(Αναδημοσίευση με μετάφραση από: PROJECT CBD, “CANNABIS AND AUTISM — A COMPLEX PAIRING” https://www.projectcbd.org/medicine/cannabis-and-autism-complex-pairing

By Mary Biles, on February 04, 2021)

Η CBD και η THC αντιμετωπίζουν τα προβλήματα συμπεριφοράς και υγείας που συνδέονται με διαταραχή στο φάσμα του αυτισμού.

Η διαταραχή στο φάσμα του αυτισμού (ΔΑΦ) είναι μια κατάσταση που διχάζει τις απόψεις. Ως ένας γενικός όρος για να περιγράψει παρόμοια άτυπα χαρακτηριστικά συμπεριφοράς όπως περιορισμένα ενδιαφέροντα, επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές και δυσκολίες στην αλληλεπίδραση με άλλους, ο αυτισμός είναι στην πραγματικότητα κάπως πιο ετερογενής από ότι φανταζόμαστε εμείς οι νευροτυπικοί άνθρωποι.

Ο όρος φάσμα χρησιμοποιείται για να περιγράψει την διαφορετική βαρύτητα του αυτισμού, από την υψηλή λειτουργικότητα στο ένα άκρο έως την μη λεκτική και σοβαρή διανοητική αναπηρία στο άλλο. Αλλά αυτός ο μάλλον γραμμικός ορισμός των ΔΑΦ δεν περιλαμβάνει τις μοναδικές ομάδες συναισθηματικών, συμπεριφορικών και σωματικών συμπτωμάτων που αντιμετωπίζουν πολλά άτομα με αυτισμό.

Ίσως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το φυτό της κάνναβης, το ίδιο πολύπλοκο στη σύνθεσή του, έχει αναφερθεί ότι όχι μόνο βελτιώνει πολλές από τις δυσκολίες συμπεριφοράς που σχετίζονται με τις ΔΑΦ, αλλά επίσης ανακουφίζει ορισμένες από τις συνυπάρχουσες παθήσεις, όπως φλεγμονώδη νόσο του εντέρου, διαταραχές ύπνου και επιληψία.

Τι είναι ο αυτισμός;

Με την προέλευσή του από την ελληνική λέξη “αυτός” που σημαίνει εαυτός, ο όρος αυτισμός χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά την δεκαετία του ‘40 για να περιγράψει παιδιά με χαρακτηριστικά συμπεριφοράς που τώρα αναγνωρίζουμε ως ΔΑΦ.

Λίγα είναι γνωστά γιατί αναπτύσσονται οι ΔΑΦ. Η γενετική μπορεί να είναι ένας παράγοντας, όπως και η απόκτηση παιδιών σε μεγάλη ηλικία. Έχει επίσης προταθεί μια πιθανή σχέση μεταξύ της έκθεσης σε βαρέα μέταλλα κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης[1]. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα παιδιά αρχίζουν να εμφανίζουν σημάδια ΔΑΦ γύρω στην ηλικία των δύο ετών, οδηγώντας σε αναπόδεικτες θεωρίες ότι τα παιδικά εμβόλια θα μπορούσαν να παίξουν κάποιο ρόλο.

[1] Kristen Lyall, Rebecca J Schmidt, Irva Hertz-Picciotto “Maternal lifestyle and environmental risk factors for autism spectrum disorders” (Ο τρόπος ζωής της μητέρας κατά την εγκυμοσύνη και οι περιβαλλοντικοί παράγοντες κινδύνου για διαταραχές στο φάσμα του αυτισμού) Int J Epidemiol. 2014 Apr;43(2):443–464.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3997376/

Περίληψη

“Ιστορικό: Τα τελευταία 10 χρόνια, η έρευνα για τους περιβαλλοντικούς παράγοντες κινδύνου για τον αυτισμό έχει αυξηθεί δραματικά, φέρνοντας στοιχεία ότι μια σειρά από μη γενετικούς παράγοντες που δρουν κατά την προγεννητική περίοδο μπορεί να επηρεάσουν την νευροανάπτυξη.

Μέθοδοι: Αυτό το έγγραφο εξετάζει τα στοιχεία σχετικά με τροποποιήσιμες προκαταλήψεις ή/και προγεννητικούς παράγοντες που έχουν συσχετιστεί, σε ορισμένες μελέτες, με διαταραχές στο φάσμα του αυτισμού (ΔΑΦ), συμπεριλαμβανομένης της διατροφής, της χρήσης ουσιών και της έκθεσης σε περιβαλλοντικούς παράγοντες. Αυτή η ανασκόπηση περιορίζεται σε ανθρώπινες μελέτες με τουλάχιστον 50 περιπτώσεις ΔΑΦ, με έγκυρη ομάδα σύγκρισης, που διεξήχθησαν την περασμένη δεκαετία και εστιάζονται στον τρόπο ζωής της μητέρας ή στις περιβαλλοντικές χημικές ουσίες.

Αποτελέσματα: Η υψηλότερη πρόσληψη ορισμένων θρεπτικών συστατικών και συμπληρωμάτων από την μητέρα έχει συσχετιστεί με μείωση του κινδύνου ΔΑΦ, με τις ισχυρότερες ενδείξεις για συμπληρώματα φυλλικού οξέος περί τον χρόνο της σύλληψης. Αν και πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι το κάπνισμα και η χρήση αλκοόλ από την μητέρα δεν επηρεάζει τις ΔΑΦ, απαιτείται πιο αυστηρή αξιολόγηση της έκθεσης. Ορισμένες μελέτες έχουν δείξει σημαντικές αυξήσεις στον κίνδυνο για ΔΑΦ με την εκτιμώμενη έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση κατά την προγεννητική περίοδο, ιδιαίτερα για βαρέα μέταλλα και σωματίδια. Ελάχιστη έρευνα έχει αξιολογήσει άλλους έμμονους και μη έμμονους οργανικούς ρύπους ειδικά σε σχέση με τις ΔΑΦ.

Συμπεράσματα: Απαιτείται περισσότερη δουλειά για την εξέταση των λιπών, βιταμινών και άλλων μητρικών θρεπτικών συστατικών, καθώς και χημικών και φυτοφαρμάκων που διαταράσσουν το ενδοκρινικό σύστημα, σε συνδυασμό με τις ΔΑΦ, δεδομένης της υγιούς βιολογικής αληθοφάνειας και των στοιχείων σχετικά με άλλα νευροαναπτυξιακά ελλείμματα. Το πεδίο μπορεί να προωθηθεί με μεγάλης κλίμακας επιδημιολογικές μελέτες, προσοχή σε κρίσιμα αιτιολογικά παράθυρα και πώς αυτά ποικίλλουν ανάλογα με την έκθεση και χρήση βιοδεικτών και άλλων μέσων για την κατανόηση των υποκείμενων μηχανισμών”.

Όποια κι αν είναι όμως η αιτία, οι γονείς ξαφνικά δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν μια εξελισσόμενη συλλογή χαρακτηριστικών συμπεριφοράς και σωματικών συμπτωμάτων, συχνά με ελάχιστη υποστήριξη ή καθοδήγηση από επαγγελματίες υγείας.

Εάν το παιδί τους βρίσκεται στο πιο σοβαρό άκρο του φάσματος και εμφανίζει συμπεριφορά αυτοτραυματισμού ή επιθετικότητα προς τον εαυτό του ή στους άλλους, οι γιατροί συχνά συνταγογραφούν ένα κοκτέιλ συνταγογραφούμενων φαρμάκων, όπως αντιψυχωσικά, αντικαταθλιπτικά ή ηρεμιστικά σε μια προσπάθεια να αποτρέψουν την εκδήλωση βίαιων εκρήξεων.

Συννοσηρότητες

Καθώς αναπτύσσεται μια μεγαλύτερη κατανόηση για τις ΔΑΦ, οι γιατροί αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι τα βίαια ξεσπάσματα και η συμπεριφορά αυτοτραυματισμού μπορεί να είναι εκδηλώσεις υποκείμενων ή αδιάγνωστων καταστάσεων υγείας.

Οι συννοσηρότητες, δηλ. η ύπαρξη πολλαπλών διαταραχών σε ένα άτομο ταυτόχρονα, είναι συχνές στις ΔΑΦ. Το 20% των ατόμων με ΔΑΦ έχουν επίσης επιληψία[2] και άλλες παθήσεις, όπως γαστρεντερικά προβλήματα, άγχος, ΔΕΠΥ, διαταραχές ύπνου και δυσκολίες σίτισης.

[2] Frank MC Besag “Epilepsy in patients with autism: links, risks and treatment challenges” (Επιληψία σε ασθενείς με αυτισμό: σύνδεσμοι, κίνδυνοι και προκλήσεις θεραπείας) Neuropsychiatr Dis Treat. 2018;14:1–10.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5739118/

Περίληψη

“Ο αυτισμός είναι πιο συχνός σε άτομα με επιληψία, περίπου 20%, και η επιληψία είναι πιο συχνή σε άτομα με αυτισμό με αναφερόμενα ποσοστά περίπου 20%. Ωστόσο, αυτοί οι αριθμοί είναι πιθανό να επηρεάζονται από τα τρέχοντα ευρύτερα κριτήρια για την διαταραχή στο φάσμα του αυτισμού (ΔΑΦ), τα οποία έχουν συμβάλει σε αυξημένο επιπολασμό του αυτισμού, με αποτέλεσμα το ποσοστό για ΔΑΦ στην επιληψία να είναι πιθανό να είναι υψηλότερο και ο αριθμός για την επιληψία σε ΔΑΦ είναι πιθανό να είναι χαμηλότερος. Ορισμένα στοιχεία δείχνουν ότι υπάρχουν δύο κορυφές εμφάνισης επιληψίας στον αυτισμό, στη βρεφική ηλικία και στην εφηβεία. Το ποσοστό αυτισμού στην επιληψία είναι πολύ υψηλότερο σε άτομα με διανοητική αναπηρία. Σε καταστάσεις όπως το Σύνδρομο Landau-Kleffner και η Μη Σπασμωδική Επιληπτική Κατάσταση, η ίδια η επιληψία μπορεί να εμφανιστεί με αυτιστικά χαρακτηριστικά. Ωστόσο, δεν υπάρχει εύλογος μηχανισμός για τον αυτισμό που προκαλεί επιληψία. Η ταυτόχρονη εμφάνιση αυτισμού και επιληψίας είναι σχεδόν σίγουρα αποτέλεσμα υποκείμενων παραγόντων που προδιαθέτουν και στις δύο καταστάσεις, συμπεριλαμβανομένων τόσο γενετικών όσο και περιβαλλοντικών παραγόντων. Καταστάσεις όπως η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής υπερκινητικότητας, το άγχος και οι διαταραχές ύπνου είναι κοινές τόσο στην επιληψία όσο και στον αυτισμό. Η επιληψία γενικά δεν αποτελεί αντένδειξη για την θεραπεία αυτών των καταστάσεων με κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, αλλά είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη οι σχετικές αλληλεπιδράσεις φαρμάκων. Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στον αυτισμό είναι να προσδιοριστεί γιατί η παλινδρόμηση στην πρώιμη παιδική ηλικία εμφανίζεται σε ποσοστό ίσως 25%. Περαιτέρω έρευνα θα πρέπει να επικεντρωθεί στην εύρεση της αιτίας για μια τέτοια παλινδρόμηση. Το αν η επιληψία παίζει ρόλο στην οπισθοδρόμηση μιας υποομάδας παιδιών με αυτισμό που χάνουν δεξιότητες μένει να καθοριστεί”.

Η μείωση της αισθητηριακής υπερφόρτωσης με την χρήση κάνναβης ηρεμεί τα συναισθήματα άγχους, επιτρέποντας στο άτομο να κάνει τις καθημερινές του δραστηριότητες.

Ορισμένες συννοσηρότητες[3] είναι πιο εμφανείς να παρατηρηθούν από άλλες. Ωστόσο, για ένα μη λεκτικό παιδί ή ενήλικα που βιώνει πόνο, ένα ξαφνικό βίαιο ξέσπασμα μπορεί απλώς να είναι ο τρόπος τους να εκφράσουν την δυσφορία. Έτσι, η αντιμετώπιση της υποκείμενης αιτίας του πόνου μπορεί συχνά να οδηγήσει σε βελτίωση των προβλημάτων συμπεριφοράς.

[3] “Resources: Comorbid Medical Conditions in Autism” (Πηγές: Ιατρικές καταστάσεις συννοσηρότητας στον αυτισμό) https://www.thinkingautism.org.uk/taking-action/resources-and-publications/medical-comorbidities-in-autism/

Στις ΔΑΦ ο πόνος δεν προκαλείται μόνο από σωματικές αισθήσεις. Για τον Justin Clarke, ο οποίος διαγνώστηκε με αυτισμό ως φοιτητής, η αισθητηριακή υπερφόρτωση που βιώνουν συχνά τα άτομα με αυτισμό, του προκαλεί ψυχικό πόνο, που εκδηλώνεται με την μορφή άγχους.

“Ο πόνος που προέρχεται από τις αισθήσεις είναι επίσης πόνος”, εξηγεί. “Υπάρχει μια συνεχής πηγή αισθητηριακού άγχους που σιγοβράζει στο παρασκήνιο στο υποσυνείδητό μου”. Για τον Justin, η μείωση της αισθητηριακής υπερφόρτωσης, στην περίπτωσή του με την χρήση κάνναβης, ηρεμεί τα αισθήματα άγχους του, επιτρέποντάς του να κάνει τις καθημερινές του δραστηριότητες, αλλά για αυτό θα πούμε περισσότερα παρακάτω.

Αυτισμός και Ενδοκανναβινοειδές Σύστημα

Οι επιστήμονες αρχίζουν να υποψιάζονται ότι μια ανισορροπία μεταξύ διεγερτικού γλουταμικού και ανασταλτικού GABA[4] και τα δύο βασικοί νευροδιαβιβαστές στην νευροανάπτυξη και την γενική λειτουργία του εγκεφάλου, θα μπορούσε να ευθύνεται για πολλά χαρακτηριστικά συμπεριφοράς ΔΑΦ, καθώς και κοινές συννοσηρότητες, όπως διαταραχές ύπνου και άγχος.

[4] Gene J Blatt, S Hossein Fatemi “Alterations in GABAergic Biomarkers in the Autism Brain: Research Findings and Clinical Implications” (Αλλαγές στους GABAεργικούς βιοδείκτες στον αυτιστικό εγκέφαλο: Ερευνητικά ευρήματα και κλινικές επιπτώσεις) Anat Rec (Hoboken). 2011 Oct;294(10):1646–1652.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3190183/

Περίληψη

“Ο αυτισμός είναι μια διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή που χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενες στερεότυπες συμπεριφορές, κοινωνικό-συναισθηματικά ελλείμματα και καθυστερημένες ή απούσες γλωσσικές ικανότητες. Υπάρχουν γνωστές νευροπαθολογίες στον αυτιστικό εγκέφαλο που επηρεάζουν τις μεταιχμιακές, παρεγκεφαλιδικές και φλοιώδεις δομές, αλλά το νευροχημικό προφίλ των προσβεβλημένων ατόμων, που αποκαλύφθηκε σε μεταθανάτιες μελέτες ιστών, αναδύεται μόλις πρόσφατα. Ένα σημαντικό συστατικό που φαίνεται πολύ επηρεασμένο στον αυτισμό είναι το GABAεργικό σύστημα. Είναι πλέον προφανές ότι υπάρχουν ευρέως διαδεδομένες σημαντικές επιδράσεις σε πολλές κατανεμημένες περιοχές στον εγκέφαλο του αυτισμού που αποκαλύπτονται από ιστοχημικές, αυτοραδιογραφικές και βιοχημικές μελέτες. Τα βασικά ένζυμα σύνθεσης για το GABA, την αποκαρβοξυλάση του γλουταμικού οξέος τύπου 65 και 67 (GAD65, GAD67), μειώνονται στην παρεγκεφαλίδα και η προσεκτικότερη εξέταση των επιπέδων mRNA αποκάλυψε ότι οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε μειώσεις στα κύτταρα Purkinje και σε έναν υποπληθυσμό μεγαλύτερων οδοντωτών νευρώνων μετρήθηκε με in situ μελέτες υβριδισμού. Άλλοι τύποι κυττάρων είχαν είτε φυσιολογικά επίπεδα GAD (κύτταρα Golgi, μικρότεροι οδοντωτοί ενδονευρώνες και stellate κύτταρα) είτε αυξημένα επίπεδα (κύτταρα basket). Η πυκνότητα, ο αριθμός και η έκφραση πρωτεΐνης του υποδοχέα GABA μειώνονται στην παρεγκεφαλίδα και σε επιλεγμένες περιοχές του φλοιού. Η έκφραση των πρωτεϊνών της υπομονάδας GABAA και GABAB μειώθηκε σημαντικά στην παρεγκεφαλίδα, BA 9 και BA 40. Οι θέσεις δέσμευσης βενζοδιαζεπίνης μειώθηκαν σημαντικά στον ιππόκαμπο και στον πρόσθιο κυκλικό φλοιό (BA 24). Συνολικά, τα δεδομένα από αυτές τις μελέτες υποδεικνύουν ότι υπάρχει μια αξιοσημείωτη απορρύθμιση του ανασταλτικού συστήματος GABA στον αυτιστικό εγκέφαλο που επηρεάζει συγκεκριμένους βιοδείκτες εντοπισμένους σε συγκεκριμένους τύπους κυττάρων και lamina που πιθανόν να επηρεάζει τα κυκλώματα και την συμπεριφορά”.

Η κατανόηση της σημασίας του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος στην ανάπτυξη του αυτισμού θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια πιο ολιστική θεραπευτική προσέγγιση για την διαχείριση των δυσκολιών συμπεριφοράς και των διαταραχών υγείας.

Με απλά λόγια, το μήνυμα προς το συμπαθητικό νευρικό σύστημα να επιστρέψει σε κατάσταση ξεκούρασης και χαλάρωσης, απλά δεν περνάει. Μείωση του τόνου του GABA[5] έχει επίσης παρατηρηθεί σε πολλές άλλες ασθένειες, όπως η επιληψία, η Νόσος του Alzheimer, η σχιζοφρένεια, η κατάθλιψη και οι μυοσκελετικές διαταραχές.

[5] Vargas RA “The GABAergic System: An Overview of Physiology, Physiopathology and Therapeutics” (Το GABAεργικό σύστημα: Μια επισκόπηση της φυσιολογίας, της φυσιοπαθολογίας και της θεραπευτικής) Int J Clin Pharmacol Pharmacother 2018;3:142.

https://www.graphyonline.com/archives/IJCPP/2018/IJCPP-142/

Περίληψη

“Το γάμμα-αμινοβουτυρικό οξύ (GABA) είναι ο κύριος ανασταλτικός νευροδιαβιβαστής στο κεντρικό νευρικό σύστημα, όπου είναι ευρέως κατανεμημένο. Το GABA έχει σημαντικό ρόλο στη νευροανάπτυξη και ανάλογα με την περίοδο ανάπτυξης, η δράση του μπορεί να είναι διεγερτική ή ανασταλτική. Στα προγεννητικά στάδια, το GABA είναι διεγερτικό και στο ενήλικο στάδιο, το GABA αποκτά ανασταλτική λειτουργία στο νευρικό σύστημα και ρυθμίζει την λειτουργία άλλων οργάνων και συστημάτων, συμπεριλαμβανομένου του ενδοκρινικού συστήματος και του ανοσοποιητικού συστήματος. Οι διαταραχές στην λειτουργία του GABA είναι υπεύθυνες για διάφορες παθολογίες, νευρολογικές και μη και περιλαμβάνουν επιληψία, άγχος, κατάθλιψη, σχιζοφρένεια, ενδοκρινικές διαταραχές και ανοσολογικές διαταραχές. Στην παρούσα αφηγηματική ανασκόπηση, δείχνουμε ότι η δραστηριότητα του GABA εξαρτάται από την σύνθεση, την αποικοδόμηση, την μεταφορά μεμβράνης και την παρουσία ειδικών υποδοχέων GABA, που υπάρχουν τόσο στον νευρικό ιστό όσο και στον μη νευρικό ιστό. Περιγράφουμε γενικές πτυχές της φυσιολογίας, της φυσιοπαθολογίας και της φαρμακοθεραπευτικής του συστήματος GABA και τέλος, τονίζουμε ότι αν και υπάρχουν πολλαπλές GABAεργικές θεραπευτικές επιλογές, απαιτείται περισσότερη έρευνα στο σύστημα GABA καθώς οι μελλοντικές εφαρμογές μπορεί να είναι ευρείες”.

Ως ο κύριος ομοιοστατικός ρυθμιστής του σώματος, το ενδοκανναβινοειδές σύστημα διασφαλίζει ότι η νευρική δραστηριότητα παραμένει σε ισορροπία απελευθερώνοντας ενδοκανναβινοειδή (ανανδαμίδιο και 2-AG) με ανάδρομο τρόπο, όπου συνδέονται μετασυναπτικά στους υποδοχείς κανναβινοειδών CB1. Αυτό περιλαμβάνει την ρύθμιση του νευρολογικού “γλυκού σημείου” (sweet spot) μεταξύ της μετάδοσης GABA και γλουταμικού, με την 2-AG να ενισχύει ορισμένους υποδοχείς GABA[6].

[6] Erwin Sigel, Roland Baur, Ildiko Rácz, Janine Marazzi, Trevor G Smart, Andreas Zimmer, Jürg Gertscha “The major central endocannabinoid directly acts at GABAA receptors” (Το κύριο κεντρικό ενδοκανναβινοειδές δρα απευθείας στους υποδοχείς GABAA) Proc Natl Acad Sci USA. 2011 Nov 1;108(44):18150–18155.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3207709/

Περίληψη

“Οι υποδοχείς GABAA είναι οι κύριοι ιοντοτροπικοί ανασταλτικοί υποδοχείς νευροδιαβιβαστών. Το ενδοκανναβινοειδές σύστημα είναι ένα δίκτυο σηματοδότησης λιπιδίων που ρυθμίζει διαφορετικές λειτουργίες του εγκεφάλου. Εδώ δείχνουμε μια άμεση μοριακή αλληλεπίδραση μεταξύ των δύο συστημάτων. Το ενδοκανναβινοειδές 2-αραχιδονοϋλογλυκερόλη (2-AG) ενισχύει τους υποδοχείς GABAA σε χαμηλές συγκεντρώσεις GABA. Δύο υπολείμματα του υποδοχέα που βρίσκονται στο διαμεμβρανικό τμήμα Μ4 του β2 προσδίδουν δέσμευση 2-AG. Η 2-AG δρα με υπερπροσθετικό τρόπο με το νευροστεροειδές 3α, 21-διυδροξυ-5α-πρεγναν-20-όνη (21-dihydroxy-5α-pregnan-20-one, THDOC) και ρυθμίζει τους υποδοχείς που περιέχουν δ-υπομονάδα, που είναι γνωστό ότι εντοπίζονται εξωσυναπτικά και ανταποκρίνονται στα νευροστεροειδή. Η 2-AG αναστέλλει την κινητικότητα στους κανναβινοειδείς υποδοχείς CB1/CB2 διπλού ΚΟ, ενώ τα ποντίκια β2-ΚΟ εμφανίζουν υπερκινητικότητα. Η αναγνώριση μιας λειτουργικής θέσης δέσμευσης για την 2-AG στον υποδοχέα GABAA μπορεί να έχει εκτεταμένες συνέπειες για την μελέτη της κίνησης και της καταστολής”.

Ενώ στην έρευνα για την κατανόηση του αυτισμού τείνει να υιοθετεί μια πιο αναγωγική προσέγγιση εστιάζοντας σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του αυτισμού, είναι πιθανό ότι μια ευρύτερη ανισορροπία στο ενδοκανναβινοειδές σύστημα θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί ο αυτισμός περιλαμβάνει όχι μόνο συναισθηματικές και συμπεριφορικές δυσκολίες, αλλά και προβλήματα γαστρεντερικού συστήματος, επιληψία. και διαταραχές ύπνου.

Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι οι ενδοκανναβινοειδείς αλλοιώσεις συμβάλλουν στην ανάπτυξη διαφόρων ψυχιατρικών και νευρολογικών διαταραχών[7] και ως εκ τούτου είναι εύλογο ότι η απορρύθμιση του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος θα μπορούσε επίσης να είναι καθοριστικός παράγοντας στην εμφάνιση του αυτισμού.

[7] Fabio Arturo Iannotti, Vincenzo Di Marzo, Stefania Petrosino “Endocannabinoids and endocannabinoid-related mediators: Targets, metabolism and role in neurological disorders” (Ενδοκανναβινοειδή και μεσολαβητές που σχετίζονται με ενδοκανναβινοειδή: Στόχοι, μεταβολισμός και ρόλος σε νευρολογικές διαταραχές) Prog Lipid Res. 2016 Apr;62:107-28.

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26965148/

Περίληψη

“Το ενδοκανναβινοειδές σύστημα (ΕΚΣ) αποτελείται από δύο υποδοχείς συζευγμένους με πρωτεΐνη G (GPCRs), τους κανναβινοειδείς υποδοχείς CB1 και CB2 και τους δύο κύριους ενδογενείς λιπιδικούς συνδέτες τέτοιων υποδοχέων (γνωστοί επίσης ως “ενδοκανναβινοειδή”), το ανανδαμίδιο και η 2- αραχιδονοϋλο-γλυκερόλη. Το ΕΚΣ είναι ένα πλειοτροπικό σύστημα σηματοδότησης που εμπλέκεται σε όλες τις πτυχές της φυσιολογίας και παθολογίας των θηλαστικών και για το λόγο αυτό αντιπροσωπεύει έναν πιθανό στόχο για τον σχεδιασμό και την ανάπτυξη νέων θεραπευτικών φαρμάκων. Ωστόσο, τα ενδοκανναβινοειδή καθώς και ορισμένα από τα συγγενή τους, αλληλεπιδρούν επίσης με ένα πολύ ευρύτερο φάσμα υποδοχέων, συμπεριλαμβανομένων των μελών των καναλιών δυναμικού παροδικού υποδοχέα (TRP), των ενεργοποιημένων από τον πολλαπλασιαστή υπεροξισωμάτων υποδοχέων (PPARs) και άλλων GPCRs. Πράγματι, μετά την ανακάλυψη των ενδοκανναβινοειδών, έχουν επίσης εντοπιστεί ή ανακαλυφθεί εκ νέου, λιπιδικοί μεσολαβητές που σχετίζονται με τα ενδοκανναβινοειδή, οι οποίοι συχνά μοιράζονται τις ίδιες μεταβολικές οδούς των ενδοκανναβινοειδών. Σε αυτό το άρθρο ανασκόπησης, συζητάμε τον ρόλο των ενδοκανναβινοειδών και των σχετικών λιπιδίων κατά την διάρκεια φυσιολογικών λειτουργιών, καθώς και την συμμετοχή τους σε ορισμένες από τις πιο κοινές νευρολογικές διαταραχές”.

Μελέτη γονιδιακής έκφρασης

Μια μελέτη γονιδιακής έκφρασης σε εγκεφάλους ατόμων με αυτισμό μεταθανάτια διαπίστωσε[8] ότι όλοι είχαν μειωμένη έκφραση υποδοχέα CB1, κάτι που σίγουρα θα επηρεάζει την ικανότητα του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος να διατηρεί την νευρολογική ομοιόσταση. Χαμηλότερα επίπεδα ανανδαμιδίου (AEA), ενός ενδογενούς κανναβινοειδούς και συγγενών μορίων σηματοδότησης λιπιδίων Ν-παλμιτοϋλαιθανολαμίνη (PEA) και Ν-ελαιολαιθανολαμίνη (OEA), σημειώθηκαν επίσης σε 93 αυτιστικά παιδιά, γεγονός που υποδηλώνει ότι κάποιο είδος ενδοκανναβινοειδούς ανεπάρκειας θα μπορούσε να είναι ένας παράγοντας που συμβάλλει[9].

[8] A E Purcell, O H Jeon, A W Zimmerman, M E Blue, J Pevsner “Postmortem brain abnormalities of the glutamate neurotransmitter system in autism” (Μεταθανάτιες ανωμαλίες του εγκεφάλου του συστήματος νευροδιαβιβαστών γλουταμικού στον αυτισμό) Neurology. 2001 Nov 13;57(9):1618-28.

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11706102/

Περίληψη

“Ιστορικό: Μελέτες που εξέτασαν τον εγκέφαλο ατόμων με αυτισμό έχουν εντοπίσει ανατομικές και παθολογικές αλλαγές σε περιοχές όπως η παρεγκεφαλίδα και ο ιππόκαμπος. Λίγα, αν μη τι άλλο, είναι γνωστά, ωστόσο, για τα μόρια που εμπλέκονται στην παθογένεση αυτής της διαταραχής.

Στόχος: Η αναγνώριση γονιδίων με μη φυσιολογικά επίπεδα έκφρασης στην παρεγκεφαλίδα των ατόμων με αυτισμό.

Μέθοδος: Συλλέχθηκαν δείγματα εγκεφάλου από συνολικά 10 άτομα με αυτισμό και 23 ταιριαστούς ελέγχους, κυρίως από την παρεγκεφαλίδα. Δύο τεχνολογίες μικροσυστοιχίας cDNA χρησιμοποιήθηκαν για τον εντοπισμό γονιδίων που ρυθμίστηκαν σημαντικά προς τα πάνω ή προς τα κάτω στον αυτισμό. Τα μη φυσιολογικά επίπεδα mRNA ή πρωτεΐνης αρκετών γονιδίων που ταυτοποιήθηκαν με ανάλυση μικροσυστοιχίας διερευνήθηκαν χρησιμοποιώντας PCR με αντίστροφη μεταγραφή και στύπωμα Western. Οι πυκνότητες υποδοχέα γλουταμινικού τύπου άλφα-αμινο-3-υδροξυ-5-μεθυλ-4-ισοξαζολοπροπιονικού οξέος (ΑΜΡΑ) και NMDA-τύπου, εξετάστηκαν με αυτοραδιογραφία υποδοχέα στην παρεγκεφαλίδα, το κερκοφόρο βλεννογόνο και τον προμετωπιαίο φλοιό.

Αποτελέσματα: Τα επίπεδα mRNA αρκετών γονιδίων αυξήθηκαν σημαντικά στον αυτισμό, συμπεριλαμβανομένου του διεγερτικού μεταφορέα αμινοξέων 1 και του υποδοχέα γλουταμικού AMPA 1, δύο μελών του συστήματος γλουταμικού. Ανωμαλίες στα επίπεδα πρωτεΐνης ή mRNA αρκετών επιπρόσθετων μορίων στο σύστημα γλουταμικού εντοπίστηκαν σε περαιτέρω ανάλυση, συμπεριλαμβανομένων των πρωτεϊνών που δεσμεύουν τον υποδοχέα του γλουταμικού. Η πυκνότητα του γλουταμινικού υποδοχέα τύπου AMPA μειώθηκε στην παρεγκεφαλίδα των ατόμων με αυτισμό (p < 0,05).

Συμπεράσματα: Τα άτομα με αυτισμό μπορεί να έχουν συγκεκριμένες ανωμαλίες στους υποδοχείς γλουταμινικού τύπου AMPA και στους μεταφορείς γλουταμικού στην παρεγκεφαλίδα. Αυτές οι ανωμαλίες μπορεί να εμπλέκονται άμεσα στην παθογένεση της διαταραχής”.

[9] Adi Aran, Maya Eylon, Moria Harel, Lola Polianski, Alina Nemirovski, Sigal Tepper, Aviad Schnapp, Hanoch Cassuto, Nadia Wattad, Joseph Tam “Lower circulating endocannabinoid levels in children with autism spectrum disorder” (Χαμηλότερα επίπεδα ενδοκανναβινοειδών στην κυκλοφορία σε παιδιά με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού) Mol Autism. 2019;10:2.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6354384/

Περίληψη

“Ιστορικό: Το ενδοκανναβινοειδές σύστημα (ΕΚΣ) είναι ένας κύριος ρυθμιστής της συναπτικής πλαστικότητας και της νευροτροποποίησης. Αλλαγές του ΕΚΣ έχουν αποδειχθεί σε πολλά ζωικά μοντέλα διαταραχής στο φάσμα του αυτισμού (ΔΑΦ). Σε ορισμένα από αυτά τα μοντέλα, η ενεργοποίηση του ΕΚΣ διέσωσε τα κοινωνικά ελλείμματα. Εμφανίζονται στοιχεία για απορρύθμιση του ΕΚΣ στην ανθρώπινη ΔΑΦ, αλλά δεν έχουν ακόμη αναφερθεί ολοκληρωμένες εκτιμήσεις και συσχετίσεις με τα χαρακτηριστικά της νόσου.

Μέθοδοι: Επίπεδα ορού των κύριων ενδοκανναβινοειδών, Ν-αραχιδονοϋλαιθανολαμίνη (AEA ή ανανδαμίδιο) και 2-αραχιδονοϋλογλυκερόλη (2-AG) και των σχετικών ενδογενών ενώσεων, αραχιδονικό οξύ (ΑΑ), Ν-παλμιτοϋλαιθανολαμίνη (PEA) και Ν-ελαιολαιθανολαμίνη (OEA), αναλύθηκαν με υγρή χρωματογραφία/ διαδοχική φασματομετρία μάζας σε 93 παιδιά με ΔΑΦ (ηλικία = 13,1 ± 4,1, εύρος 6–21, 79% αγόρια) και 93 νευροτυπικά παιδιά με αντιστοιχία ηλικίας και φύλου (ηλικία = 11,8 ± 4,3, εύρος 5,5–21, 79% αγόρια). Τα αποτελέσματα συσχετίστηκαν με το φύλο και την χρήση φαρμάκων και συσχετίστηκαν με την ηλικία, το ΔΜΣ και την προσαρμοστική λειτουργία των συμμετεχόντων με ΔΑΦ, όπως αντικατοπτρίζεται στις βαθμολογίες του προγράμματος Autism Diagnostic Observation Schedule (ADOS-2), της κλίμακας Vineland Adaptive Behavior Scale-II (VABS-II) και της κλίμακας Social Responsiveness Scale-II (SRS-2).

Αποτελέσματα: Τα παιδιά με ΔΑΦ είχαν χαμηλότερα επίπεδα (pmol/mL, μέσος όρος ± SEM), ΑΕΑ (0,722 ± 0,045 έναντι 1,252 ± 0,072, P < 0,0001, μέγεθος επίδρασης 0,91), OEA (17,3 ± 0,80 έναντι 27,8 ± 1,44, P < 0,0001, μέγεθος επίδρασης 0,94) και PEA (4,93 ± 0,32 έναντι 7,15 ± 0,37, P < 0,0001, μέγεθος επίδρασης 0,65), αλλά όχι AA και 2-AG. Τα επίπεδα των AEA, OEA και PEA στον ορό δεν συσχετίστηκαν ή δεν συνδυάστηκαν σημαντικά με την ηλικία, το φύλο, τον ΔΜΣ, τα φάρμακα και την προσαρμοστική λειτουργία των συμμετεχόντων με ΔΑΦ. Σε παιδιά με ΔΑΦ, αλλά όχι στην ομάδα ελέγχου, η μικρότερη ηλικία και ο χαμηλότερος ΔΜΣ έτειναν να συσχετίζονται με χαμηλότερα επίπεδα ΑΕΑ. Ωστόσο, αυτές οι συσχετίσεις δεν ήταν στατιστικά σημαντικές μετά από μια διόρθωση για πολλαπλές συγκρίσεις.

Συμπεράσματα: Βρήκαμε χαμηλότερα επίπεδα ορού AEA, PEA και OEA σε παιδιά με ΔΑΦ. Απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για να προσδιοριστεί εάν τα κυκλοφορούντα επίπεδα ενδοκανναβινοειδών μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βιοδείκτες στρωματοποίησης που προσδιορίζουν κλινικά σημαντικές υποομάδες εντός του φάσματος του αυτισμού και εάν αντανακλούν χαμηλότερο ενδοκανναβινοειδή “τόνο” στον εγκέφαλο, όπως βρέθηκε σε ζωικά μοντέλα ΔΑΦ”.

Άλλες αλλαγές στο ενδοκανναβινοειδές σύστημα είναι εμφανείς στα αυτιστικά παιδιά, αν και δεν είναι σαφές εάν αυτό έχει αιτιολογική επίδραση στις ΔΑΦ. Σε μια μελέτη που συνέκρινε την έκφραση του κανναβινοειδούς υποδοχέα CB2 σε αυτιστικά παιδιά με υγιή ομάδα ελέγχου, τα άτομα με ΔΑΦ έδειξαν σημαντική ρύθμιση προς τα πάνω του CB2. Είναι πιθανό αυτή η αυξημένη έκφραση CB2 να είναι απλώς μια αντισταθμιστική δράση του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος, που δρα ρυθμίζοντας την αυξημένη φλεγμονώδη κατάσταση που εμφανίζεται συχνά στον αυτισμό και ότι η επιλεκτική στόχευση των υποδοχέων CB2 θα μπορούσε να βοηθήσει στη βελτίωση ορισμένων συμπτωμάτων ΔΑΦ και συννοσηρότητας που προκαλούνται από δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος[10].

[10] Dario Siniscalco, Anna Sapone, Catia Giordano, Alessandra Cirillo, Laura de Magistris, Francesco Rossi, Alessio Fasano, James Jeffrey Bradstreet, Sabatino Maione, Nicola Antonucci “Cannabinoid receptor type 2, but not type 1, is up-regulated in peripheral blood mononuclear cells of children affected by autistic disorders” (Ο κανναβινοειδής υποδοχέας τύπου 2, αλλά όχι ο τύπος 1, ρυθμίζεται προς τα πάνω στα μονοπύρηνα κύτταρα του περιφερικού αίματος παιδιών που επηρεάζονται από αυτιστικές διαταραχές) J Autism Dev Disord. 2013 Nov;43(11):2686-95.

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23585028/

Περίληψη

“Οι αυτιστικές διαταραχές (ΔΑΦ) είναι ετερογενείς νευροαναπτυξιακές διαταραχές που προκύπτουν από την αλληλεπίδραση γονιδίων και περιβαλλοντικών παραγόντων. Οι δυσλειτουργίες στην κοινωνική αλληλεπίδραση και στις δεξιότητες επικοινωνίας, οι επαναλαμβανόμενες και στερεότυπες λεκτικές και μη λεκτικές συμπεριφορές είναι κοινά χαρακτηριστικά των ΔΑΦ. Δεν υπάρχουν καθορισμένοι μηχανισμοί παθογένεσης, καθιστώντας την θεραπεία πολύ δύσκολη. Πράγματι, οι θεραπείες για τον αυτισμό που είναι διαθέσιμες επί του παρόντος μπορούν να χωριστούν σε συμπεριφορικές, διατροφικές και ιατρικές προσεγγίσεις, αν και δεν υπάρχει καθορισμένη τυπική προσέγγιση. Τα αυτιστικά παιδιά εμφανίζουν απορρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος και παρουσιάζουν αλλοιωμένη ανοσοαπόκριση μονοπύρηνων κυττάρων περιφερικού αίματος (PBMCs). Σε αυτή την μελέτη, διερευνήσαμε την συμμετοχή του συστήματος κανναβινοειδών σε PBMC από αυτιστικά παιδιά σε σύγκριση με φυσιολογικά υγιή αναπτυσσόμενα άτομα που ταιριάζουν με την ηλικία (ηλικία που κυμαίνεται μεταξύ 3-9 ετών, μέση ηλικία: 6,06 ± 1,52 έναντι 6,14 ± 1,39 σε αυτιστικά παιδιά και υγιή άτομα, αντίστοιχα). Το επίπεδο mRNA για τον κανναβινοειδή υποδοχέα τύπου 2 (CB2) αυξήθηκε σημαντικά στα AD-PBMCs σε σύγκριση με υγιή άτομα (μέση τιμή ± SE αυθαίρετων μονάδων: 0,34 ± 0,03 έναντι 0,23 ± 0,02 σε αυτιστικά παιδιά και υγιή άτομα, αντίστοιχα), ενώ τα επίπεδα του mRNA της υδρολάσης CB1 και λιπαρού οξέος παρέμειναν αμετάβλητα. Τα επίπεδα mRNA του γονιδίου της φωσφολιπάσης D που υδρολύει τη Ν-ακυλφωσφατιδυλαιθανολαμίνη μειώθηκαν ελαφρώς. Τα επίπεδα πρωτεΐνης του CB2 αυξήθηκαν επίσης σημαντικά σε αυτιστικά παιδιά (μέσος όρος ± SE αυθαίρετων μονάδων: 33,5 ± 1,32 έναντι 6,70 ± 1,25 σε αυτιστικά παιδιά και υγιή άτομα, αντίστοιχα). Τα δεδομένα μας υποδεικνύουν τον υποδοχέα CB2 ως πιθανό θεραπευτικό στόχο για την φαρμακολογική διαχείριση της φροντίδας για τον αυτισμό”.

Το ανανδαμίδιο, που πήρε το όνομά του από την σανσκριτική λέξη για την ευδαιμονία (Ānanda), διερευνάται επίσης ως φαρμακολογικός στόχος για την βελτίωση της μειωμένης κοινωνικής λειτουργίας που συνήθως σχετίζεται με τις ΔΑΦ. Χρησιμοποιώντας ένα μοντέλο αυτισμού σε ποντίκια, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η παρεμπόδιση της παραγωγής της υδρολάσης αμιδίου λιπαρού οξέος (FAAH), του ενζύμου που διασπά το ανανδαμίδιο στο σώμα, ανέτρεψε την έντονη κοινωνική βλάβη των τρωκτικών[11].

[11] Don Wei, Drake Dinh, DaYeon Lee, Dandan Li, Allison Anguren, Guillermo Moreno-Sanz, Christine M Gall, Daniele Piomelli “Enhancement of Anandamide-Mediated Endocannabinoid Signaling Corrects Autism-Related Social Impairment” (Ενίσχυση της διαμεσολαβούμενης από το ανανδαμίδιο ενδοκανναβινοειδούς σηματοδότησης διορθώνει την κοινωνική βλάβη που σχετίζεται με τον αυτισμό) Cannabis Cannabinoid Res. 2016;1(1):81–89.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5549436/

Περίληψη

“Εισαγωγή: Πρόσφατα ανακαλύψαμε έναν μηχανισμό σηματοδότησης με τον οποίο το ενδοκανναβινοειδές ανανδαμίδιο μεσολαβεί στην δράση της ωκυτοκίνης, ενός νευροπεπτιδίου που είναι ζωτικής σημασίας για την κοινωνική συμπεριφορά, για τον έλεγχο της κοινωνικής ανταμοιβής. Η σηματοδότηση της ωκυτοκίνης έχει εμπλακεί στις διαταραχές στο φάσμα του αυτισμού (ΔΑΦ) και η κοινωνική ανταμοιβή είναι μια βασική πτυχή της κοινωνικής λειτουργίας που θεωρείται ότι διαταράσσεται στην ΔΑΦ. Ως εκ τούτου, ως απόδειξη αρχής για το βασικό συστατικό της ΔΑΦ, την κοινωνική αναπηρία, δοκιμάσαμε μια ένωση ενίσχυσης των ενδοκανναβινοειδών σε δύο ευρέως μελετημένα μοντέλα ποντικιών ΔΑΦ, το BTBR και το fmr1−/− (μοντέλο του συνδρόμου εύθραυστου X).

Μέθοδοι: Χρησιμοποιήσαμε το καθιερωμένο τεστ κοινωνικής προσέγγισης τριών θαλάμων. Συγκεκριμένα αυξήσαμε την δραστηριότητα του ανανδαμιδίου με την χορήγηση της ένωσης URB597, ενός εκλεκτικού αναστολέα της υδρολάσης αμιδίου λιπαρών οξέων (FAAH), του υδρολυτικού ενζύμου για το ανανδαμίδιο.

Αποτελέσματα: Αξιοσημείωτα, διαπιστώσαμε ότι ο αποκλεισμός FAAH ανέστρεψε πλήρως την κοινωνική βλάβη και στα δύο μοντέλα ποντικιών. Ο αποκλεισμός του υποδοχέα CB1 εμπόδισε την προκοινωνική δράση της αναστολής FAAH σε ποντικούς BTBR. Αυτά τα αποτελέσματα ήταν πιθανότατα ανεξάρτητα από τις επιπτώσεις στο άγχος, καθώς η αναστολή FAAH δεν άλλαξε την απόδοση των ποντικών BTBR στο τεστ elevated plus maze.

Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι η αύξηση της δραστηριότητας ανανδαμιδίου στους υποδοχείς CB1 βελτιώνει την κοινωνική βλάβη που σχετίζεται με τις ΔΑΦ και προσδιορίζει τα FAAH ως νέο θεραπευτικό στόχο για τις ΔΑΦ”.

Οι επιστήμονες έδειξαν επίσης πώς η ωκυτοκίνη, το νευροπεπτίδιο για την καλή αίσθηση που παράγεται όταν λαμβάνουμε αγκαλιές, ελέγχει την κοινωνική ανταμοιβή οδηγώντας την σηματοδότηση με την μεσολάβηση ανανδαμιδίου στους υποδοχείς CB1. Αυτή η παρατήρηση οδήγησε τους ερευνητές να υποθέσουν ότι σε ποντίκια με ΔΑΦ τουλάχιστον, η μειωμένη δραστηριότητα ανανδαμιδίου που προκαλείται από ωκυτοκίνη μπορεί να παίζει ρόλο στην ανάπτυξη κοινωνικά εξασθενημένης συμπεριφοράς[12].

[12] Don Wei, DaYeon Lee, Conor D Cox, Carley A Karsten, Olga Peñagarikano, Daniel H Geschwind, Christine M Gall, Daniele Piomellia “Endocannabinoid signaling mediates oxytocin-driven social reward” (Η σηματοδότηση ενδοκανναβινοειδών μεσολαβεί στην κοινωνική ανταμοιβή που βασίζεται στην ωκυτοκίνη) Proc Natl Acad Sci USA. 2015 Nov 10;112(45):14084–14089.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4653148/

Περίληψη

“Παρουσιάζουμε στοιχεία ότι ένα εξαρτώμενο από την ωκυτοκίνη ενδοκανναβινοειδές σήμα συμβάλλει στην ρύθμιση της κοινωνικής ανταμοιβής. Τα αποτελέσματα παρέχουν πληροφορίες για τις λειτουργίες της ωκυτοκίνης, ενός νευροπεπτιδίου ζωτικής σημασίας για την κοινωνική συμπεριφορά και τις αλληλεπιδράσεις του με άλλα ρυθμιστικά συστήματα που ρυθμίζουν τις ανταποδοτικές ιδιότητες της κοινωνικής συμπεριφοράς. Προτείνουμε περαιτέρω ότι η σηματοδότηση ανανδαμιδίου που βασίζεται στην ωκυτοκίνη μπορεί να είναι ελαττωματική σε διαταραχές στο φάσμα του αυτισμού και ότι η διόρθωση τέτοιων ελλειμμάτων μπορεί να προσφέρει μια στρατηγική για την θεραπεία αυτών των καταστάσεων.

Η κάνναβη ασκεί βαθιές επιπτώσεις στην ανθρώπινη κοινωνική συμπεριφορά, αλλά τα νευρικά υποστρώματα που κρύβονται πίσω από αυτές τις επιδράσεις είναι άγνωστα. Εδώ αναφέρουμε ότι η κοινωνική επαφή αυξάνεται, ενώ η απομόνωση μειώνεται, η κινητοποίηση του ενδογενούς νευροδιαβιβαστή που μοιάζει με ένωση της κάνναβης, το ανανδαμίδιο, στον επικλινή πυρήνα του ποντικιού (NAc), μια δομή του εγκεφάλου που ρυθμίζει την παρακινημένη συμπεριφορά. Φαρμακολογικά και γενετικά πειράματα δείχνουν ότι η κινητοποίηση ανανδαμιδίου και η επακόλουθη ενεργοποίηση των κανναβινοειδών υποδοχέων CB1 είναι απαραίτητες και επαρκείς για την έκφραση των ανταποδοτικών ιδιοτήτων των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων, που αξιολογούνται χρησιμοποιώντας ένα τεστ socially conditioned place preference test. Δείχνουμε περαιτέρω ότι η ωκυτοκίνη, ένα νευροπεπτίδιο που ενισχύει τους γονικούς και κοινωνικούς δεσμούς, οδηγεί την κινητοποίηση του ανανδαμιδίου στο NAc. Ο φαρμακολογικός αποκλεισμός των υποδοχέων ωκυτοκίνης σταματά αυτή την απόκριση, ενώ η χημειογενετική, επιλεκτική ενεργοποίηση των νευρώνων ωκυτοκίνης στον παρακοιλιακό πυρήνα του υποθαλάμου την διεγείρει. Η γενετική ή φαρμακολογική διακοπή της αποικοδόμησης του ανανδαμιδίου αντισταθμίζει τις επιδράσεις του αποκλεισμού των υποδοχέων της ωκυτοκίνης τόσο στην both social place preference όσο και στην έκφραση cFos στο NAc. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η σηματοδότηση με την μεσολάβηση ανανδαμιδίου στους υποδοχείς CB1, που καθοδηγείται από την ωκυτοκίνη, ελέγχει την κοινωνική ανταμοιβή. Τα ελλείμματα σε αυτόν τον μηχανισμό σηματοδότησης μπορεί να συμβάλλουν στην κοινωνική έκπτωση στις διαταραχές στο φάσμα του αυτισμού και μπορεί να προσφέρουν μια οδό για την θεραπεία αυτών των καταστάσεων”.

Φαίνεται λοιπόν ότι η κατανόηση της σημασίας του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος στην ανάπτυξη του αυτισμού θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια πιο ολιστική θεραπευτική προσέγγιση για τη διαχείριση πολύπλοκων ομάδων δυσκολιών συμπεριφοράς και διαταραχών υγείας των ασθενών με ΔΑΦ.

Κάνναβη και Αυτισμός, η ιστορία του Yuval

Οι ενώσεις του φυτού της κάνναβης, ιδιαίτερα η τετραϋδροκανναβινόλη (THC) και η κανναβιδιόλη (CBD), είναι γνωστό ότι αλληλεπιδρούν με το ενδοκανναβινοειδές σύστημα, γεγονός που μπορεί να εξηγήσει γιατί η κάνναβη στις διάφορες μορφές της φαίνεται να μειώνει την ταλαιπωρία πολλών παιδιών και ενηλίκων με ΔΑΦ.

Όπως και οι περιπετειώδεις περιπτώσεις παιδιών με σοβαρή επιληψία, είναι συχνά οι γονείς των παιδιών με σοβαρό αυτισμό που έχουν δημοσιοποιήσει περισσότερο την χορήγηση κάνναβης στα παιδιά τους.

Ο 27χρονος Yuval από το Ισραήλ έχει σοβαρό αυτισμό και είναι μη λεκτικός. Μεγαλώνοντας, τα συνταγογραφούμενα φάρμακα που συνταγογραφούσαν οι γιατροί για τον έλεγχο των βίαιων εκρήξεων, της συμπεριφοράς αυτοτραυματισμού και του υψηλού άγχους του, ελάχιστα έκαναν στην διαχείριση της συμπεριφοράς του ή στην βελτίωση της ποιότητας ζωής του.

“Νομίζω ότι οι άνθρωποι που δεν ζουν με σοβαρό αυτισμό, δεν μπορούν πραγματικά να καταλάβουν τι σημαίνει όλο αυτό”, εξηγεί η μητέρα του, η Abigail Dar. “Είναι η ζωή στην σκιά της κόλασης. Ζεις με ένα άτομο που λατρεύεις και αγαπάς και είναι ανήσυχο και αγχωμένο και φωνάζει. Και έχει ανεβοκατεβάσματα και δεν καταλαβαίνεις τι θέλει. Και τρελαίνει όλο το σπίτι και αφήνουμε στην άκρη τους αυτοτραυματισμούς και τις καταστροφές, στα απλά καθημερινά πράγματα”.

Όταν η Abigail και ο σύζυγός της σκέφτηκαν για πρώτη φορά να δώσουν κάνναβη στον Yuval, οι ΔΑΦ δεν ήταν μια κατάλληλη προϋπόθεση για την παροχή κάνναβης για ιατρική χρήση στο Ισραήλ (αν και η παιδική επιληψία ήταν). Χάρη στην αδιάκοπη εκστρατεία των γονέων του, ο Yuval έλαβε τελικά μια συνταγή.

“Ήταν κάτι σαν μαγικό”, μας λέει η Dar, περιγράφοντας την αλλαγή που επέφερε η κάνναβη στην ποιότητα ζωής του Yuval. “Ο γιος μου έγινε ένας ήρεμος άνθρωπος, πιο συγκεντρωμένος, με ένα χαμόγελο στα χείλη και για πάνω από ένα χρόνο, δεν έδειξε καμία συμπεριφορά αυτοτραυματισμού, κανένα ξέσπασμα, κάτι που για μένα και για εκείνον είναι ένα θαύμα. Άλλαξε η ζωή μας, ξέρεις ότι μπορείς να περνάς χρόνο μαζί του χωρίς να φοβάσαι συνέχεια”.

Στην περίπτωση του Yuval, ανταποκρίθηκε καλύτερα σε ένα πλήρες φυτικό έλαιο κάνναβης πλούσιο σε CBD, χρησιμοποιώντας ανθό κάνναβης με υψηλή περιεκτικότητα σε THC με ατμοποιητή, όταν ήταν ταραγμένος. Τα προϊόντα κάνναβης με κυρίαρχη την περιεκτικότητα σε CBD χωρίς THC έτειναν να αυξάνουν την υπερκινητικότητα και το άγχος του. Ωστόσο, ορισμένα παιδιά μπορούν να βιώσουν σημαντικές βελτιώσεις και μόνο με το έλαιο CBD.

Για μερικούς και μόνο το έλαιο CBD είναι αρκετό – Η ιστορία του Niall

Ο Niall McCartney από το Δουβλίνο, ήταν μόλις ενός έτους όταν ένας σπασμός που προκλήθηκε από πυρετό άλλαξε την ζωή του για πάντα. Όποια γλωσσική ικανότητα είχε αποκτήσει χάθηκε και ο Niall φαινόταν να αποσύρεται σε έναν μοναχικό κόσμο γεμάτο άγχος και συμπεριφορά αυτοτραυματισμού. Τελικά διαγνώστηκε με μέτριο αυτισμό, καθώς και συνεχιζόμενη επιληπτική δραστηριότητα και επίκτητη εγκεφαλική βλάβη που προκλήθηκε από την αρχική κρίση[13].

[13] “Cannabis Voices, Sharon McEvoy – how CBD oil transformed my autistic son’s life” (Cannabis Voices, Sharon McEvoy – πώς το έλαιο CBD άλλαξε την ζωή του αυτιστικού γιου μου) https://cannabisvoices.buzzsprout.com/989611/3374131-sharon-mcevoy-how-cbd-oil-transformed-my-autistic-son-s-life

Απελπισμένη για λύσεις, η μαμά Sharon έψαξε στο διαδίκτυο, όπου είδε επανειλημμένα αναφορές για το πώς το έλαιο κάνναβης έφερε ανακούφιση στα παιδιά με ΔΑΦ. Στην Ιρλανδία, η λήψη μιας συνταγής για κάνναβη για ιατρική χρήση στον Niall δεν ήταν επιλογή, έτσι η Sharon και ο σύζυγός της αποφάσισαν να δοκιμάσουν το έλαιο CBD.

“Το πρώτο πράγμα ήταν ότι σταμάτησε η συμπεριφορά αυτοτραυματισμού”, θυμάται η Sharon. “Τα χτυπήματα του κεφαλιού σταμάτησαν… και μετά σταμάτησε η υπερκινητικότητα… Έτσι μπορούσες να δεις το σύστημά του να ηρεμεί… όλες αυτές οι αισθήσεις που ήταν σε πλήρη υπερφόρτωση γύρισαν σε έναν κανονικό ρυθμό”.

Αλλά ίσως η πιο δραματική αλλαγή ήρθε μόλις εννέα ημέρες μετά την έναρξη με το έλαιο CBD, όταν ο Niall είχε την πρώτη του συνομιλία με την μαμά του. “Μου είπε, ‘μαμά, δεν με πονάει πια το κεφάλι μου και δεν φοβάμαι πια’”, θυμάται η Sharon. “Αυτή ήταν η καθοριστική στιγμή για μένα ως μητέρα του, που απλά είπα ότι δεν θα το σταματήσω ποτέ αυτό”.

Ο Niall είναι τώρα 9 ετών, συνεχίζει να έχει μια καλή πρόοδο, πολλά από τα οποία η Sharon τα αποδίδει στο έλαιο CBD που παίρνει.

“Απλά αλλάζει η ζωή μας”, μας λέει. “Έχει δώσει στον Niall την ευκαιρία να ζήσει μια ζωή και να μην υπάρχει σε έναν κόσμο που νιώθει ότι δεν ανήκει… Ποτέ δεν πίστευα ότι η ζωή του θα ήταν έτσι. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα είχε την ποιότητα ζωής που έχει τώρα”.

Η κάνναβη ως θεραπεία για τον αυτισμό – Τα στοιχεία

Με το εξαιρετικό ιστορικό ασφάλειας της CBD και την σημαντική έρευνα για την παιδική επιληψία, δεν προκαλεί έκπληξη το ότι οι πρώτες κλινικές μελέτες που εξετάζουν εάν η κάνναβη ανακουφίζει τα παιδιά με ΔΑΦ έχουν ευνοήσει τα πλούσια σε CBD έλαια κάνναβης.

Τα τελευταία δύο χρόνια, τρεις μελέτες έχουν βγει από το Ισραήλ, όπου περίπου 2.500 παιδιά και ενήλικες με ΔΑΦ λαμβάνουν θεραπεία με κανναβινοειδή από το εθνικό πρόγραμμα ιατρικής χρήσης της κάνναβης (που εν μέρει οφείλεται στην εκστρατεία της Abigail Dar).

Η πρώτη μελέτη[14] προσπάθησε να εξετάσει εάν το έλαιο CBD θα βοηθούσε στην βελτίωση των τεσσάρων συννοσηροτήτων που συνήθως σχετίζονται με τις ΔΑΦ: συμπτώματα υπερκινητικότητας, προβλήματα ύπνου, αυτοτραυματισμό και άγχος.

[14] Dana Barchel, Orit Stolar, Tal De-Haan, Tomer Ziv-Baran, Naama Saban, Danny Or Fuchs, Gideon Koren, Matitiahu Berkovitch “Oral Cannabidiol Use in Children With Autism Spectrum Disorder to Treat Related Symptoms and Co-morbidities” (Χρήση κανναβιδιόλης από το στόμα σε παιδιά με διαταραχή στο φάσμα του αυτισμού για την θεραπεία σχετικών συμπτωμάτων και συννοσηροτήτων) Front Pharmacol. 2018;9:1521.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6333745/

Περίληψη

“Στόχος: Τα παιδιά με διαταραχή στο φάσμα του αυτισμού (ΔΑΦ) παρουσιάζουν συνήθως συννοσηρά συμπτώματα όπως επιθετικότητα, υπερκινητικότητα και άγχος. Πολλές μελέτες διεξάγονται παγκοσμίως για την χρήση κανναβιδιόλης στις ΔΑΦ. Ωστόσο, αυτές οι μελέτες είναι ακόμη σε εξέλιξη και τα δεδομένα σχετικά με τις επιπτώσεις της χρήσης της είναι πολύ περιορισμένα. Σε αυτή την μελέτη σκοπεύαμε να αναφέρουμε την εμπειρία γονέων που χορηγούν, υπό επίβλεψη, από του στόματος κανναβινοειδή στα παιδιά τους με ΔΑΦ.

Μέθοδοι: Μετά την απόκτηση άδειας από το Υπουργείο Υγείας του Ισραήλ, οι γονείς παιδιών με ΔΑΦ έλαβαν οδηγίες από μια νοσοκόμα πώς να χορηγούν από του στόματος σταγόνες ελαίου κανναβιδιόλης. Πληροφορίες σχετικά με τα συννοσηρά συμπτώματα και την ασφάλεια καταγράφονταν προοπτικά κάθε δύο εβδομάδες κατά την διάρκεια των συνεντεύξεων παρακολούθησης. Μια ανεξάρτητη ομάδα ειδικών ανέλυσε αυτά τα δεδομένα για αλλαγές στα συμπτώματα της ΔΑΦ και την ασφάλεια των φαρμάκων.

Αποτελέσματα: 53 παιδιά με μέση ηλικία 11 (4–22) ετών έλαβαν κανναβιδιόλη για μέση διάρκεια 66 ημερών (30–588). Οι κρίσεις αυτοτραυματισμού και οργής (n = 34) βελτιώθηκαν στο 67,6% και επιδεινώθηκαν στο 8,8%. Τα συμπτώματα υπερκινητικότητας (n = 38) βελτιώθηκαν στο 68,4%, χωρίς μεταβολή σε 28,9% και επιδείνωση σε 2,6%. Τα προβλήματα ύπνου (n = 21) βελτιώθηκαν στο 71,4% και επιδεινώθηκαν στο 4,7%. Το άγχος (n = 17) βελτιώθηκε στο 47,1% και επιδεινώθηκε στο 23,5%. Οι ανεπιθύμητες παρενέργειες, κυρίως η υπνηλία και η αλλαγή στην όρεξη ήταν ήπιες.

Συμπέρασμα: Οι αναφορές των γονέων υποδηλώνουν ότι η κανναβιδιόλη μπορεί να βελτιώσει τα συμπτώματα συννοσηρότητας των ΔΑΦ. Ωστόσο, οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις θα πρέπει να αξιολογούνται σε μελέτες μεγάλης κλίμακας”.

Σε 53 παιδιά χορηγήθηκε έλαιο κάνναβης πλούσιο σε CBD για μια μέση περίοδο 66 ημερών. Περίπου τα δύο τρίτα των ατόμων παρουσίασαν βελτιώσεις σε αυτοτραυματισμούς και κρίσεις οργής, υπερκινητικότητα και προβλήματα ύπνου. Η χορήγηση CBD βελτίωσε το άγχος στο 47,1% των παιδιών, αν και το 23,5% διαπίστωσε ότι το άγχος τους είχε επιδεινωθεί. Αυτά τα ευρήματα, πρέπει να σημειωθεί, βασίζονταν σε μεγάλο βαθμό στις αναφορές των γονέων και η υποκειμενικότητα τους δεν πρέπει να υποτιμηθεί.

Αναδρομικές μελέτες

Ισραηλινοί επιστήμονες διεξήγαγαν επίσης μια αναδρομική μελέτη[15] αναλύοντας τα δεδομένα 188 παιδιών με ΔΑΦ στα οποία χορηγήθηκε ως επί το πλείστον έλαιο κάνναβης (30% CBD έως 1,5% THC) σε διάστημα έξι μηνών.

[15] Lihi Bar-Lev Schleider, Raphael Mechoulam, Naama Saban, Gal Meiri, Victor Novackg “Real life Experience of Medical Cannabis Treatment in Autism: Analysis of Safety and Efficacy” (Πραγματική εμπειρία της θεραπείας με κάνναβη στον αυτισμό: Ανάλυση ασφάλειας και αποτελεσματικότητας) Sci Rep. 2019;9:200.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6336869/

Περίληψη

“Έχει σημειωθεί μια δραματική αύξηση στον αριθμό των παιδιών που έχουν διαγνωστεί με διαταραχές στο φάσμα του αυτισμού (ΔΑΦ) παγκοσμίως. Πρόσφατα προέκυψαν ανεκδοτικά στοιχεία για πιθανές θεραπευτικές επιδράσεις των προϊόντων κάνναβης. Ο στόχος αυτής της μελέτης είναι να χαρακτηρίσει την επιδημιολογία ασθενών με ΔΑΦ που λαμβάνουν φαρμακευτική θεραπεία κάνναβης και να περιγράψει την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά της. Αναλύσαμε τα δεδομένα που συλλέχθηκαν προοπτικά ως μέρος του προγράμματος θεραπείας 188 ασθενών με ΔΑΦ που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με ιατρική χρήση της κάνναβης μεταξύ 2015 και 2017. Η θεραπεία στην πλειονότητα των ασθενών βασίστηκε σε έλαιο κάνναβης που περιείχε 30% CBD και 1,5% THC. Η απογραφή συμπτωμάτων, η συνολική αξιολόγηση του ασθενούς και οι παρενέργειες στους 6 μήνες ήταν πρωταρχικά αποτελέσματα ενδιαφέροντος και αξιολογήθηκαν με δομημένα ερωτηματολόγια. Μετά από έξι μήνες θεραπείας, το 82,4% των ασθενών (155) βρίσκονταν σε ενεργό θεραπεία και το 60,0% (93) έχουν αξιολογηθεί. 28 ασθενείς (30,1%) ανέφεραν σημαντική βελτίωση, 50 (53,7%) μέτρια, 6 (6,4%) ήπια και 8 (8,6%) δεν παρουσίασαν καμία αλλαγή στην κατάστασή τους. Είκοσι τρεις ασθενείς (25,2%) παρουσίασαν τουλάχιστον μία παρενέργεια. η πιο συχνή ήταν η ανησυχία (6,6%). Η κάνναβη σε ασθενείς με ΔΑΦ φαίνεται να είναι καλά ανεκτή, ασφαλής και αποτελεσματική επιλογή για την ανακούφιση των συμπτωμάτων που σχετίζονται με τη ΔΑΦ”.

Χρησιμοποιώντας μια αυτοαναφερόμενη μορφή ερωτηματολογίου που απαντήθηκε από γονείς ή φροντιστές όταν τα υποκείμενα δεν μπορούσαν να το κάνουν, τα αποτελέσματα ήταν για άλλη μια φορά ενθαρρυντικά.

Μετά από έξι μήνες θεραπείας με κάνναβη, το 30,1% των συμμετεχόντων ανέφεραν σημαντική βελτίωση στην κατάστασή τους, με ένα επιπλέον 53,7% να σημειώνει μέτρια οφέλη. Κρίσιμης σημασίας, σημειώθηκαν μόνο ελάχιστες παρενέργειες.

Επιπλέον, σημειώθηκαν επίσης θετικές αλλαγές στους δείκτες ποιότητας ζωής, όπως η ικανότητα να κάνει κάποιος ντους και ντύνετε μόνος του. Είναι αξιοσημείωτο ότι μετά από έξι μήνες, το 84% των ατόμων με ΔΑΦ που είχαν επιληψία ανέφεραν “εξαφάνιση των συμπτωμάτων”.

Την ίδια χρονιά, ο Dr. Adi Aran δημοσίευσε μια άλλη αναδρομική μελέτη[16] με μια μικρότερη κοόρτη 60 παιδιών με ΔΑΦ, αυτή τη φορά χρησιμοποιώντας την κλίμακα Caregiver Global Impression of Change scale. Στα άτομα δόθηκε ένα έλαιο κάνναβης 20:1 CBD:THC για 7-13 μήνες. Για άλλη μια φορά σημειώθηκε σημαντική βελτίωση στα προβλήματα συμπεριφοράς στο 61% των ατόμων, 39% βελτίωση στο άγχος και 47% στις δυσκολίες επικοινωνίας. Τα περισσότερα παιδιά έπαιρναν και άλλα φάρμακα παράλληλα με την κάνναβη, με το 33% να λαμβάνει χαμηλότερη δόση και το 24% να σταματά εντελώς τη φαρμακευτική αγωγή μέχρι το τέλος της μελέτης.

[16] Adi Aran, Hanoch Cassuto, Asael Lubotzky, Nadia Wattad, Esther Hazan “Brief Report: Cannabidiol-Rich Cannabis in Children with Autism Spectrum Disorder and Severe Behavioral Problems-A Retrospective Feasibility Study” (Σύντομη αναφορά: Κάνναβη πλούσια σε κανναβιδιόλη σε παιδιά με διαταραχή στο φάσμα του αυτισμού και σοβαρά προβλήματα συμπεριφοράς-Μια αναδρομική μελέτη σκοπιμότητας) J Autism Dev Disord. 2019 Mar;49(3):1284-1288.

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30382443/

Περίληψη

“Συσσωρεύονται ανεκδοτικά στοιχεία επιτυχούς θεραπείας με κάνναβη σε διαταραχή στο φάσμα του αυτισμού (ΔΑΦ), αλλά λείπουν κλινικές μελέτες. Αυτή η αναδρομική μελέτη αξιολόγησε την ανεκτικότητα και την αποτελεσματικότητα της πλούσιας σε κανναβιδιόλη κάνναβης, σε 60 παιδιά με ΔΑΦ και σοβαρά προβλήματα συμπεριφοράς (ηλικία = 11,8 ± 3,5, εύρος 5,0-17,5, 77% χαμηλή λειτουργικότητα, 83% αγόρια). Η αποτελεσματικότητα αξιολογήθηκε χρησιμοποιώντας την κλίμακα Caregiver Global Impression of Change scale. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες περιελάμβαναν διαταραχές ύπνου (14%) ευερεθιστότητα (9%) και απώλεια όρεξης (9%). Ένα κορίτσι που χρησιμοποίησε με υψηλότερη τετραϋδροκανναβινόλη είχε ένα παροδικό σοβαρό ψυχωσικό συμβάν που απαιτούσε θεραπεία με αντιψυχωσικό. Μετά την θεραπεία με κάνναβη, τα ξεσπάσματα συμπεριφοράς βελτιώθηκαν πολύ ή βελτιώθηκαν πάρα πολύ στο 61% των ασθενών. Αυτή η προκαταρκτική μελέτη υποστηρίζει την σκοπιμότητα δοκιμών κάνναβης με βάση την CBD σε παιδιά με ΔΑΦ”.

Τυχαιοποιημένη δοκιμή

Γνωρίζοντας τους περιορισμούς της αρχικής του μελέτης, ο Dr. Aran διεξήγαγε μια περαιτέρω τυχαιοποιημένη δοκιμή απόδειξης της ιδέας για την χρήση κανναβινοειδών ως θεραπεία για τον αυτισμό, τα αποτελέσματα της οποίας μόλις δημοσιεύθηκαν.

Σε 150 παιδιά και νεαρούς ενήλικες με αυτισμό που παρουσίαζαν μέτρια ή σοβαρά προβλήματα συμπεριφοράς δόθηκε είτε ένα πλήρες φυτικό έλαιο κάνναβης που περιείχε αναλογία 20:1 CBD:THC, είτε την ίδια αναλογία απομονωμένης CBD και THC, είτε ένα εικονικό φάρμακο για δώδεκα εβδομάδες. Ο στόχος της μελέτης δεν ήταν μόνο να εξετάσει εάν τα κανναβινοειδή είναι πιο αποτελεσματικά από ένα εικονικό φάρμακο στην βελτίωση των συμπτωμάτων που σχετίζονται με τον αυτισμό, αλλά και να διαπιστωθεί εάν η κάνναβη πλήρους φυτικής εκχύλισης πλούσια σε CBD ήταν πιο αποτελεσματική στα αποτελέσματά της από την CBD και την THC μόνο.

Αν και φαίνεται ότι τα αποτελέσματα δεν ήταν τόσο πειστικά όσο θα ήθελαν οι ερευνητές λόγω ενός ισχυρού φαινομένου στο εικονικό φάρμακο κατά την πρώτη περίοδο της δοκιμής, στο ερωτηματολόγιο Clinician’s Global Impression (CGI) που αξιολογεί τις βελτιώσεις στην ανατρεπτική συμπεριφορά των παιδιών. Το 49% των συμμετεχόντων είχε θετική ανταπόκριση στο πλήρες φυτικό εκχύλισμα, το 38% στα απομονωμένα κανναβινοειδή και το 21% στο εικονικό φάρμακο. Το πλήρες φυτικό εκχύλισμα αποδείχθηκε επίσης ανώτερο στις βαθμολογίες κοινωνικής ανταπόκρισης.

Αρκετές άλλες κλινικές δοκιμές για CBD στις ΔΑΦ προσλαμβάνουν επί του παρόντος, συμπεριλαμβανομένων δύο που χρησιμοποιούν το Epidiolex, το φαρμακευτικό σκεύασμα με απομονωμένη CBD που έχει εγκριθεί για την παιδική επιληψία. Μια άλλη μελέτη στο King’s College στο Λονδίνο θα εξετάσει πώς ένας συνδυασμός CBD και κανναβιδιβαρίνης (CBDV) επηρεάζει την ανισορροπία διέγερσης/αναστολής σε ενήλικες άνδρες με αυτισμό[17][18][19][20].

[17] “Cannabidiol for ASD Open Trial” (Ανοιχτή δοκιμή Κανναβιδιόλης στις ΔΑΦ) https://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT03900923?term=CBD&cond=Autism+Spectrum+Disorder&draw=2

[18] “Epidiolex (cannabidiol), Seizures are shared. Now hope is too.” (Epidiolex (κανναβιδιόλη), Οι επιληπτικές κρίσεις μοιράζονται. Τώρα και η ελπίδα.) https://www.epidiolex.com/

[19] “Trial of Cannabidiol to Treat Severe Behavior Problems in Children With Autism” (Δοκιμή κανναβιδιόλης για την θεραπεία σοβαρών προβλημάτων συμπεριφοράς σε παιδιά με αυτισμό) https://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT04517799?term=CBD&cond=Autism+Spectrum+Disorder&draw=2

[20] “Shifting Brain Excitation-Inhibition Balance in Autism Spectrum Disorder” (Μετατόπιση της ισορροπίας διέγερσης-αναστολής του εγκεφάλου στην διαταραχή στο φάσμα του αυτισμού) https://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT03537950?term=CBD&cond=Autism+Spectrum+Disorder&draw=2

Κόκκινη σημαία: Παράλειψη της THC

Η πλούσια σε THC κάνναβη απουσιάζει σημαντικά από όλες τις κλινικές μελέτες, αγνοώντας ουσιαστικά τις εμπειρίες ενός σημαντικού αριθμού ενηλίκων και παιδιών με ΔΑΦ που λένε ότι χωρίς την παρουσία THC, απλώς δεν έχουν την ίδια ανακούφιση από την κάνναβη.

Αφαιρώντας άσκοπα την THC από την ερευνητική συζήτηση, προσφέρουμε κακό έργο στους ασθενείς με αυτισμό.

Όταν ο 31χρονος ελεγκτής λογισμικού Justin Clarke δοκίμασε για πρώτη φορά κάνναβη για να διαχειριστεί την ΔΑΦ του, έπρεπε να πάρει ότι μπορούσε να του δώσει ο έμπορος στον δρόμο. Η ιατρική χρήση της κάνναβης δεν είχε νομιμοποιηθεί εκείνη την εποχή στο Ηνωμένο Βασίλειο, οπότε αναγκαστικά χορηγήθηκε ποικιλία κάνναβης με υψηλή περιεκτικότητα σε THC[21].

[21] “Cannabis Voices, Justin Clarke – cannabis, autism and me” (Cannabis Voices, Justin Clarke – η κάνναβη, ο αυτισμός και εγώ) https://cannabisvoices.buzzsprout.com/989611/7243936-justin-clarke-cannabis-autism-and-me

“Την πρώτη φορά που το δοκίμασα”, θυμάται ο Justin, “ήμουν κάπως σε ευφορία, ένιωσα να με σηκώνουν σαν να είχε αφαιρεθεί ένα βάρος από τους ώμους μου”.

Από την παιδική του ηλικία, ο Justin είχε βιώσει αισθητηριακή υπερφόρτωση, η οποία μαζί με τη ΔΕΠ-Υ σήμαινε ότι δεν μπορούσε να εστιάσει ή να απολαύσει μεμονωμένες αισθήσεις.

“Είναι σαν έναν γραφικό ισοσταθμιστή (equaliser) σε ένα στερεοφωνικό όπου όλοι οι αισθητήρες έχουν ένα ρυθμιστικό”, εξηγεί ο Justin. “Αλλά είναι πολύ ψηλά από προεπιλογή και η κάνναβη με βοηθά να τα απορρίψω και να επικεντρωθώ στα μεμονωμένα. Κάτι που με βοηθά να αποφύγω την αισθητηριακή υπερφόρτωση ή να την μετριάζω εάν συμβαίνει ήδη”.

Η κάνναβη έδωσε επίσης την δυνατότητα στον Justin να αισθάνεται πιο χαλαρός σε κοινωνικές καταστάσεις.

“Είμαι καλύτερα σε θέση να χαλαρώνω με άλλους και να συμμετέχω στην συζήτηση”, μας λέει, “ειδικά σε ομαδικές καταστάσεις. Νιώθω πολύ πιο άνετα όταν έχω πιει μια μικρή ποσότητα κάνναβης. Φαίνεται να με βοηθά να συντονιστώ με αυτό που συμβαίνει. Και το βρίσκω πιο εύκολο να ακολουθήσω αυτό που λένε και οι άλλοι”.

Ευτυχώς, η νομιμοποίηση της ιατρικής χρήσης της κάνναβης το 2018 στο Ηνωμένο Βασίλειο σημαίνει ότι ο Justin έχει τώρα μια νόμιμη συνταγή για το φάρμακο κάνναβης του. Με τα χρόνια έχει πειραματιστεί με διαφορετικές αναλογίες κανναβινοειδών, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων προϊόντων πλούσιων σε CBD, αλλά για αυτόν τουλάχιστον, μόνο η THC μειώνει την αισθητηριακή υπερφόρτωση που θεωρεί τόσο συντριπτική. Και χωρίς να βρίσκεται σε κατάσταση συνεχούς καταπόνησης, ο Justin είναι πλέον σε θέση να αγκαλιάσει τη ζωή με έναν τρόπο που δεν πίστευε ότι ήταν ποτέ δυνατό, συμμετέχοντας σε μια λέσχη τρεξίματος, κάνοντας προβες στην κωμωδία stand-up και να γίνει ένας ακτιβιστής της ιατρικής χρήσης της κάνναβης στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Ίσως εδώ η επιστημονική και ιατρική κοινότητα κάνει λάθος, αποφασίζοντας τι είναι θεραπευτικά ωφέλιμο για τα άτομα με ΔΑΦ με βάση υποθέσεις που δεν λαμβάνουν υπόψη τις εσωτερικές καλωδιώσεις και τις εμπειρίες της νευροδιαφοροποίησης ή την πολυπλοκότητα του φυτού της κάνναβης. Αφαιρώντας άσκοπα την THC από την ερευνητική συζήτηση, παρέχουμε σοβαρά κακή υπηρεσία και στα δύο.

Σχετικά άρθρα:

* “Cannabis Therapeutics: Dr. Bonni Goldstein” (Η θεραπευτική της Κάνναβης: Dr. Bonni Goldstein) https://www.projectcbd.org/medicine/cannabis-therapeutics-dr-bonni-goldstein

* “CBD & Autism” (CBD & Αυτισμός) https://www.projectcbd.org/news/quick-hits/cbd-autism

* “CDB FOR AUTISM: THE THRAPEUTIC PROMISE” (CBD για τον Αυτισμό: Υπόσχεση θεραπείας) https://www.projectcbd.org/news/quick-hits/therapeutic-promise-cbd-autism