νόσος του Lyme). (3 Απριλίου 2016). Mayo Clinic.
www.mayoclinic.org/…/lyme-di…/basics/definition/con-20019701
* Mohamed M. Radwan, Mahmoud A. ElSohly, Desmond Slade, Safwat A. Ahmed, Lisa Wilson, Abir T. El-Alfy, Ikhlas A. Khan, Samir A. Rossa “Non-cannabinoid constituents from a high potency Cannabis sativa variety” () Phytochemistry. 2008 Oct; 69(14): 2627–2633.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4888767/
Περίληψη
“Έχουν απομονωθεί έξι νέα μη κανναβινοειδή συστατικά από μία ποικιλία υψηλής ισχύος Cannabis sativa L., δηλαδή 5-ακετοξυ-6-γερανυλο-3-ν-πεντυλο-1,4-βενζοκινόνη (1), 4,5-διυδροξυ-3,6-τριμεθοξυ-9,10-διυδροφαινανθρένιο (2), 4-υδροξυ-2,3,6,7-τετραμεθοξυ-9,10-διϋδροφαινανθρένιο (3), τριϋδροξυφαινανθρένιο (4), κανφλαβίνη C (5) και β-σιτοστερυλ-3-Ο-β-δ-γλυκοπυρανοζίτη-2′-Ο-παλμιτικό (6). Επιπλέον, εντοπίστηκαν πέντε γνωστές ενώσεις, α-κανναβισπιρανόλη (7), χρυσοεριόλη (8), 6-πρενυλαπιγενίνη (9), κανφλαβίνη Α (10) και β-ακετυλική καναμπισιρανόλη (11) για πρώτη φορά από την κάνναβη. Ορισμένα στελέχη εμφάνισαν αδύναμη έως ισχυρή αντιμικροβιακή, αντιλεϊσμανιακή, ανθελονοσιακή και αντιοξειδωτική δράση. Οι ενώσεις 2-4 ήταν αδρανείς ως αναλγητικά”.
* Barth Wilsey, Thomas D. Marcotte, Reena Deutsch, Ben Gouaux, Staci Sakai, Haylee Donaghe “Low Dose Vaporized Cannabis Significantly Improves Neuropathic Pain” () J Pain. 2013 Feb; 14(2): 136–148.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3566631/
Περίληψη
“Διεξήγαμε μια διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο μελέτη διασταύρωσης που αξιολόγησε την αναλγητική αποτελεσματικότητα της εξατμιζόμενης κάνναβης σε άτομα, τα περισσότερα από τα οποία έπασχαν από νευροπαθητικό πόνο παρά την παραδοσιακή θεραπεία. Τριάντα εννέα ασθενείς με κεντρικό και περιφερικό νευροπαθητικό πόνο υποβλήθηκαν σε μια τυποποιημένη διαδικασία για την εισπνοή είτε της μέσης δόσης (3,53%), είτε της χαμηλής δόσης (1,29%) κάνναβης είτε του εικονικού φαρμάκου, με πρωταρχικό αποτέλεσμα την ένταση πόνου VAS (Visual Analogue Scale pain intensity). Οι ψυχοδραστικές παρενέργειες και η νευροψυχολογική απόδοση αξιολογήθηκαν επίσης. Τα μοντέλα παλινδρόμησης μικτών αποτελεσμάτων έδειξαν αναλγητική απόκριση στην εξατμιζόμενη κάνναβη. Δεν υπήρξε σημαντική διαφορά μεταξύ των αποτελεσμάτων των δύο ενεργών ομάδων δόσης (p >0,7). Ο αριθμός που απαιτείται για τη θεραπεία (number needed to treat, NNT) για να επιτευχθεί μείωση του πόνου κατά 30% ήταν 3,2 για το εικονικό φάρμακο έναντι της χαμηλής δόσης, 2,9 για το εικονικό φάρμακο έναντι της μεσαίας δόσης και 25 για την μέτρια έναντι της χαμηλής δόσης. Καθώς αυτά οι NNT είναι συγκρίσιμοι με εκείνους των παραδοσιακών φαρμάκων για νευροπαθητικό πόνο, η κάνναβη έχει αναλγητική αποτελεσματικότητα, ενώ η χαμηλή δόση είναι, για όλες τις προθέσεις και σκοπούς, ως αποτελεσματική ανακούφιση πόνου όπως η μέση δόση. Οι ψυχοδραστικές επιδράσεις ήταν ελάχιστες και καλά ανεκτές, και οι νευροψυχολογικές επιδράσεις ήταν περιορισμένης διάρκειας και εύκολα αναστρέψιμες εντός 1-2 ωρών. Η εξατμιζόμενη κάνναβη, ακόμη και σε χαμηλές δόσεις, μπορεί να αποτελέσει μια αποτελεσματική επιλογή για ασθενείς με ανθεκτικό στη θεραπεία νευροπαθητικό πόνο.
ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Στην παρούσα μελέτη, αντικαταστήσαμε τη χαμηλή δόση (1,29% THC) για την υψηλή δόση (7% THC) που χρησιμοποιήθηκε προηγουμένως στην πρώτη μας μελέτη[1], και συγκρίναμε αυτή τη μετρηθείσα ποσότητα με την μέση δόση (3,53% THC) κάνναβης. Επιπλέον, απορρίψαμε το κάπνισμα ως τεχνική παράδοσης υπέρ της εξαέρωσης (εξάτμισης και όχι άτμισης) της κάνναβης για τη μείωση της έκθεσης σε βλαβερές πυρολυτικές ενώσεις[2,3]. Και οι χαμηλές και μεσαίες δόσεις αποδείχθηκαν υγιείς αναλγητικά για την ετερογενή συλλογή συνθηκών νευροπαθητικού πόνου που μελετήθηκαν. Και τα δύο δραστικά φάρμακα μελέτης έδωσαν στατιστικά σημαντική μείωση 30% στην ένταση του πόνου σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο. Ο χαμηλής δόσης έναντι του placebo NNT ήταν 3,2, ο της μέσης δόσης έναντι του εικονικού φαρμάκου ήταν 2,9. Και οι δύο τιμές είναι παρόμοιες σε σχέση με τις προηγούμενες μελέτες επώδυνων αισθητήριων νευροπαθειών που σχετίζονται με τον HIV που αξιολογούν την καπνιζόμενη κάνναβη και βρίσκονται στην περιοχή δύο κοινώς αναπτυγμένων αντισπασμωδικών που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του νευροπαθητικού άλγους (pregabalin, NNT = 3,9, gabapentin, NNT = 3,8). Επιπλέον, όπως επισημάνθηκε από τους Ellis et. al., 2009, η κάνναβη είναι ανώτερη από τα αποτελέσματα που ελήφθησαν για την αμιτριπτυλίνη και τη μεξιλετίνη.
[1] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4968043/
[2] https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1300/J175v04n01_02
[3] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17429350
Τόσο το 1,29% όσο και το 3,53% από τα εξατμιζόμενα φάρμακα της μελέτης της THC, παρήγαγαν ίση αντίληψη κατά το πείραμα σε κάθε χρονική στιγμή. Αξιοσημείωτο είναι ότι τα προφίλ παρενεργειών των χαμηλών και μέσων δόσεων ήταν αμελητέα με ελάχιστες ψυχομιμητικές επιδράσεις, όπως μετρήθηκαν από τοπικά αναπτυγμένες κλίμακες διάθεσης. Παρομοίως, οι νευροψυχολογικές διαφορές ήταν ονομαστικά διαφορετικές μεταξύ των δύο ενεργών δόσεων και του εικονικού φαρμάκου. Οι συμμετέχοντες σε κάνναβη 3,53% παρουσίαζαν χειρότερη απόδοση από ότι αυτοί της 1,29% για την μάθηση και την μνήμη, ενώ η καθυστέρηση μνήμης δεν ήταν διαφορετική μεταξύ της κάνναβης 1,29% και εικονικού φαρμάκου. Και οι δύο δόσεις είχαν ισοδύναμες επιδράσεις στο μέτρο προσοχής, με τους συμμετέχοντες να χειροτερεύουν με την κάνναβη. Οι συμμετέχοντες σε κάνναβη 1,29% είχαν ελαφρώς χειρότερη απόδοση από ότι όταν χρησιμοποιούσαν κάνναβη 3,53% κατά τη διάρκεια της δοκιμής των ψυχοκινητικών δεξιοτήτων με το κυρίαρχο χέρι. Και οι δύο δόσεις είχαν ισοδύναμες επιδράσεις στην απόδοση μη κυρίαρχου χεριού, η οποία με τη σειρά της ήταν καλύτερη από τη δοκιμή υπό συνθήκες placebo.
Γενικά, τα μεγέθη αποτελεσμάτων στις γνωστικές εξετάσεις ήταν συμβατά με τις ελάχιστες δόσεις THC που χρησιμοποιήθηκαν, με τις μεγαλύτερες επιδράσεις δόσης να παρατηρήθηκαν στη μάθηση και τη μνήμη, όπου τα μεγέθη των επιπτώσεων ήταν μικρής έως μεσαίας κλίμακας και ήταν απίθανο να έχουν σημαντική επίδραση στην καθημερινή λειτουργία. Για να υποστηριχθεί αυτή η άποψη, έχουν συγκεντρωθεί στοιχεία που δείχνουν ότι οι συχνές χρήστες αναψυχής γίνονται ανεκτικοί σε πολλές επιπτώσεις που επηρεάζουν την απόδοση από την κάνναβη. Σε πρόσφατες συγκρίσεις επιδράσεων που σχετίζονται με τη χρήση της κάνναβης στις γνωστικές επιδόσεις συχνών και σπάνιων χρηστών, η κάνναβη μείωσε σημαντικά την απόδοση σε εργασίες αξιολόγησης του αντιληπτικού ελέγχου κινητήρα, της αναστολής των κινητήρων και της διχασμένης προσοχής μεταξύ περιστασιακών χρηστών κάνναβης. Αντίθετα, μεταξύ των συχνών χρηστών, οι γνωστικές επιδόσεις ήταν σε μεγάλο βαθμό ανεπηρέαστες.
Οι ξεχωριστές εκτιμήσεις με τη χρήση της Patient Global Impression of Change και του multidimensional NPS αποκάλυψαν ότι και οι δύο δραστικοί παράγοντες ελαφρύνουν τον πόνο σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο. Είναι ενδιαφέρον ότι ο προκαλούμενος πόνος που προκλήθηκε από ελαφρά επαφή με το δέρμα χρησιμοποιώντας ένα αφρώδες πινέλο ή μέσω δοκιμής κατώτατου ορίου πόνου με το εμπορικό Medoc TSA 2001 Peltier thermode (Medoc, Ramat Yishai, Ισραήλ) δεν επιβεβαίωσε την αναλγητική δράση της κάνναβης. Τα αποτελέσματα αυτά είναι παρόμοια με εκείνα της πρώτης μας μελέτης και μιας άλλης μελέτης που αφορά τη χρήση καπνιζόμενης κάνναβης σε ασθενείς με αισθητηριακή νευροπάθεια που σχετίζεται με τον ιό της ανοσολογικής ανεπάρκειας του ανθρώπου (HIV). Η έλλειψη επίδρασης στο πειραματικό κατώτατο όριο του πόνου θερμότητας υποδηλώνει ότι το αναλγητικό αποτέλεσμα της κάνναβης στη θεραπεία του οξέος πόνου θα ήταν μικρότερο από το βέλτιστο, αυτό συμβαδίζει με τη σύσταση ότι τα κανναβινοειδή δεν είναι κατάλληλα για μετεγχειρητικό πόνο.
Οι ανεπιθύμητες συνέπειες του καπνίσματος στην κάνναβη (δηλ. Οι ψυχολογικές ή/και γνωστικές επιδράσεις) ήταν αναγνωρίσιμες αλλά, σύμφωνα με μια έρευνα που έδειξε ότι αυτές οι παρενέργειες είναι αποδεκτές από ασθενείς με χρόνιο πόνο, κανένας συμμετέχων δεν αποσύρθει λόγω προβλημάτων ανεκτικότητας. Τα άτομα που έλαβαν ενεργό παράγοντα ενέκριναν ένα “καλό αποτέλεσμα φαρμάκου” περισσότερο από ένα “κακό αποτέλεσμα φαρμάκου” και το τελευταίο αφορούσε μόνο την υψηλότερη δόση κάνναβης. Ομοίως, η αίσθηση “ευφορικότητας”, “ληθαργογόνος” ή “μειωμένη” ήταν λιγότερο προβληματική για την κάνναβη με χαμηλότερη αντοχή. Γενικά, οι ανεπιθύμητες ενέργειες και οι αλλαγές στη διάθεση ήταν σχετικά ασήμαντες και, πάλι, παρόμοιες με τις έρευνες των χρηστών κάνναβης, πολλοί που ανέφεραν ότι η καθημερινή θεραπεία με κάνναβη για χρόνιο πόνο αποτελεί ικανοποιητική εμπειρία. Μια λογική εξήγηση θα ήταν ότι οι ασθενείς αυτο-δοσολογούν την κάνναβη, εξισορροπούν την αναλγησία έναντι των αρνητικών παρενεργειών.
Ένας περιορισμός αυτής της μελέτης ήταν η συμπερίληψη ασθενών με σύνθετο περιφερειακό σύνδρομο πόνου τύπου Ι (complex regional pain syndrome type I). Στο παρελθόν, αυτή η διαταραχή κατηγοριοποιήθηκε μεταξύ των πιο κλασικών συνθηκών νευροπαθητικού πόνου. Αυτή η κατάσταση άλλαξε όταν δημοσιεύθηκε μια πρόταση επαναπροσδιορισμού του νευροπαθητικού πόνου, η οποία είχε ως αποτέλεσμα τον αποκλεισμό του CRPS τύπου I από την ταξινόμησή του ως νευροπαθητικού πόνου. Δεδομένου ότι το πρωτόκολλο αυτό σχεδιάστηκε σε μια εποχή που ήταν συνήθης πρακτική η εξέταση της διάγνωσης του CPRS τύπου I μεταξύ των συνθηκών του νευροπαθητικού πόνου, συμπεριλάβαμε τα άτομα με αυτή τη διάγνωση. Όταν αξιολογήθηκε χωρίς τη συμπερίληψη των έξι ατόμων με αυτή την κατάσταση, η πρωταρχική ανάλυση που περιελάμβανε ένταση πόνου VAS δεν άλλαξε ουσιαστικά (δεδομένα δεν δείχνονται).
Ένας άλλος δυνητικός περιορισμός στην παρούσα μελέτη είναι η αποκάλυψη τυφλών τύπων δευτερογενών με τις ψυχοδραστικές επιδράσεις της κάνναβης. Λίγες μελέτες αξιολογούν την κάλυψη, αλλά δύο δοκιμές διασταύρωσης δοκιμάστηκαν για τη συντήρηση των τυφλών ζητώντας από τους συμμετέχοντες να ‘μαντέψουν’ την ανάθεση σε διάφορα σημεία της μελέτης. Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι οι συμμετέχοντες, είτε είναι αφελείς είτε έμπειροι χρήστες κάνναβης, είναι στην πρώτη εβδομάδα μιας δοκιμής διασταύρωσης όχι περισσότερο από τυχαία να μαντέψουν την ανάθεση. Στην τρέχουσα μελέτη, ζητήσαμε από τα υποκείμενα να ‘μαντέψουν’ ποια συνεδρία ήταν εικονικό φάρμακο και ποια αφορούσε ενεργό φάρμακο μελέτης. Οι συμμετέχοντες ήταν σωστοί το 63% του χρόνου για το εικονικό φάρμακο, το 61% του χρόνου για 1,3% THC και το 89% του χρόνου για 3,5% THC. Όλα τα υποκείμενα υπολόγισαν σωστά (δραστική φαρμακευτική αγωγή, όχι εικονικό φάρμακο) για την THC 3,5% εάν δεν δόθηκε ως η πρώτη δόση, λιγότεροι υπολόγισαν με ακρίβεια εάν ήταν η πρώτη δόση. Έτσι, η απόκρυψη της τύφλωσης είναι σίγουρα ανησυχητική, ιδιαίτερα με διασταυρούμενα σχέδια, με τα οποία το άτομο εξοικειώνεται με διαφορετικά φάρμακα μελέτης. Ωστόσο, δεν πιστεύουμε ότι η αποτυχία από ψυχοδραστικές και υποκειμενικές επιδράσεις, οι οποίες είναι πολύ δύσκολο να παραμείνουν συγκαλυμμένες σε οποιαδήποτε μελέτη, θα πρέπει να αποτρέψει το συμπέρασμα ότι η δραστική φαρμακευτική αγωγή μελέτης είχε ως αποτέλεσμα ανώτερη αναλγησία σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο. Η επίδραση της θεραπείας της κάνναβης στην αναλγησία διατήρησε τη σπουδαιότητά της πάνω και πέρα από οποιαδήποτε επίδραση των 15 διαφορετικών παρενεργειών και επομένως ήταν εμφανής μια ανεξάρτητη επίδραση του φαρμάκου της μελέτης.
Τα τσιγάρα κάνναβης παρασκευάζονται από τα φύλλα και τις ανθοφόρες κορυφές του φυτού και ένα τυπικό τσιγάρο μαριχουάνας περιέχει 0,5-1 g φυτικού υλικού. Η συνήθης συγκέντρωση THC κυμαίνεται μεταξύ 10 και 40 mg, αλλά έχουν ανιχνευθεί συγκεντρώσεις > 100 mg ανά τσιγάρο. Πριν από αρκετά χρόνια, διαπιστώθηκε ότι υπάρχουν πάρα πολλές μεταβλητές στις δημοσιευμένες κλινικές δοκιμές με κάνναβη για να χρησιμοποιηθούν αυτές οι μελέτες ως βάση για την παραγωγή δόσεων. Στην παρούσα μελέτη, οι υποκείμενοι κατανάλωναν άγνωστες ποσότητες κάνναβης καθώς η υπολειμματική εξατμισμένη κάνναβη εκκενώθηκε στην ατμόσφαιρα αφού κατανάλωσαν 4-8 ρουφηξίες. Επομένως, δεν είμαστε σε θέση να σχολιάσουμε την ποσότητα κατανάλωσης κάνναβης. Μια πρόσφατη έρευνα σχετικά με την ποσότητα κάνναβης που χρησιμοποιήθηκε ανά εβδομάδα κυμαινόταν από τρία γραμμάρια ή λιγότερο (40,1%) έως επτά ή περισσότερα γραμμάρια (23,3%). Δεδομένου ότι δεν υπάρχουν πληροφορίες σχετικά με τη συγκέντρωση της κάνναβης που καταναλώνεται από τους ερωτηθέντες, δεν είναι εφικτό να υπάρξει κάποια πρόβλεψη για το κατά πόσον οι εν λόγω ασθενείς με φαρμακευτική χρήση κάνναβης έλαβαν ή δεν έλαβαν χαμηλές ή υψηλές συγκεντρώσεις THC.
Δεδομένου ότι δεν είναι καλά τυποποιημένη, η φαρμακευτική κάνναβη δεν έχει υποχρεωτική επισήμανση για συγκέντρωση ή καθαρότητα. Τελικά, η παραγωγή κάνναβης μπορεί να υποβληθεί σε ποιοτικά μέτρα ελέγχου και τυποποίησης μέσω ρύθμισης και χορήγησης άδειας στους παραγωγούς. Διαφορετικά, η καθαρότητα, η συγκέντρωση και η επισήμανση των προϊόντων δεν θα είναι αξιόπιστες και η ποσοτική συνταγογράφηση δεν θα είναι εφικτή. Τα πρότυπα επισήμανσης ενδέχεται τελικά να περιλαμβάνουν προειδοποιητικές ετικέτες και περιορισμούς, παρόμοιους με εκείνους στα προϊόντα καπνού και οινοπνευματωδών ποτών, καθώς και δοσολογίες και κατευθύνσεις χρονισμού. Με τον τρόπο αυτό, η χρήση χαμηλών δόσεων θα μπορούσε ενδεχομένως να συνταγογραφηθεί από γιατρούς που ενδιαφέρονται να βοηθήσουν τους ασθενείς να χρησιμοποιούν κάνναβη αποτελεσματικά, ελαχιστοποιώντας τις γνωστικές και ψυχολογικές παρενέργειες. Εξετάζοντας αυτό το πνεύμα, η παρούσα μελέτη προσθέτει ένα αυξανόμενο σώμα βιβλιογραφίας που υποστηρίζει τη χρήση κάνναβης για τη θεραπεία του νευροπαθητικού πόνου. Παρέχει πρόσθετες αποδείξεις για την αποτελεσματικότητα της εξατμιζόμενης κάνναβης, καθώς και ότι η χαμηλή δόση κάνναβης (1,29%) έχει ευνοϊκή σχέση κινδύνου-οφέλους”.
