Ένας ρόλος για το ενδοκανναβινοειδές σύστημα στο σύνδρομο Down
(Αναδημοσίευση με μετάφραση από: LABroots, “A Role for the Endocannabinoid System in Down Syndrome” https://www.labroots.com/…/role-endocannabinoid-system-synd… , Amy Loriaux)
Επιστήμονες από την Ισπανία με επικεφαλής τον Dr. Andrés Ozaita αποκάλυψαν τον περασμένο μήνα στην δημοσίευσή τους[1] στο περιοδικό Neurology of Disease ότι το ενδοκανναβινοειδές σύστημα (ΕΚΣ) μπορεί να εμπλέκεται στην παθογένεση του συνδρόμου Down (Down syndrome, DS). Η μελέτη τους ήταν η πρώτη που ενέπλεξε το ΕΚΣ ως μια πιθανή συμβολή αιτίας στα γνωστικά ελλείμματα που παρατηρούνται σε άτομα με DS. Το ΕΚΣ[2] είναι ένα βιολογικό σύστημα που αποτελείται από υποδοχείς, συνδέτες και ένζυμα που είναι υπεύθυνα για την παραγωγή και την καταστροφή των ενδοκανναβινοειδών. Είναι παρών σε όλο το σώμα και είναι ο στόχος των φυτοκανναβινοειδών[3] THC και CBD, καθώς και πολλών άλλων.
[1] Navarro-Romero A, Vázquez-Oliver A, Gomis-González MGarzón-Montesinos C, Falcón-Moya R, Pastor A, Martín-García E, Pizarro N, Busquets-Garcia A, Revest JM, Piazza PV, Bosch F, Dierssen M, de la Torre R, Rodríguez-Moreno A, Maldonado R, Ozaita A “Cannabinoid type-1 receptor blockade restores neurological phenotypes in two models for Down syndrome” (Ο αποκλεισμός των υποδοχέων κανναβινοειδών τύπου 1 αποκαθιστά τους νευρολογικούς φαινότυπους σε δύο μοντέλα για το σύνδρομο Down) Neurobiol Dis. 2019 May;125:92-106.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30685352
Περίληψη
“Η πνευματική αναπηρία είναι το πιο περιοριστικό χαρακτηριστικό γνώρισμα του συνδρόμου Down, για το οποίο δεν υπάρχει κλινική θεραπεία με χρυσό πρότυπο. Το ενδοκανναβινοειδές σύστημα είναι ένα ευρέως διαδεδομένο σύστημα νευροδιαμορφώσεως που εμπλέκεται σε πολλαπλές λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένων διαδικασιών μάθησης και μνήμης. Μεταβολές αυτού του συστήματος συμβάλλουν στην παθογένεση πολλών νευρολογικών και νευροαναπτυξιακών διαταραχών. Ωστόσο, η εμπλοκή του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος στην παθογένεση του συνδρόμου Down δεν έχει ερευνηθεί πριν. Χρησιμοποιήσαμε το καλύτερα χαρακτηρισμένο προκλινικό μοντέλο του συνδρόμου Down, το τμηματικό τρισωμικό μοντέλο Ts65Dn (segmentally trisomic Ts65Dn model). Σε αρσενικούς ποντικούς Ts65Dn, η έκφραση του υποδοχέα κανναβινοειδούς τύπου 1 (CB1R) ενισχύθηκε και η λειτουργία του αυξήθηκε σε excitatory terminals ιπποκάμπου. Το knockdown του CB1R στον ιππόκαμπο των αρσενικών ποντικών Ts65Dn αποκαθιστά την εξαρτώμενη από τον ιππόκαμπο μνήμη. Συγχρόνως με αυτό το αποτέλεσμα, η φαρμακολογική αναστολή του CB1R αποκαθιστά τα ελλείμματα μνήμης, της συνοπτικής πλαστικότητας του ιππόκαμπου και της νευρογενέσεως των ενηλίκων στην subgranular zone της οδοντωτής έλικας. Συγκεκριμένα, ο αποκλεισμός του CB1R επίσης κανονικοποίησε την εξαρτώμενη από τον ιππόκαμπο μνήμη σε θηλυκά Ts65Dn ποντίκια. Για την περαιτέρω διερεύνηση των εμπλεκόμενων μηχανισμών, χρησιμοποιήσαμε ένα δεύτερο μοντέλο διαγονιδιακού ποντικού που υπερεκφράζει ένα υποψήφιο γονίδιο για γνωστικούς φαινότυπους του συνδρόμου Down, η διπλά εξειδικευμένη κινάση ΙΑ που ρυθμίζεται από φωσφορυλίωση τυροσίνης,(DYRK1A). Ο φαρμακολογικός αποκλεισμός CB1R βελτίωσε παρομοίως τις γνωστικές επιδόσεις, τη συναπτική πλαστικότητα και την νευρογένεση σε διαγονιδιακά αρσενικά ποντίκια Dyrk1A. Τα αποτελέσματά μας προσδιορίζουν τον CB1R ως έναν καινοτόμο στόχο που μπορεί να είναι χρήσιμος για τη βελτίωση των γνωστικών ελλειμμάτων που σχετίζονται με το σύνδρομο Down”.
[2] Hu SS, Mackie K “Distribution of the Endocannabinoid System in the Central Nervous System” (Κατανομή του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος στο κεντρικό νευρικό σύστημα) Handb Exp Pharmacol. 2015;231:59-93.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26408158
Περίληψη
“Το ενδοκανναβινοειδές σύστημα αποτελείται από ενδογενή κανναβινοειδή (ενδοκανναβινοειδή), τα ένζυμα που συνθέτουν και αποικοδομούν τα ενδοκανναβινοειδή και τους υποδοχείς που μεταδίδουν τις επιδράσεις των ενδοκανναβινοειδών. Πολλά από αυτά που γνωρίζουμε για τη λειτουργία των ενδοκανναβινοειδών προέρχονται από μελέτες που συνδυάζουν τον εντοπισμό των συστατικών του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος με τις φυσιολογικές προσεγγίσεις ή συμπεριφορές. Αυτή η επισκόπηση θα επικεντρωθεί στον εντοπισμό των πιο γνωστών συστατικών του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος για τα οποία υπάρχουν τα ισχυρότερα ανατομικά στοιχεία”.
[3] Morales P, Hurst DP, Reggio PH “Molecular Targets of the Phytocannabinoids: A Complex Picture” (Μοριακοί στόχοι των φυτοκανναβινοειδών: Μια σύνθετη εικόνα) Prog Chem Org Nat Prod. 2017;103:103-131.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/pmid/28120232/
Περίληψη
“Για αιώνες, τα χασίς και η κάνναβη, που προέρχονται από την ινδική κάνναβη Cannabis sativa L., έχουν χρησιμοποιηθεί για τα φαρμακευτικά τους καθώς και για τα ψυχοτρόπα αποτελέσματά τους. Αυτά τα αποτελέσματα σχετίζονται με τα φυτοκανναβινοειδή που είναι C21 αρωματικοί υδρογονάνθρακες που περιέχουν οξυγόνο που βρίσκονται στο φυτό Cannabis sativa L. Μέχρι σήμερα έχουν απομονωθεί πάνω από 120 φυτοκανναβινοειδή από την κάνναβη. Για πολλά χρόνια, υποτίθεται ότι τα ευεργετικά αποτελέσματα των φυτοκανναβινοειδών διαμεσολαβούνταν από τους υποδοχείς κανναβινοειδών, CB1 και CB2. Ωστόσο, σήμερα γνωρίζουμε ότι η εικόνα είναι πολύ πιο περίπλοκη, με το ίδιο φυτοκανναβινοειδές να δρα σε πολλαπλούς στόχους. Η μελέτη αυτή επικεντρώνεται στη μοριακή φαρμακολογία των φυτοκανναβινοειδών, συμπεριλαμβανομένων των Δ9-THC και CBD, από την προοπτική των στόχων στους οποίους δρουν αυτές οι σημαντικές ενώσεις”.
Το DS είναι η συνηθέστερη[4] γενετική αιτία διανοητικής αναπηρίας. Προκαλείται από την ολική ή μερική τρισωμία του χρωμοσώματος 21 και επηρεάζει μία σε κάθε 700-1000 ζώντες γεννήσεις. Συνήθως συνδέεται με ανατομικές ανωμαλίες και διανοητική αναπηρία. Ωστόσο, οι άνθρωποι με DS είναι πιο πιθανό[5] από τους μη-DS να αναπτύξουν άλλες ασθένειες όπως συγγενείς καρδιακές βλάβες, λευχαιμία, Νόσο του Alzheimer και Νόσο Hirschsprung, για να αναφέρουμε μερικές. Έτσι, τα ευρήματα της ομάδας του Ozaita μπορεί να δείχνουν έναν πιθανό θεραπευτικό στόχο για ασθενείς με DS.
[4] “Endocannabinoid system, a target to improve cognitive disorders in models of Down syndrome” (Ενδοκανναβινοειδές σύστημα, ένας στόχος για τη βελτίωση των νοητικών διαταραχών στα μοντέλα του συνδρόμου Down)
https://medicalxpress.com/…/2019-02-endocannabinoid-cogniti…
[5] Asim A, Kumar A, Muthuswamy S, Jain S, Agarwal S “Down syndrome: an insight of the disease” (Σύνδρομο Down: Μια εικόνα της νόσου) J Biomed Sci. 2015 Jun 11;22:41.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26062604
Περίληψη
“Το σύνδρομο Down (DS) είναι μία από τις συχνότερες διαταραχές με τεράστιο ιατρικό και κοινωνικό κόστος. Το DS συσχετίζεται με τον αριθμό των φαινοτύπων, συμπεριλαμβανομένων των συγγενών καρδιακών βλαβών, της λευχαιμίας, της νόσου του Alzehmer, της νόσου Hirschsprung, κλπ. Τα άτομα με DS επηρεάζονται από τους φαινότυπους αυτούς σε μεταβλητό βαθμό, κατανοώντας έτσι ότι η αιτία αυτής της διακύμανσης αποτελεί βασική πρόκληση. Στο παρόν άρθρο επανεξέτασης, υπογραμμίζουμε μια επισκόπηση του DS, των DS-σχετικών φαινοτύπων διάγνωσης και τη διαχείρισης της νόσου. Τα γονίδια ή miRNA που εμπλέκονται στο σύνδρομο Down που σχετίζονται με τη νόσο του Alzheimer, τις συγγενείς καρδιακές βλάβες (AVSD), την λευχαιμία συμπεριλαμβανομένων AMKL και ALL, την υπέρταση και την νόσο Hirschprung, συζητούνται σε αυτό το άρθρο. Επιπλέον, εξετάσαμε επίσης διάφορες προγεννητικές διαγνωστικές μεθόδους από karyotyping σε ταχείες μοριακές μεθόδους – MLPA, FISH, QF-PCR, PSQ, NGS και μη επεμβατική προγεννητική διάγνωση, λεπτομερώς”.
Οι συγγραφείς χρησιμοποίησαν δύο αξιόπιστα μοντέλα ποντικιών DS, το τμηματικό τρισωμικό μοντέλο Ts65Dn (segmentally trisomic Ts65Dn model) και ένα μοντέλο διαγονιδιακού ποντικού που υπερεκφράζει έναν μονό υποψήφιο γονιδίου για DS γνωστικούς φαινότυπους (transgenic mouse model overexpressing a single gene candidate for DS cognitive phenotypes). Με αυτά τα δύο μοντέλα, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν φαρμακολογικές μεθόδους για τη μείωση της δραστηριότητας του κανναβινοειδούς υποδοχέα τύπου 1 (CB1). Πρώτον, η ομάδα διαπίστωσε ότι στον ιππόκαμπο, όπου οι DS ασθενείς παρουσιάζουν αξιοσημείωτα ελλείμματα στην μνήμη που εξαρτάται από τον ιππόκαμπο, υπάρχει υπερέκφραση των υποδοχέων CB1 στους ποντικούς με το μοντέλο. Ακόμη περισσότερο, αυτή η υπερέκφραση περιορίζεται στους διεγερτικούς νευρώνες έναντι των ανασταλτικών. Αυτό θα μπορούσε να αλλάξει την ισορροπία διέγερσης / αναστολής της δραστηριότητας στην περιοχή. Για να διερευνηθεί εάν αυτό είχε κάποια συνέπεια στην κανονική λειτουργία του ιππόκαμπου, χορήγησαν τους ανταγωνιστές CB1 rimonabant ή μια ένωση που ονομάζεται NESS 0327 για επτά ημέρες.
Αφού οι ποντικοί υποβλήθηκαν σε αυτό το πρόγραμμα ένεσης, εμφάνισαν αξιοσημείωτη βελτίωση στις δοκιμές μνήμης που εξαρτώνται από τον ιππόκαμπο. Όχι μόνο αυτό, αλλά οι ερευνητές ήταν σε θέση να αποκαταστήσουν τη συναπτική πλαστικότητα και, πιο ενδιαφέρον, διέσωσαν την νευρογένεση του ιππόκαμπου. Οι νευρώνες μέσα στον ιππόκαμπο μπορούν να παραχθούν καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής και πιστεύεται ότι είναι πολύ σημαντικοί στη μνήμη.
Η ακριβής αιτία για αυτές τις τροποποιήσεις παρέμεινε άγνωστη. Οι συντάκτες της παρούσας έρευνας αποφάσισαν να στοχεύσουν στο ΕΚΣ, διότι εμπλέκεται πολύ στην “τελειοποίηση” αυτών των ίδιων διαδικασιών. Τα ενδοκανναβινοειδή έχουν αναγνωριστεί για το ρόλο τους ως νευροδιαμορφωτές[6] και στη φυσιολογική ομοιόσταση[7]. Δηλαδή, βεβαιώνουν ότι αρκετές σωματικές διαδικασίες είναι υπό έλεγχο. Εάν η διαφοροποίηση αυτή είναι εκτός τύπου στον ιππόκαμπο σε ασθενείς με DS, θα μπορούσε να εξηγήσει μερικά από τα προβλήματα μάθησης και μνήμης.
[6] Augustin SM, Lovinger DM “Functional Relevance of Endocannabinoid-Dependent Synaptic Plasticity in the Central Nervous System” (Λειτουργική συνάφεια της εξαρτώμενης από ενδοκανναβινοειδές συναπτικής πλαστικότητας στο κεντρικό νευρικό σύστημα) ACS Chem Neurosci. 2018 Sep 19;9(9):2146-2161.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29400439
Περίληψη
“Το ενδοκανναβινοειδές σύστημα σηματοδότησης (eCB) παίζει βασικό ρόλο στη βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη συναπτική πλαστικότητα στις περιοχές του εγκεφάλου που εμπλέκονται σε διάφορες νευρικές λειτουργίες που κυμαίνονται από την επιλογή δράσης έως τον έλεγχο της όρεξης. Αυτή η ανασκόπηση θα διερευνήσει το ρόλο του eCB στη διαμόρφωση της λειτουργίας του νευρικού κυκλώματος για τη ρύθμιση των συμπεριφορών. Συγκεκριμένα, θα συζητήσουμε τις συμπεριφορικές συνέπειες της μακροχρόνιας συναπτικής πλαστικότητας που διαμεσολαβείται από το eCB σε διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου. Αυτή η επισκόπηση συγκεντρώνει στοιχεία από μελέτες in vitro και ex vivo και επισημαίνει την ανάγκη για περισσότερες in vivo μελέτες”.
[7] Silvestri C, Di Marzo V “The endocannabinoid system in energy homeostasis and the etiopathology of metabolic disorders” (Το ενδοκανναβινοειδές σύστημα στην ενεργειακή ομοιόσταση και την αιτιολογία των μεταβολικών διαταραχών) Cell Metab. 2013 Apr 2;17(4):475-90.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23562074
Περίληψη
“Τα ενδοκανναβινοειδή και οι κανναβινοειδείς υποδοχείς CB1 είναι γνωστό ότι παίζουν γενικευμένο ρόλο στην ενεργειακή ομοιόσταση. Ωστόσο, οι κλινικές δοκιμές με την πρώτη γενιά αναστολέων CB1, που έχουν διακοπεί λόγω ψυχιατρικών παρενεργειών, σχεδιάστηκαν αρχικά για να μειώσουν την πρόσληψη τροφής και το σωματικό βάρος και όχι τους μεταβολικούς παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με την παχυσαρκία. Σε αυτήν την ανασκόπηση, συζητάμε πώς, εκτός από την προώθηση της ενεργειακής πρόσληψης, τα ενδοκανναβινοειδή ελέγχουν το μεταβολισμό των λιπιδίων και της γλυκόζης σε διάφορα περιφερειακά όργανα, ιδιαίτερα στο ήπαρ και τον λιπώδη ιστό. Απευθείας δράσεις στους σκελετικούς μύες και στο πάγκρεας εμφανίζονται επίσης. Αυτή η γνώση μπορεί να βοηθήσει στον σχεδιασμό μελλοντικών θεραπειών για το μεταβολικό σύνδρομο”.
Όσον αφορά τους συγγραφείς, δεν υπάρχουν διαθέσιμες φαρμακευτικές θεραπείες για τη βελτίωση των γνωστικών δυνατοτήτων σε ασθενείς με DS, παρόλο που έχουν δοκιμαστεί μερικές φαρμακολογικές θεραπείες (βλ. εδώ[8] για μια ανασκόπηση). Η στόχευση του υποδοχέα CB1 μπορεί να είναι μια βιώσιμη θεραπεία για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του ασθενούς με DS. Παρόλα αυτά, η ασθένεια είναι γενετική και έτσι πρέπει να περιμένουμε την προσβάσιμη γενετική θεραπεία που θα είναι ειδικά σχεδιασμένη για τη θεραπεία των χρωμοσωμικών μεταλλάξεων. Ωστόσο, ανεξάρτητα από τις επιλογές θεραπείας, πρέπει να θυμόμαστε να δώσουμε σε όσους έχουν DS την ευκαιρία να συμμετάσχουν στην κοινωνία και να τους παραχωρήσουμε τον σεβασμό που κάθε άτομο αξίζει.
[8] Katheleen J Gardiner “Pharmacological approaches to improving cognitive function in Down syndrome: current status and considerations” (Φαρμακολογικές προσεγγίσεις για τη βελτίωση της γνωστικής λειτουργίας στο σύνδρομο Down: Τρέχουσα κατάσταση και σκέψεις) Drug Des Devel Ther. 2015;9:103–125.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4277121/
Περίληψη
“Το σύνδρομο Down (DS), επίσης γνωστό ως τρισωμία 21 (trisomy 21), είναι η πιο συνηθισμένη γενετική αιτία της διανοητικής αναπηρίας (intellectual disability, ID). Αν και η ταυτότητα μπορεί να είναι ήπια, το μέσο ποσοστό νοημοσύνης είναι στην περιοχή 40-50. Όλα τα άτομα με DS θα αναπτύξουν επίσης τη νευροπαθολογία της νόσου του Alzheimer (AD) έως την ηλικία των 30-40 ετών και περίπου το ήμισυ θα παρουσιάσει μια άνοια τύπου AD έως την ηλικία των 60 ετών. Το DS προκαλείται από ένα επιπλέον αντίγραφο του μακρού βραχίονα του ανθρώπινου χρωμοσώματος 21 (Hsa21) και τα συνακόλουθα αυξημένα επίπεδα έκφρασης, λόγω δοσολογίας, τρισωμικών γονιδίων. Παρά την παγκόσμιο ποσοστό μιας στις 700-1000 ζώντες γεννήσεις, δεν υπάρχουν σήμερα φαρμακολογικές θεραπείες διαθέσιμες για ID ή AD στο DS. Ωστόσο, τα τελευταία πολλά χρόνια, πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα έχουν ληφθεί με ένα μοντέλο ποντικού DS, το Ts65Dn. Έχει αποδειχθεί ότι μια ποικιλία φαρμάκων έχει ως στόχο τη διάσωση, ή τη μερική διάσωση, των σχετικών με το DS ελλειμμάτων στη μάθηση και τη μνήμη και των ανωμαλιών στα κυτταρικά και ηλεκτροφυσιολογικά χαρακτηριστικά που παρατηρούνται στο Ts65Dn. Αυτά τα αποτελέσματα δείχνουν ότι μπορεί να είναι εφικτό κάποιο επίπεδο βελτίωσης ή πρόληψης γνωστικών ελλειμμάτων σε άτομα με DS. Εδώ εξετάζουμε τις πληροφορίες από τις προκλινικές αξιολογήσεις στο Ts65Dn, τον τρόπο επιλογής των φαρμάκων, τον τρόπο με τον οποίο κρίθηκε η αποτελεσματικότητα και τον τρόπο με τον οποίο τα αποτελέσματα διαφέρουν ή όχι μεταξύ των μελετών. Επίσης, συνοψίζουμε την τρέχουσα κατάσταση των κλινικών δοκιμών στον άνθρωπο για ID και AD στο DS. Τέλος, περιγράφουμε τους γενετικούς περιορισμούς του Ts65Dn ως μοντέλο DS και στην προκλινική δοκιμασία των φαρμακοθεραπευτικών και προτείνουμε πρόσθετους στόχους που πρέπει να ληφθούν υπόψη για πιθανές φαρμακοθεραπείες”.
Η έρευνα λέει ότι η κάνναβη μπορεί να βοηθήσει στο σύνδρομο Down (Trisomy 21)
(Αναδημοσίευση με μετάφραση από: RxLEAF, “Research Says Down Syndrome (Trisomy 21) May Be Helped With Cannabis” https://www.rxleaf.com/research-says-down-syndrome-trisomy…/ , Dragana Komnenov, MARCH 7, 2019)
Οι γνωστικές αλλαγές στους εγκεφάλους των ανθρώπων με σύνδρομο Down μπορούν να βοηθηθούν από τη θεραπεία με κανναβινοειδή που διορθώνει τα ελλείμματα μνήμης.
Το σύνδρομο Down[1], ή η Τρισωμία 21, είναι μία από τις κύριες γενετικές αιτίες της διανοητικής αναπηρίας. Έχει συχνότητα 1 σε 700 έως 1000 γεννήσεις. Η πνευματική αναπηρία εμφανίζεται από ελλείμματα μάθησης και μνήμης που μπορούν να εντοπιστούν σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου, που ονομάζονται γνωστικοί τομείς ιππόκαμπου.
[1] Dierssen M “Down syndrome: the brain in trisomic mode” (Σύνδρομο Down: ο εγκέφαλος σε τρισωμική κατάσταση) Nat Rev Neurosci. 2012 Dec;13(12):844-58.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23165261
Περίληψη
“Το σύνδρομο Down είναι η πιο συνηθισμένη μορφή διανοητικής αναπηρίας και προκύπτει από μία από τις πιο σύνθετες γενετικές διαταραχές που είναι συμβατές με την επιβίωση, τρισωμία 21. Η μελέτη της δυσλειτουργίας του εγκεφάλου σε αυτή τη διαταραχή έχει βασιστεί σε μεγάλο βαθμό σε μια προσέγγιση αποκάλυψης γονιδίων, αλλά τώρα κινούμαστε σε μια εποχή διερεύνησης λειτουργικού γονιδιώματος, στην οποία μελετώνται οι επιδράσεις των μεμονωμένων γονιδίων παράλληλα με τις επιπτώσεις των μη ρυθμιζόμενων μη κωδικοποιημένων γενετικών στοιχείων και των επιγενετικών επιδράσεων. Επίσης, νέα δεδομένα από λειτουργικές μελέτες νευροαπεικόνισης προκαλούν τις απόψεις μας για τους γνωστικούς φαινοτύπους που σχετίζονται με το σύνδρομο Down και τις παθοφυσιολογικές τους συσχετίσεις. Αυτές οι εξελίξεις έχουν υπόσχεση για την ανάπτυξη θεραπειών για διανοητική αναπηρία”.
Το ποντίκι είναι το μοντέλο για τη μελέτη των συνθηκών τρισωμίας. Η Τρισωμία 21 είναι ανάλογη με την τρισωμία 16 σε ποντικούς καθώς οι γονιδιακοί τόποι είναι πολύ όμοιοι. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο οι ερευνητές κατέληξαν να κατανοήσουν πώς εμπλέκεται το ενδοκανναβινοειδές σύστημα στη ρύθμιση των νευρολογικών διεργασιών που αποτελούν τη βάση των γνωστικών ελλειμμάτων στην Τρισωμία 21.
[2] Yann Herault, Jean M. Delabar, Elizabeth M. C. Fisher, Victor L. J. Tybulewicz, Eugene Yu, Veronique Brault “Rodent models in Down syndrome research: impact and future opportunities” (Τα μοντέλα τρωκτικών στην έρευνα του συνδρόμου Down: επιπτώσεις και μελλοντικές ευκαιρίες) Dis Model Mech. 2017 Oct 1;10(10):1165–1186.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5665454/
Περίληψη
“Το σύνδρομο Down προκαλείται από τρισωμία του χρωμοσώματος 21. Μέχρι σήμερα έχει αναπτυχθεί μια πολλαπλότητα μοντέλων ποντικών με χαρακτηριστικά που σχετίζονται με το σύνδρομο Down για να κατανοήσουμε αυτήν την περίπλοκη ανθρώπινη χρωμοσωμική διαταραχή. Αυτά τα μοντέλα ποντικού ήταν σημαντικά για τον προσδιορισμό των σχέσεων γονότυπου-φαινοτύπου και την ταυτοποίηση ευαίσθητων σε δόση γονιδίων που εμπλέκονται στην παθοφυσιολογία της κατάστασης και στην εξερεύνηση της επίδρασης του επιπρόσθετου χρωμοσώματος στο όλο γονιδίωμα. Μοντέλα ποντικιών του συνδρόμου Down έχουν επίσης χρησιμοποιηθεί για τη δοκιμή θεραπευτικών στρατηγικών. Εδώ παρέχουμε μια επισκόπηση της έρευνας τα τελευταία 15 χρόνια αφιερωμένη στην ανάπτυξη και εφαρμογή μοντέλων τρωκτικών για το σύνδρομο Down. Εικάζουμε επίσης για πιθανές μελλοντικές κατευθύνσεις έρευνας σε αυτόν τον γοργά αναπτυσσόμενο τομέα. Καθώς η κατανόησή μας για το σύνδρομο βελτιώνεται και οι τεχνολογίες μηχανικής γονιδιώματος εξελίσσονται, είναι απαραίτητο να συντονιστούν οι προσπάθειες για να διατεθούν όλα τα μοντέλα του συνδρόμου Down στην κοινότητα, να δοκιμαστούν τα φάρμακα σε μοντέλα που αναπαράγουν όλη την τρισωμία και να σχεδιαστούν νέα ζωικά μοντέλα για να προωθήσουν περαιτέρω την ανακάλυψη δυνητικά θεραπευτικών στόχων”.
Γνωστικά προβλήματα που προκαλούνται από αλλαγές στους νευρώνες
Οι ερευνητές βρήκαν διάφορους λόγους[3] για τη διανοητική αναπηρία που μπορεί να συνοδεύσει το σύνδρομο Down. Υπάρχουν αλλαγές στην επικοινωνία μεταξύ των νευρώνων στον ιππόκαμπο καθώς και μια ανισορροπία μεταξύ των νευρώνων που διεγείρουν και εκείνων που αναστέλλουν. Το ενδοκανναβινοειδές σύστημα[4] έχει αναδειχθεί ως ένας από τους κύριους ρυθμιστές όλων αυτών των διεργασιών, προτρέποντας μια ομάδα ερευνητών να διερευνήσουν τη συμμετοχή του στο σύνδρομο Down.
[3] Clark S, Schwalbe J, Stasko MR, Yarowsky PJ, Costa AC “Fluoxetine rescues deficient neurogenesis in hippocampus of the Ts65Dn mouse model for Down syndrome” (Η φλουοξετίνη διασώζει την ανεπαρκή νευρογένεση στον ιππόκαμπο του μοντέλου ποντικού Ts65Dn για το σύνδρομο Down) Exp Neurol. 2006 Jul;200(1):256-61.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16624293
Περίληψη
“Ο ποντικός Ts65Dn, ένα ενήλικο μοντέλο του συνδρόμου Down, εμφανίζει ελλείμματα συμπεριφοράς συμβατά με έναν δυσλειτουργικό ιππόκαμπο, παρόμοιο με αυτόν που παρατηρείται με το DS. Αναζητώντας μηχανισμούς που υποκρύπτουν αυτά τα ελλείμματα απόδοσης, αξιολογήσαμε την νευρογένεση των ενηλίκων στην οδοντωτή έλικα Ts65Dn. Υπό συνθήκες μη-αγωγής, ποντικοί Ts65Dn (ηλικίας 2-5 μηνών) εμφάνισαν αξιοσημείωτα λιγότερα επισημασμένα με BrdU κύτταρα από τα euploid ζώα. Χρόνια αντικαταθλιπτική αγωγή για περισσότερο από 3 εβδομάδες με τον αναστολέα επιλεκτικής επαναπρόσληψης σεροτονίνης, φλουοξετίνη, αυξημένη νευρογένεση στο Ts65Dn σε συγκρίσιμα επίπεδα παρατηρούμενα στα euploid αυξάνοντας τόσο τον πολλαπλασιασμό όσο και την επιβίωση των επισημασμένων με BrdU κυττάρων στο subgranular layer και granule cell layer του ιπποκάμπου, αντίστοιχα.
[4] “How it Works: The Endocannabinoid System” (Πώς λειτουργεί: Το Ενδοκανναβινοειδές Σύστημα) https://www.rxleaf.com/just-complex-endocannabinoid-system/
[5] (ό.π.) “Functional Relevance of Endocannabinoid-Dependent Synaptic Plasticity in the Central Nervous System” (Λειτουργική συνάφεια της εξαρτώμενης από ενδοκανναβινοειδές συναπτικής πλαστικότητας στο κεντρικό νευρικό σύστημα)
Υπερπληθώρα υποδοχέων CB1 οδηγεί σε γνωστικά προβλήματα
Οι ερευνητές[6] αναγνώρισαν ότι οι υποδοχείς CB1 παίζουν ρόλο σε χαρακτηριστικά γνωστικά μοτίβα που παρατηρούνται σε δύο διαφορετικά μοντέλα ποντικών για το σύνδρομο Down. Η πρώτη παρατήρηση που έκαναν είναι ότι φαίνεται να υπάρχει υπερπληθώρα από CB1 στους νευρώνες του ιππόκαμπου και αυτοί είναι υπερβολικά ενεργοποιημένοι. Το αποτέλεσμα είναι αυτή η σοβαρή εξασθένιση των συνδετικών νευρώνων που μεταφέρουν γνωστικές ικανότητες.
[6] (ό.π.) “Cannabinoid type-1 receptor blockade restores neurological phenotypes in two models for Down syndrome” (Ο αποκλεισμός των υποδοχέων κανναβινοειδών τύπου 1 αποκαθιστά τους νευρολογικούς φαινότυπους σε δύο μοντέλα για το σύνδρομο Down)
Όταν εξέτασαν αυτή τη θεωρία χρησιμοποιώντας ποντίκια τρισωμίας που είχαν εκτραφεί για να έχουν μειωμένους υποδοχείς CB1, τα ελλείμματα μνήμης εξαφανίστηκαν. Η αξιολόγηση αυτής της αλλαγής εξετάστηκε σε δύο δοκιμές: δοκιμή νέας αναγνώρισης αντικειμένων και δοκιμή νέας αναγνώρισης τόπου. Κατά τη διάρκεια των δοκιμών, τα ποντίκια που είχαν ελλείμματα μνήμης είχαν κακή απόδοση και δεν μπορούσαν να αναγνωρίσουν τα αντικείμενα ή μέρη που είχαν προηγουμένως εισαχθεί. Αντίθετα, όταν μειώθηκε η δραστηριότητα του υποδοχέα CB1, η μνήμη διασώθηκε. Τα ίδια αποτελέσματα ελήφθησαν όταν ο CB1 ενεργοποιήθηκε χρησιμοποιώντας ένα φαρμακευτικό προϊόν που ονομάζεται Rimonabant.
Αυτά τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι ο αυξημένος αριθμός υποδοχέων CB1 και η υπερδραστήρια κατάσταση στον ιππόκαμπο δημιουργεί ανισορροπία στη νευροδιαβίβαση. Και ότι αυτό είναι υπεύθυνο για τις μειωμένες γνωστικές ικανότητες.
Άλλα προβλήματα των υποδοχέων μπορεί να εμπλέκονται
Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις[7] ότι και άλλα συστατικά του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος, όπως ο υποδοχέας CB2 και η υδρολάση αμιδίου λιπαρού οξέος (fatty acid amide hydrolase, FAAH), θα μπορούσαν να εμπλακούν στο σύνδρομο Down. Η μετά τη σφαγή ανάλυση των εγκεφάλων από πειραματόζωα με σύνδρομο Down εντόπισε ότι οι πλάκες β-αμυλοειδούς τύπου νόσου του Alzheimer είναι εμφανείς και ότι ειδικοί τύποι κυττάρων εγκεφάλου που σχετίζονται με τις πλάκες έχουν περίσσεια CB2 και FAAH. Παρόλο που οι επιστήμονες δεν μπορούν να δηλώσουν οριστικά εάν αυτές οι αλλαγές είναι αιτία ή συνέπεια της απόθεσης αμυλοειδούς βήτα στο σύνδρομο Down, θα μπορούσαν να προτείνουν νέους θεραπευτικούς στόχους για την πρόληψη της γνωσιακής παρακμής σε αυτούς τους ασθενείς.
[7] Núñez E, Benito C, Tolón RM, Hillard CJ, Griffin WS, Romero J “Glial expression of cannabinoid CB(2) receptors and fatty acid amide hydrolase are beta amyloid-linked events in Down’s syndrome” (Η γλοιακή έκφραση των υποδοχέων κανναβινοειδών CB(2) και υδρολάσης αμιδίου λιπαρού οξέος είναι συνδεδεμένη με βήτα αμυλοειδές συμβάντα στο σύνδρομο Down) Neuroscience. 2008 Jan 2;151(1):104-10.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18068305
Περίληψη
“Πρόσφατα δεδομένα υποδηλώνουν ότι το ενδοκανναβινοειδές σύστημα (ΕΚΣ) μπορεί να εμπλέκεται στην απόκριση των νευρώνων σε διάφορους τύπους εγκεφαλικών βλαβών. Και οι οξείες και οι χρόνιες προσβολές φαίνεται να προκαλούν μια μετατόπιση στο πρότυπο έκφρασης ορισμένων στοιχείων αυτού του συστήματος από το νευρωνικό στο γλοιακό. Συγκεκριμένα, τα δεδομένα που ελήφθησαν σε τομές ανθρώπινου εγκεφαλικού ιστού από ασθενείς με νόσο του Alzheimer έδειξαν ότι η έκφραση κανναβινοειδών υποδοχέων τύπου CB(2) επάγεται σε ενεργοποιημένα μικρογλοιακά κύτταρα ενώ η έκφραση υδρολάσης αμιδίου λιπαρού οξέος (FAAH) αυξάνεται σε δραστικά αστροκύτταρα. Η παρούσα μελέτη σχεδιάστηκε για να προσδιορίσει την χρονική πορεία της μετατόπισης από επαγωγή νευρωνικού σε γλοιακό στην έκφραση αυτών των πρωτεϊνών στο σύνδρομο Down, που μερικές φορές αναφέρεται ως ανθρώπινο μοντέλο απόθεσης βήτα-αμυλοειδούς που ομοιάζει με αυτό της νόσου του Alzheimer (Abeta). Εδώ παρουσιάζουμε ανοσοϊστοχημικές ενδείξεις ότι τόσο οι υποδοχείς CB(2) όσο και το ένζυμο FAAH προκαλούνται σε μικρογλοία και αστρογγλία που σχετίζονται με την πλάκα Abeta, αντίστοιχα, στο σύνδρομο Down. Αυτά τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι η επαγωγή αυτών των στοιχείων του ΕΚΣ συμβάλλει ή είναι αποτέλεσμα αμυλοειδούς εναπόθεσης και επακόλουθου σχηματισμού πλάκας. Επιπλέον, επιβεβαιώνουν ένα εντυπωσιακό διαφορικό μοντέλο κατανομής των υποδοχέων FAAH και CB(2)”.
Τι μπορεί να κάνει η κάνναβη γι’ αυτό;
Δεδομένου ότι η ενεργοποίηση CB2 συσχετίζεται με αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα[8], οι αγωνιστές CB2 μπορεί να έχουν νευροπροστατευτικό αποτέλεσμα. Παρομοίως, εφόσον τα επίπεδα FAAH είναι υψηλά, τα επίπεδα ενδοκανναβινοειδών πιθανόν να μειώνονται χρονικά και η συμπλήρωση με εξωγενή κανναβινοειδή μπορεί να έχει θεραπευτικά οφέλη.
[8] “Cannabis Reduces Inflammation Using CB2 Receptors” (Η κάνναβη μειώνει την φλεγμονή χρησιμοποιώντας υποδοχείς CB2) https://www.rxleaf.com/cannabis-reduces-inflammation-using…/
Επιπλέον, από την ηλικία των 30 έως 40 ετών, τα άτομα με σύνδρομο Down έχουν σημαντική συσσώρευση αυτών των κολλoειδών πλακών αμυλοειδούς που βρίσκονται επίσης στην νόσο του Alzehimer. Στην πραγματικότητα, μια μελέτη στο University of South Florida[9] δήλωσε ότι αυτές οι δύο διαταραχές είναι παραλλαγές της ίδιας ασθένειας. Η θεραπεία με κανναβινοειδή έχει βρεθεί ότι είναι εξαιρετικά χρήσιμη στην πρόληψη και τη διάσπαση αυτής της πλάκας in vivo και in vitro.
[9] Elizabeth Head, Michael J. Phelan, Eric Doran, Ronald C. Kim, Wayne W. Poon, Frederick A. Schmitt, Ira T. Lott “Cerebrovascular pathology in Down syndrome and Alzheimer disease” (Εγκεφαλοαγγειακή παθολογία στο σύνδρομο Down και την νόσο του Alzheimer) Acta Neuropathol Commun. 2017;5:93.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5709935/
Περίληψη
“Τα άτομα με σύνδρομο Down (DS) διατρέχουν υψηλό κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου του Alzheimer (AD) με την ηλικία. Συνήθως, κατά την ηλικία των 40 ετών, οι περισσότεροι ασθενείς με DS έχουν επαρκή νευροπαθολογία για διάγνωση AD. Είναι ενδιαφέρον ότι η αθηροσκλήρωση και η υπέρταση είναι άτυπα στην DS με την ηλικία, υποδηλώνοντας ότι η έλλειψη αυτών των αγγειακών παραγόντων κινδύνου μπορεί να σχετίζεται με μειωμένη εγκεφαλοαγγειακή παθολογία. Ωστόσο, επειδή το επιπλέον αντίγραφο της APP οδηγεί σε αυξημένη συσσώρευση β-αμυλοειδούς πεπτιδίου (Αβ) στο DS, υποθέσαμε ότι θα υπήρχε πιο εκτεταμένη και εκτεταμένη εγκεφαλική αμυλοειδής αγγειοπάθεια (CAA) με ηλικία σε DS σε σχέση με σποραδική AD. Για τη δοκιμή αυτής της υπόθεσης CAA χρησιμοποιήθηκαν ως δείγματα εγκεφαλοαγγειακής παθολογίας μετρήσεις της αθηροσκλήρυνσης και της αρτηριοσκλήρυνσης και συγκρίθηκαν σε μεταθανάτιους ιστούς από άτομα με DS (n = 32), σποραδικές AD (n = 80) και μάρτυρες (n = 37). Η CAA παρατηρήθηκε με σημαντικά υψηλότερες συχνότητες στους εγκεφάλους ατόμων με DS σε σύγκριση με σποραδικές AD και μάρτυρες. Η αρτηριοσκλήρωση και η αρτηριοσκλήρωση ήταν σπάνιες στις περιπτώσεις με DS. Η CAA στο DS μπορεί να αποτελέσει στόχο για μελλοντικές κλινικές δοκιμές παρέμβασης”.
Προκλινικές μελέτες έχουν δείξει ότι η χορήγηση THC στα 3mg/kg ημερησίως για 4 εβδομάδες οδηγεί σε μείωση των πλακών Aß[10] και διατήρηση των νευρώνων.
[10] Joseph Maroon, Jeff Bost “Review of the neurological benefits of phytocannabinoids” (Ανασκόπηση των νευρολογικών πλεονεκτημάτων των φυτοκανναβινοειδών) Surg Neurol Int. 2018;9:91.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5938896
Περίληψη
“Ιστορικό: Πολλά φυσικά, ψυχολογικά και συναισθηματικά οφέλη έχουν αποδοθεί στην κάνναβη από την πρώτη αναφερόμενη χρήση της το 2.600 π.Χ. σε μια κινεζική φαρμακοποιία. Τα φυτοκανναβινοειδή, η κανναβιδιόλη (CBD) και η δέλτα-9-τετραϋδροκανναβινόλη (Δ9-THC) είναι τα πιο μελετημένα εκχυλίσματα από την Cannabis sativa, υποείδος κλωστική κάνναβη και κάνναβη. Η CBD και η Δ9-THC αλληλεπιδρούν μοναδικά με το ενδοκανναβινοειδές σύστημα (ΕΚΣ). Μέσω άμεσων και έμμεσων δράσεων, τα ενδογενή ενδοκανναβινοειδή και τα φυτοκανναβινοειδή με βάση τα φυτά διαμορφώνουν και επηρεάζουν μια ποικιλία φυσιολογικών συστημάτων που επηρεάζονται από το ΕΚΣ.
Μέθοδοι: Το 1980, οι Cunha et al. ανέφεραν αντι-σπασμωδικά οφέλη σε 7/8 άτομα με ιατρικά ανεξέλεγκτη επιληψία χρησιμοποιώντας εκχυλίσματα κάνναβης σε κλινική δοκιμή φάσης Ι. Από τότε οι νευρολογικές εφαρμογές αποτέλεσαν το κύριο επίκεντρο της ανανεωμένης έρευνας χρησιμοποιώντας εκχυλίσματα ιατρικής χρήσης κάνναβης και φυτοκανναβινοειδών.
Αποτελέσματα: Οι πρόσφατες νευρολογικές χρήσεις περιλαμβάνουν συμπληρωματική θεραπεία για κακοήθεις όγκους εγκεφάλου, νόσο του Parkinson, νόσο του Alzheimer, πολλαπλή σκλήρυνση, νευροπαθητικό πόνο και παιδικές διαταραχές κρίσεων όπως τα σύνδρομα Lennox-Gastaut και Dravet. Επιπλέον, ψυχιατρικές διαταραχές και διαταραχές διάθεσης, όπως σχιζοφρένεια, άγχος, κατάθλιψη, εθισμός, σύνδρομο μετασχηματισμού και των μετατραυματικών διαταραχών στρες μελετώνται χρησιμοποιώντας φυτοκανναβινοειδή.
Συμπεράσματα: Σε αυτή την ανασκόπηση θα παρέχουμε δεδομένα ζωικής και ανθρώπινης έρευνας σχετικά με τις τρέχουσες κλινικές νευρολογικές χρήσεις της CBD μεμονωμένα και σε συνδυασμό με Δ9-THC. Θα τονίσουμε τα νευροπροστατευτικά, αντιφλεγμονώδη και ανοσοδιαμορφωτικά οφέλη των φυτοκανναβινοειδών και τις εφαρμογές τους σε διάφορα κλινικά σύνδρομα”.
Μία ερευνητική ομάδα έχει πρόσφατα δείξει ότι η THC έχει ιδιότητες anti-Aß[11] in vitro. Συγκεκριμένα, διαπίστωσαν ότι η επώαση κυττάρων που παράγουν Aß με την THC είχε ως αποτέλεσμα την εξαρτώμενη από το χρόνο και τη δόση σύλληψη της παραγωγής Aß. Οι συγγραφείς υπογράμμισαν επίσης ότι η ποσότητα THC που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των κυττάρων αντιστοιχεί σε πολύ χαμηλές δόσεις THC και στην πραγματικότητα ήταν χίλιες φορές χαμηλότερες σε σύγκριση με τις δόσεις THC που έχουν αποδειχθεί ότι προκαλούν γνωστικές διαταραχές σε μελέτες αρουραίων. Επιπλέον, δεν βρήκαν κυτταροτοξικές παρενέργειες αυτής της δόσης THC σε κύτταρα, υποδηλώνοντας ότι πιθανή αυτή η θεραπεία θα ήταν ασφαλής και αποτελεσματική στις προκλινικές μελέτες που θα προέκυπταν από αυτά τα δεδομένα.
[11] Cao C, Li Y, Liu H, Bai G, Mayl J, Lin X, Sutherland K, Nabar N, Cai J “The potential therapeutic effects of THC on Alzheimer’s disease” (Τα πιθανά θεραπευτικά αποτελέσματα της THC στη νόσο του Alzheimer) J Alzheimers Dis. 2014;42(3):973-84.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25024327
Περίληψη
“Ο σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να διερευνηθούν οι πιθανές θεραπευτικές ιδιότητες της Δ9-τετραϋδροκανναβινόλης (THC) σε σχέση με την επιβράδυνση ή την αναστολή των χαρακτηριστικών της νόσου του Alzheimer. Κύτταρα προδρόμου πρωτεΐνης αμυλοειδούς-β πρωτεΐνης Ν2α (ΑβΡΡ) επωάστηκαν με THC και προσδιορίστηκαν για επίπεδα αμυλοειδούς-β (Αβ) στα χρονικά σημάδια 6-, 24- και 48 ωρών. Η THC δοκιμάστηκε επίσης για συνέργια με καφεΐνη, σε σχέση με τη μείωση του επιπέδου Αβ στα κύτταρα N2a/AβPPswe. Η THC δοκιμάστηκε επίσης για να προσδιορίσει εάν οι πολλαπλές θεραπείες ήταν επωφελείς. Η δοκιμασία ΜΤΤ πραγματοποιήθηκε για να δοκιμαστεί η τοξικότητα της THC. Διεξήχθησαν δοκιμασίες θειοφλαβίνης Τ και κηλίδες Western για να εξεταστεί η άμεση σημασία της THC για συσσωμάτωση κατά του Αβ. Τέλος, η THC δοκιμάστηκε για να προσδιοριστούν τα αποτελέσματά της στη γλυκογόνο συνθάση κινάση-3β (GSK-3β) και τις σχετικές οδούς σηματοδότησης. Από τα αποτελέσματα, ανακαλύψαμε ότι η THC είναι αποτελεσματική στη μείωση των επιπέδων Αβ σε κύτταρα N2a/AβPPswe σε εξαιρετικά χαμηλές συγκεντρώσεις κατά τρόπο εξαρτώμενο από τη δόση. Ωστόσο, δεν βρέθηκε κανένα πρόσθετο αποτέλεσμα συνδυάζοντας μαζί την καφεΐνη και την THC. Ανακαλύψαμε ότι η THC αλληλεπιδρά άμεσα με το πεπτίδιο Αβ, αναστέλλοντας έτσι την συσσωμάτωση. Περαιτέρω, η THC ήταν αποτελεσματική στη μείωση τόσο των συνολικών επιπέδων GSK-3β όσο και της φωσφορυλιωμένης GSK-3β κατά τρόπο εξαρτώμενο από τη δόση σε χαμηλές συγκεντρώσεις. Στις συγκεντρώσεις θεραπείας, δεν παρατηρήθηκε τοξικότητα και ο υποδοχέας CB1 δεν ρυθμίστηκε σημαντικά προς τα πάνω. Επιπρόσθετα, χαμηλές δόσεις THC μπορούν να ενισχύσουν τη λειτουργία των μιτοχονδρίων και δεν εμποδίζουν τη βελτίωση της λειτουργίας της μιτοχονδριακής μελατονίνης. Αυτά τα σύνολα δεδομένων δείχνουν έντονα ότι η THC θα μπορούσε να αποτελέσει μια πιθανή θεραπευτική επιλογή για τη νόσο του Alzheimer μέσω πολλαπλών λειτουργιών και οδών”.
Απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για να διαπιστωθεί εάν η αλλαγή της δραστηριότητας CB1 μπορεί να έχει το ίδιο όφελος για τον άνθρωπο με την Τρισωμία 21. Αν το κάνει, τότε η κάνναβη θα είναι μια εξαιρετική θεραπεία για να βοηθήσει στη διαχείριση της νοητικής βλάβης.
…
Το κείμενο σε αρχείο PDF:
Η Κάνναβη και το Σύνδρομο Down.pdf
https://www.facebook.com/download/preview/1243100225860049
