Εδώ είναι πώς η κάνναβη σταματά τις επιληπτικές κρίσεις (12 μελέτες)

(Αναδημοσίευση με μετάφραση από: wake up world, “Marijuana and Epilepsy: Here’s How Cannabis Stops Seizures (12 Studies)” https://wakeup-world.com/…/marijuana-and-epilepsy-heres-how… , By Marco)

Η επιληψία είναι ένας ευρύς όρος για τις νευρολογικές διαταραχές που χαρακτηρίζονται από επαναλαμβανόμενα επεισόδια επιληπτικών κρίσεων. Οι τύποι επιληπτικών κρίσεων που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς μπορεί να ποικίλλουν από πολύ σύντομες και ήπιες σε ένταση έως βίαιες και με έντονους σπασμούς κρίσεις που μπορούν να διαρκέσουν για ώρες μέχρι να σταματήσουν.

Σε σοβαρές περιπτώσεις, δεν είναι ασυνήθιστο για τους πάσχοντες να υποφέρουν σωματικές βλάβες από τις επιληπτικές κρίσεις και η διάρκεια και η συχνότητα αυτών των επιθέσεων μπορεί να είναι πραγματικά επιζήμια για την ποιότητα ζωής του ασθενούς.

Οι ίδιες οι κρίσεις μπορούν να προκληθούν από πολλούς παράγοντες, όπως τραυματισμούς στον εγκέφαλο, όγκους και λοιμώξεις. Δυστυχώς, για την πλειονότητα των ασθενών με επιληψία, η αιτία της νόσου παραμένει άγνωστη.

Εν κατακλείδι: Η επιληψία επηρεάζει περίπου το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού και περίπου το 30% των περιπτώσεων εξακολουθεί να θεωρείται ως “ανθεκτικές στην θεραπεία”.

Πώς η κάνναβη μειώνει τη δραστηριότητα των επιληπτικών κρίσεων

Η κύρια λειτουργία του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος μας (ΕΚΣ) είναι να διατηρούνται σε ισορροπία όλα τα σημαντικά συστήματα του σώματος. Αυτή η ισορροπία των διαφόρων στοιχείων/συστημάτων, τα οποία λειτουργούν ξεχωριστά αλλά αλληλοσυνδέονται, ονομάζεται ομοιόσταση.

Το ΕΚΣ βοηθά στη διατήρηση της ομοιόστασης μέσω των κανναβινοειδών[1] του οργανισμού (που ονομάζονται ενδοκανναβινοειδή, τα οποία είναι πολύ παρόμοια σε δομή με τις ενώσεις που βρίσκονται μοναδικά στην κάνναβη, τα κανναβινοειδή όπως η THC και η CBD).

[1] “Cannabinoids: All You Need to Know in One Guide” (Κανναβινοειδή: Ότι χρειάζεσαι να ξέρεις σε έναν οδηγό) https://greencamp.com/cannabinoids/

Τα ενδοκανναβινοειδή ενεργοποιούν τους κυτταρικούς υποδοχείς του ΕΚΣ που βρίσκονται σε ολόκληρο το σώμα μας (βρίσκονται στον εγκέφαλο, τον νωτιαίο μυελό, τα ζωτικά και αναπαραγωγικά όργανα) και εργάζονται για να επιστρέψουν το σύστημά μας στην κατάσταση της ομοιοστασίας.

Όταν η ισορροπία του σώματός μας είναι πολύ μακριά από την ισορροπία και τα ενδοκανναβινοειδή μας δεν μπορούν να την επαναφέρουν στο φυσιολογικό, τότε μπορούν να χορηγηθούν τα (έξω)κανναβινοειδή από την κάνναβη.

Παρέχουν πρόσβαση στο ΕΚΣ με τον ίδιο τρόπο που κάνουν τα ενδοκανναβινοειδή (λόγω της δομικής τους ομοιότητας) και βοηθούν ουσιαστικά το ενδοκανναβινοειδές σύστημα να επιστρέψει το σώμα πίσω σε μια φυσιολογική υγιή κατάσταση, με έναν απόλυτα φυσικό και υγιεινό τρόπο.

Ακούγεται καταπληκτικό! Σωστά;

Αυτή η μελέτη από το 2017[2] έγινε πάνω σε τρωκτικά και έδειξε ότι το ενδοκανναβινοειδές σύστημα παίζει πρωταρχικό ρόλο στην εσωτερική αμυντική αντίδραση του εγκεφάλου των θηλαστικών σε μια δραστηριότητα νευρικής κατάσχεσης (κρίση).

[2] Evan C. Rosenberg, Pabitra H. Patra, Benjamin J. Whalley “Therapeutic effects of cannabinoids in animal models of seizures, epilepsy, epileptogenesis, and epilepsy-related neuroprotection” (Θεραπευτικές επιδράσεις των κανναβινοειδών σε ζωικά μοντέλα επιληπτικών κρίσεων, επιληψίας, επιληπτογένεσης και σχετιζόμενης με επιληψία νευροπροστασίας) Epilepsy Behav. 2017 May;70(Pt B):319–327.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5651410/

Περίληψη

“Η απομόνωση και η ταυτοποίηση των διακριτών φυτικών κανναβινοειδών στη κάνναβη ανανέωσε το ενδιαφέρον για την ανάλυση των ιστορικών θεραπευτικών ισχυρισμών που έγιναν για την κάνναβη σε κλινικές περιπτωσιολογικές μελέτες και ανέκδοτες αναφορές. Ειδικότερα, πηγές τόσο παλιές όσο του 11ου και του 15ου αιώνα ισχυρίζονται την αποτελεσματικότητα για τα ακατέργαστα εκχυλίσματα κάνναβης στη θεραπεία των σπαστικών διαταραχών, προκαλώντας μια ιδιαίτερη δραστηριοποίηση μιας περιοχής της προκλινικής έρευνας για το θεραπευτικό δυναμικό των φυτικών κανναβινοειδών στην επιληψία. Από τότε, έχει συσσωρευτεί ένα μεγάλο σύνολο βιβλιογραφίας περιγράφοντας τα αποτελέσματα μερικών από τα >100 μεμονωμένα φυτικά κανναβινοειδή σε προκλινικά μοντέλα επιληπτικών κρίσεων, επιληψίας, επιληπτογένεσης και νευροπροστασίας, που σχετίζεται με την επιληψία.

Εξετάσαμε τη βιβλιογραφία για τις σχετικές αναφορές σχετικά με τις επιπτώσεις των φυτικών κανναβινοειδών και αναθεωρήσαμε με κριτικό πνεύμα τα ευρήματά τους. Βρήκαμε ότι ο οξύς αγωνισμός CB1R σε απλά μοντέλα οξείας επιληπτικής κρίσης σε τρωκτικά τυπικά παράγει αντι-σπασμωδικά αποτελέσματα ενώ οι ανταγωνιστές CB1R ασκούν αντίστροφη δράση στα ίδια μοντέλα. Ωστόσο, όταν τα αποτελέσματα τέτοιων προσδεμάτων εξετάζονται σε πιο περίπλοκα μοντέλα επιληψίας, επιληπτογένεσης και νευροπροστασίας, εμφανίζεται μια λιγότερο απλοϊκή αφήγηση. Εδώ, οι πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις μεταξύ (i) των περιοχών του εγκεφάλου που εμπλέκονται σε ένα δεδομένο μοντέλο, (ii) οι σχετικές συνεισφορές της ενδοκανναβινοειδούς σηματοδότησης στη διαμόρφωση της συναπτικής μετάδοσης σε τέτοιες περιοχές, (iii) οι επιδράσεις πολλαπλών στόχων, (iv) οι αλληλεπιδράσεις σηματοδότησης των κανναβινοειδών υποδοχέων τύπου 1 και 2, (vi) η διάρκεια και (vii) ο εντοπισμός της χορήγησης του συνδέτη, υποδεικνύουν ότι υπάρχει τόσο ένα αντιεπιληπτικό θεραπευτικό δυναμικό όσο και ένας προ-επιληπτικός κίνδυνος στην προς τα πάνω και στην προς τα κάτω ρύθμιση της ενδοκανναβινοειδούς σηματοδότησης στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Παράγοντες όπως η απευαισθητοποίηση του υποδοχέα και η συγκεκριμένη φαρμακολογία των συνδετών που χρησιμοποιούνται (πχ., πλήρεις έναντι μερικών συναγωνιστών και ουδέτεροι ανταγωνιστές έναντι αντίστροφων αγωνιστών) φαίνεται ότι παίζουν σημαντικό ρόλο στις αναφερθείσες επιδράσεις. Επιπλέον, τα αποτελέσματα διαφόρων φυτικών κανναβινοειδών, κυρίως κανναβιδιόλης (CBD) και κανναβιδαβαρίνης (CBDV), σε μοντέλα επιληπτικών κρίσεων, επιληψίας, επιληπτογένεσης και νευροπροστασίας είναι λιγότερο αμφιλεγόμενα και συμβατά με αναφορές θεραπευτικά ευεργετικών αποτελεσμάτων αυτών των ενώσεων στις κλινικές μελέτες. Ωστόσο, η συνεχιζόμενη έλλειψη σταθερής πληροφόρησης σχετικά με τον θεραπευτικό μοριακό μηχανισμό της CBD / CBDV υπογραμμίζει τη συνεχιζόμενη ανάγκη για έρευνα σε αυτόν τον τομέα, προκειμένου να προσδιοριστούν οι στόχοι για την ανάπτυξη φαρμάκων που δεν έχουν ακόμη αξιοποιηθεί και να κατανοήσουμε την ανθεκτική στη θεραπεία επιληψία.

Η πρόσφατη αναφορά θετικών αποτελεσμάτων για τη θεραπεία με κανναβιδιόλη σε δύο κλινικές δοκιμές Φάσης ΙΙΙ σε επιληπτικές παθήσεις που είναι ανθεκτικές στη θεραπεία, παρέχει βασική ένδειξη κλινικής αποτελεσματικότητας για ένα φυτικό κανναβινοειδές στην επιληψία. Επιπλέον, οι κίνδυνοι ή/και τα οφέλη που συνδέονται με τη χρήση εκχυλισμάτων κάνναβης που περιέχουν μη νόμιμη Δ9-THC παραμένουν κακώς κατανοητοί σε παιδιατρικές επιληψίες. Συνεπώς, υπό το πρίσμα αυτών των κλινικών γεγονότων που αλλάζουν το πρότυπο, τα ευρήματα της παρούσας επισκόπησης στοχεύουν στην προώθηση της μελλοντικής ανάπτυξης φαρμάκων για πρόσφατα προσδιορισμένους στόχους και ενδείξεις, στον εντοπισμό σημαντικών περιορισμών των ζωικών μοντέλων στην έρευνα των επιδράσεων των φυτικών κανναβινοειδών στις επιληψίες και την επικέντρωση της μελλοντικής έρευνας στον συγκεκριμένο τομέα σχετικά με συγκεκριμένες, αναπάντητες ερωτήσεις που έχουν να κάνουν με την πολυπλοκότητα της ενδοκανναβινοειδούς σηματοδότησης στην επιληψία”.

Στην επιληψία του μεσαίου κροταφικού λοβού (medial temporal lobe), η οποία είναι μια από τις πιο συχνές μορφές αυτής της διαταραχής, ο ιππόκαμπος (μέρος του εγκεφάλου που έχει να κάνει με τα συναισθήματα και την κρυπτογράφηση μνήμης) υποφέρει από ανεπιθύμητες αλλαγές και οι ασυνήθιστα δραστικοί νευρώνες του ιππόκαμπου δημιουργούν έναν διεγερτικό ηλεκτρικό βρόχο, προκαλώντας άμεσα επιληπτικές κρίσεις.

Μια μελέτη από το 2014[3] διαπίστωσε ότι τα φυτικά κανναβινοειδή προστατεύουν τους φυσιολογικούς νευρώνες στον ιππόκαμπο και μειώνουν τη δραστηριότητα των μη φυσιολογικών και με αυτόν τον τρόπο ελαττώνουν τη σοβαρότητα και τη συχνότητα των κρίσεων.

[3] Gloss D, Vickrey B “Cannabinoids for epilepsy” (Κανναβινοειδή για την επιληψία) Cochrane Database Syst Rev. 2014 Mar 5;(3):CD009270.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24595491

Περίληψη

“ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Η κάνναβη φαίνεται ότι έχει αντιεπιληπτικά αποτελέσματα σε ζώα. Δεν είναι επί του παρόντος γνωστό εάν είναι αποτελεσματικό και σε ασθενείς με επιληψία. Ορισμένες πολιτείες στις ΗΠΑ έχουν εγκρίνει ρητά τη χρήση της για την επιληψία.

ΣΤΟΧΟΙ: Αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας και της ασφάλειας των κανναβινοειδών όταν χρησιμοποιούνται ως μονοθεραπεία ή συμπληρωματική θεραπεία για άτομα με επιληψία.

ΜΕΘΟΔΟΙ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ: Αναζητήσαμε στο εξειδικευμένο μητρώο Cochrane Epilepsy Group Specialized Register (9 Σεπτεμβρίου 2013), στο κεντρικό μητρώο Cochrane Central Register of Controlled Trials (CENTRAL), στην βιβλιοθήκη Cochrane Library (2013, τεύχος 8), στο MEDLINE (Ovid) (9 Σεπτεμβρίου 2013), στο δίκτυο ISI Web of Knowledge (9 Σεπτεμβρίου 2013), στο CINAHL (EBSCOhost) (9 Σεπτεμβρίου 2013) και στο ClinicalTrials.gov (9 Σεπτεμβρίου 2013). Επιπλέον, συμπεριλάβαμε μελέτες που προσωπικά γνωρίζαμε και δεν βρέθηκαν από τις αναζητήσεις, καθώς και τις έρευνες που υπήρχαν ως αναφορές στις αναγνωρισμένες μελέτες.

ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ: Τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές (randomized controlled trials, RCTs) είτε τυφλές είτε όχι.

ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ: Δύο συντάκτες ανεξάρτητα, επιλέγουν δοκιμές για συμπερίληψη και εξαγωγή των δεδομένων. Το κύριο αποτέλεσμα που ερευνήθηκε ήταν η ελευθερία από τις κρίσεις σε ένα ή περισσότερα έτη ή το τριπλάσιο του μεγαλύτερου χρονικού διαστήματος. Τα δευτερογενή αποτελέσματα περιλάμβαναν ποσοστό απόκρισης έξι μηνών ή περισσότερο, αντικειμενικά δεδομένα ποιότητας ζωής και ανεπιθύμητες παρενέργειες.

ΚΥΡΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Βρήκαμε τέσσερις τυχαιοποιημένες μελέτες δοκιμής που περιελάμβαναν συνολικά 48 ασθενείς, καθένας από τους οποίους χρησιμοποίησε κανναβιδιόλη ως παράγοντα θεραπείας. Μια αναφορά ήταν μια περίληψη και άλλη μια ήταν επιστολή προς τον συντάκτη. Τα αντιεπιληπτικά φάρμακα συνεχίστηκαν σε όλες τις μελέτες. Λεπτομέρειες τυχαιοποίησης δεν συμπεριλήφθηκαν σε καμία μελέτη. Δεν διερευνήθηκε εάν οι ομάδες συμμετεχόντων ελέγχου και θεραπείας ήταν οι ίδιες ή διαφορετικές. Όλες οι μελέτες ήταν χαμηλής ποιότητας. Οι τέσσερις αναφορές απάντησαν μόνο στο δευτερεύον αποτέλεσμα σχετικά με τις δυσμενείς επιπτώσεις. Κανένας από τους ασθενείς στις ομάδες θεραπείας δεν εμφάνισε δυσμενείς επιδράσεις.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ: Δεν υπάρχουν αξιόπιστα συμπεράσματα σχετικά με την αποτελεσματικότητα των κανναβινοειδών ως θεραπεία για την επιληψία. Η δόση των 200 έως 300mg ημερησίως της κανναβιδιόλης χορηγήθηκε με ασφάλεια σε μικρό αριθμό ασθενών γενικά για σύντομες χρονικές περιόδους και έτσι η ασφάλεια της μακροχρόνιας θεραπείας με κανναβιδιόλη δεν μπορεί να αξιολογηθεί αξιόπιστα”.

Σε μια ξεχωριστή μελέτη όπου η οξεία επιληψία παρατηρήθηκε σε ζώα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η ποσότητα των ενδοκανναβινοειδών, του ανανδαμιδίου και της 2-AG, αυξήθηκε δραστικά μόλις άρχισαν οι κρίσεις, δηλ. δημιουργήθηκαν κατά την ζήτηση λόγω του επιληπτικού επεισοδίου που έλαβε χώρα.

Το ανανδαμίδιο και η 2-AG ενεργοποιούν τους υποδοχείς CB1 (υπάρχουν μόνο δύο τύποι κανναβινοειδών υποδοχέων που έχουν εντοπιστεί μέχρι τώρα, οι CB1 και CB2), οι οποίοι όταν ενεργοποιούνται, μειώνουν τη σοβαρότητα μιας κρίσης.

Η ομάδα πρόσθεσε ότι τα ζώα που πάσχουν από επιληψία έχουν επίσης μεγαλύτερη ποσότητα υποδοχέων CB1 και αυτοί οι πρόσθετοι υποδοχείς σε συνδυασμό με τα ενδοκανναβινοειδή συνεργάζονται για να ανακουφίσουν την ένταση των επιληπτικών κρίσεων.

Αναλύοντας έναν διαφορετικό τύπο επιληψίας (ανερέθιστες επιληπτικές κρίσεις), η μελέτη από το 2003[4] διαπίστωσε ότι η THC (ή τετραϋδροκανναβινόλη), σταμάτησε τελείως την επιληπτική δραστηριότητα σε αρουραίους στο εργαστήριο.

[4] Wallace MJ, Blair RE, Falenski KW, Martin BR, DeLorenzo RJ “The endogenous cannabinoid system regulates seizure frequency and duration in a model of temporal lobe epilepsy” (Το ενδογενές σύστημα κανναβινοειδών ρυθμίζει τη συχνότητα και τη διάρκεια της κρίσης σε ένα μοντέλο επιληψίας του κροταφικού λοβού) J Pharmacol Exp Ther. 2003 Oct;307(1):129-37.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12954810

Περίληψη

“Αρκετές σειρές στοιχείων υποδηλώνουν ότι οι κανναβινοειδείς ενώσεις είναι αντισπασμωδικές. Ωστόσο, το αντισπασμωδικό δυναμικό των κανναβινοειδών και, επιπλέον, ο ρόλος του ενδογενούς συστήματος κανναβινοειδών στη ρύθμιση της επιληπτικής δραστηριότητας δεν έχει δοκιμαστεί σε ένα in vivo μοντέλο επιληψίας που χαρακτηρίζεται από αυθόρμητες, επαναλαμβανόμενες κρίσεις. Εδώ, χρησιμοποιώντας το μοντέλο επιληψίας πιλοκαρπίνης σε αρουραίο, δείχνουμε ότι το εκχύλισμα κάνναβης με Δέλτα9-τετραϋδροκανναβινόλη (10mg/kg) καθώς και το κανναβιμιμητικό , 4,5-dihydro-2-methyl-4(4-morpholinylmethyl)-1-(1-naphthalenyl-carbonyl)-6H-pyrrolo[3,2,1-i,j]quinolin-6-one [R(+)WIN55,212 (5mg/kg)], κατάργησαν πλήρως τις αυθόρμητες επιληπτικές κρίσεις. Αντιστρόφως, η εφαρμογή του ανταγωνιστή του κανναβινοειδούς υποδοχέα CB1, N-(piperidin-1-yl-5-(4-chlorophenyl)-1-(2,4-dichlorophenyl)-4-methyl-1H-pyrazole-3-carboxamidehydrochloride (SR141716A), αύξησε σημαντικά τόσο τη διάρκεια όσο και τη συχνότητα των κρίσεων. Σε μερικά ζώα, ο ανταγωνισμός των υποδοχέων CB1 οδήγησε σε διάρκειες επιληπτικών κρίσεων που είχαν παραταθεί σε ένα επίπεδο που συνάδει με την κλινική κατάσταση επιληπτικού στάτους (clinical condition status epilepticus). Επιπλέον προσδιορίσαμε ότι κατά τη διάρκεια βραχυπρόθεσμης κρίσης που προκλήθηκε με την χορήγηση πιλοκαρπίνης, τα επίπεδα της ενδογενούς 2-αραχιδονυλγλυκερόλης, ενός συνδέτη CB1, αυξήθηκαν σημαντικά στην περιοχή του εγκεφάλου του ιππόκαμπου. Αυτά τα δεδομένα υποδεικνύουν όχι μόνο την αντισπασμωδική δράση των εξωγενώς εφαρμοζόμενων κανναβινοειδών αλλά επίσης υποδηλώνουν ότι ο ενδογενής κανναβινοειδής τόνος ρυθμίζει τον τερματισμό και τη διάρκεια της κρίσης μέσω ενεργοποίησης του υποδοχέα CB1. Επιπλέον, οι Western blot και οι ανοσοϊστοχημικές αναλύσεις αποκάλυψαν ότι η έκφραση της πρωτεΐνης του υποδοχέα CB1, αυξήθηκε σημαντικά σε όλες τις περιοχές CA του επιληπτικού ιππόκαμπου. Με την επίδειξη ενός ρόλου για το ενδογενές σύστημα κανναβινοειδών στη ρύθμιση της επιληπτικής δραστηριότητας, αυτές οι μελέτες καθορίζουν ένα ρόλο για το ενδογενές κανναβινοειδές σύστημα στη ρύθμιση της νευροεκδήλωσης και υποδηλώνουν ότι η πλαστικότητα του υποδοχέα CB1 συμβαίνει με επιληψία”.

Τα συμβατικά αντισπασμωδικά φάρμακα φαινοβαρβιτάλη (Phenobarbital) και φαινυτοΐνη (Phenytoin) (ακόμη και σε μέγιστες δόσεις), δεν μπόρεσαν να μειώσουν την επιληπτική δραστηριότητα, γεγονός που δείχνει το εκπληκτικό δυναμικό αυτού του κανναβινοειδούς έναντι της ανθεκτικής επιληψίας.

Εν κατακλείδι: Το κεντρικό νευρικό σύστημα έχει μεγάλο αριθμό κανναβινοειδών υποδοχέων, αλλά παρόλο που η επιστήμη εξακολουθεί να μην καταλαβαίνει πλήρως το πώς τα κανναβινοειδή δημιουργούν τα αντι-επιληπτικά αποτελέσματά τους, υπάρχουν αρκετές στερεές υποθέσεις επ’ αυτού.

Ποιο είναι το καλύτερο κανναβινοειδές για την επιληψία;

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, λόγω του μεγάλου αριθμού διαφορετικών τύπων επιληπτικών κρίσεων και λόγω της διαφοράς μεταξύ των ατόμων και της μοναδικής τους χημείας, δεν υπάρχει απλή απάντηση σε αυτή την ερώτηση.

Ορισμένοι επιστήμονες είναι ανένδοτοι[5] στο ότι η καλύτερη δυνατή επιλογή για το μεγαλύτερο ποσοστό ασθενών με επιληψία χρησιμοποιεί τα πάντα που μπορεί να προσφέρει το φυτό κάνναβης, διότι καταναλώνει όλα τα στοιχεία από την κάνναβη ταυτόχρονα έχοντας αυτό που ονομάζεται “συνδυαστική επίδραση” (entourage effect), όπου όλα τα κανναβινοειδή και τα τερπένια[6] της συγκεκριμένης ποικιλίας (χημικό προφίλ) δουλεύουν μαζί δυναμικά για να επιτύχουν την απόλυτη υγεία.

[5] Evan C. Rosenberg, Richard W. Tsien, Benjamin J. Whalley, Orrin Devinsky “Cannabinoids and Epilepsy” (Κανναβινοειδή και επιληψία) Neurotherapeutics. 2015 Oct;12(4):747–768.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4604191/

Περίληψη

“Η κάνναβη έχει χρησιμοποιηθεί για αιώνες για τη θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων. Οι πρόσφατες ανεπίσημες αναφορές, η συσσώρευση δεδομένων από μελέτη ζωικών μοντέλων και οι μηχανιστικές ενδοσκοπήσεις έχουν προκαλέσει ενδιαφέρον για τις αντιεπιληπτικές θεραπείες που βασίζονται στην κάνναβη. Στη μελέτη αυτή, αναθεωρούμε την τρέχουσα κατανόηση του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος, χαρακτηρίζουμε τα προ- και αντι-σπασμωδικά/επιληπτικά αποτελέσματα των κανναβινοειδών [πχ. Της Δ9-τετραϋδροκανναβινόλης και της κανναβιδιόλης (CBD)] και υπογραμμίζουμε επιστημονικά στοιχεία από προκλινικές και κλινικές δοκιμές κανναβινοειδών σε επιληψία. Αυτές οι μελέτες υποδεικνύουν ότι η CBD δεν επιφέρει ψυχοδραστικές επιδράσεις στο ενδοκανναβινοειδές σύστημα και παρέχει ένα καλά ανεκτό, ελπιδοφόρο θεραπευτικό για τη θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων, ενώ η λήψη κάνναβης ‘από όλο το φυτό’ μπορεί και να συμβάλλει στις, αλλά και να μειώνει τις, επιληπτικές κρίσεις. Τέλος, συζητάμε τα αποτελέσματα από μια νέα πολυκεντρική, ανοικτή μελέτη που χρησιμοποιεί CBD σε πληθυσμό με ανθεκτική στη θεραπεία επιληψία. Συνολικά, επιδιώκουμε να αξιολογήσουμε την τρέχουσα κατανόηση των κανναβινοειδών στην επιληψία και να καθοδηγήσουμε τις μελλοντικές βασικές επιστημονικές και κλινικές μελέτες”.

[6] “List of Major Terpenes and Their Health Benefits (Chart)” (Κατάλογος των σημαντικότερων Terpenes και τα οφέλη για την υγεία τους (Πίνακας)) https://greencamp.com/terpenes/

Παρόλο που το θέμα παραμένει μη-ερευνημένο, ένα λουλούδι κάνναβης περιέχει πολλά άλλα κανναβινοειδή εκτός από την THC[7] και την CBD[8] και η ακριβής λειτουργία και τα πιθανά οφέλη της πλειονότητας αυτών των κανναβινοειδών είναι δυστυχώς ακόμη άγνωστα.

[7] “What Is THC? A Scientific Look into Tetrahydrocannabinol” (Τι είναι η THC; Μια επιστημονική ματιά στην τετραϋδροκανναβινόλη) https://greencamp.com/tetrahydrocannabinol/

[8] “Cannabidiol: Benefits, Effects, Dosage & Side-Effects” (Κανναβιδιόλη: Οφέλη, αποτελέσματα, δοσολογία & παρενέργειες) https://greencamp.com/cannabidiol/

Τα άλλα κανναβινοειδή βρίσκονται σε πολύ μικρότερες ποσότητες από την τετραϋδροκανναβινόλη και την κανναβιδιόλη, αλλά αποτελούν, ωστόσο, πολύτιμο μέρος του φυτού.

Εν κατακλείδι: Η ακριβής συνταγή κανναβινοειδούς για κάθε συγκεκριμένο είδος επιληψίας παραμένει ασαφής, αλλά μέχρι στιγμής τα επιστημονικά στοιχεία δείχνουν ότι η διαπίστωση τους είναι μόνο θέμα χρόνου.

CBD για την επιληψία

Η κανναβιδιόλη είναι μια μη ψυχοτρόπος χημική ένωση μοναδική στην κάνναβη, η οποία είναι υπεύθυνη για ένα ευρύ φάσμα ιατρικών οφελών[9].

[9] “16 Benefits of Weed, Based on Research Studies” (16 οφέλη από την κάνναβη, με βάση μελέτες έρευνας) https://greencamp.com/benefits-of-weed/

Η CBD είναι μια πολύ χρήσιμη ένωση για πολλούς ασθενείς με επιληψία, αν και για κάποιους τα οφέλη που λαμβάνουν είναι ελάχιστα. Τα αντι-σπασμωδικά/αντι-επιληπτικά αποτελέσματα της CBD παράγονται από πολλές διαφορετικές μοριακές οδούς.

Η κανναβιδιόλη εντείνει τους υποδοχείς GABA και μειώνει τη δραστηριότητα των υποδοχέων NMDA. Είναι επίσης ικανή στο να σταθεροποιεί κανάλια ιόντων και έχει νευροπροστατευτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες[10].

[10] Nicholas A. Jones, Andrew J. Hill, Imogen Smith, Sarah A. Bevan, Claire M. Williams, Benjamin J. Whalley, Gary J. Stephens “Cannabidiol Displays Antiepileptiform and Antiseizure Properties In Vitro and In Vivo” (Η κανναβιδιόλη εμφανίζει ιδιότητες αντιεπιληπτικού και αντισπασμωδικού in vitro και in vivo) J Pharmacol Exp Ther. 2010 Feb; 332(2): 569–577.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2819831/

Περίληψη

“Τα φυτικά κανναβινοειδή (φυτοκανναβινοειδή) είναι ενώσεις με αναδυόμενες θεραπευτικές δυνατότητες. Οι πρώτες μελέτες πρότειναν ότι η κανναβιδιόλη (CBD) έχει αντισπασμωδικές ιδιότητες σε ζωικά μοντέλα και μειώνει την συχνότητα επιληπτικών κρίσεων σε περιορισμένες δοκιμές σε ανθρώπους. Εδώ εξετάζουμε το αντιεπιληπτικό και αντοσπασμωδικό δυναμικό της CBD χρησιμοποιώντας in vitro ηλεκτροφυσιολογία και ένα in vivo μοντέλο επιληπτικών κρίσεων σε ζώα, αντίστοιχα. Τα αποτελέσματα της CBD (0,01-100μΜ) εκτιμήθηκαν in vitro χρησιμοποιώντας μοντέλα Mg2+-free και 4-aminopyridine (4-AP) επιληπτικής δράσης σε ιπποκαμπικές φέτες εγκεφάλου μέσω εγγραφών συστοιχιών πολλαπλών ηλεκτροδίων. Στο μοντέλο Mg2+-free, η CBD μείωσε το εύρος έκρηξης του μορφοποίησης επιληπτικού τοπικού δυναμικού πεδίου (local field potential, LFP) [σε περιοχές CA1 και dentate gyrus (DG)] και την διάρκεια έκρηξης (σε όλες τις περιοχές) και την αυξημένη συχνότητα της έκρηξης (σε όλες τις περιοχές). Στο μοντέλο 4-AP, η CBD μείωσε το εύρος έκρηξης LFP (σε CA1 μόνο στα 100μΜ CBD), την διάρκεια έκρηξης (σε CA3 και DG) και τη συχνότητα έκρηξης (σε όλες τις περιοχές). Τα αποτελέσματα της CBD (1, 10 και 100mg/kg) εξετάστηκαν επίσης in vivo χρησιμοποιώντας το μοντέλο πεντυλενοτετραζόλης γενικευμένων κρίσεων. Η CBD (100mg/kg) άσκησε σαφείς αντισπασμωδικές επιδράσεις με σημαντική μείωση της συχνότητας εμφάνισης σοβαρών κρίσεων και θνησιμότητας σε σύγκριση με ζώα που έλαβαν όχημα. Τέλος, η CBD ενήργησε μόνο με χαμηλή συγγένεια στους υποδοχείς κανναβινοειδών CB1 και δεν εμφάνισε δραστικότητα αγωνιστή σε αναλύσεις [35S]guanosine 5′-O-(3-thio)triphosphate σε φλοιώδεις μεμβράνες. Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η CBD δρα, ενδεχομένως με τρόπο ανεξάρτητο από τον υποδοχέα CB1, για να αναστέλλει την επιληπτική φόρτιση in vitro και τη σοβαρότητα της επιληπτικότητας in vivo. Έτσι, επιδεικνύουμε το δυναμικό της CBD ως νέου αντιεπιληπτικού φαρμάκου στην μη ικανοποιημένη κλινική ανάγκη που σχετίζεται με γενικευμένες κρίσεις”.

Η CBDV (κανναβιδιβαρίνη) φαίνεται επίσης να μειώνει τις επιληπτικές κρίσεις και μία μελέτη επεσήμανε ότι η CBDV είναι πιο αποτελεσματική όταν καταναλώνεται μαζί με την CBD[11].

[11] AJ Hill, MS Mercier, TDM Hill, SE Glyn, NA Jones, Y Yamasaki, T Futamura, M Duncan, CG Stott, GJ Stephens, CM Williams, BJ Whalley “Cannabidivarin is anticonvulsant in mouse and rat” (Η κανναβιδιβαρίνη είναι αντισπασμωδική σε ποντικούς και αρουραίους) Br J Pharmacol. 2012 Dec;167(8):1629–1642.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3525866/

Περίληψη

“Ιστορικό και σκοπός: Τα φυτοκανναβινοειδή στο φυτό Cannabis sativa έχουν διάφορους φαρμακολογικούς στόχους που εκτείνονται πέραν των υποδοχέων κανναβινοειδών και αρκετά ασκούν αξιοσημείωτα αντισπασμωδικά αποτελέσματα. Για πρώτη φορά, ερευνήσαμε το αντισπασμωδικό προφίλ του φυτοκανναβινοειδούς κανναβιδιβαρίνη (cannabidivarin, CBDV) in vitro και σε in vivo μοντέλα επιληπτικών κρίσεων.

Πειραματική προσέγγιση: Η επίδραση της CBDV (1-100μΜ) στα επιληπτικής διαμόρφωσης τοπικών δυναμικών πεδίων (local field potentials, LFPs) που επάγονται σε φέτες ιππόκαμπου εγκεφάλου αρουραίου με εφαρμογή 4-αμινοπυριδίνης (4-ΑΡ) ή συνθήκες Mg2+-free εκτιμήθηκε με in vitro καταγραφές πολλαπλών ηλεκτροδίων. Επιπρόσθετα, το αντισπασμωδικό προφίλ της CBDV (50-200mg · kg-1) in vivo διερευνήθηκε σε τέσσερα μοντέλα επιληπτικών κρίσεων τρωκτικών: μέγιστο ηλεκτροσόκ (maximal electroshock, mES) και ακουστικές επιληπτικές κρίσεις σε ποντίκια και επιληπτικές κρίσεις από πεντυλενοτετραζόλιο (pentylenetetrazole, PTZ). Οι επιδράσεις της CBDV σε συνδυασμό με τα κοινώς χρησιμοποιούμενα αντιεπιληπτικά φάρμακα σε επιληπτικές κρίσεις αρουραίων ερευνήθηκαν. Τέλος, το προφίλ κινητικής παρενέργειας της CBDV διερευνήθηκε με δοκιμές στατικής δέσμης και αντοχής πιασίματος.

Βασικά αποτελέσματα: Η CBDV εξασθένησε σημαντικά τα επιληπτικά LFPs που ομοιάζουν με epilepticus όπως προκαλείται από συνθήκες 4-ΑΡ και Mg2+-free. Η CBDV είχε σημαντικές αντισπασμωδικές επιδράσεις στις προσβληθείσες από mES (≥ 100mg · kg-1), ακουστικές (≥50mg · kg-1) και PTZ (≥100mg · kg-1) επιληπτικές κρίσεις. Η CBDV (200mg · kg-1) από μόνη της δεν είχε καμία επίδραση έναντι των επιληπτικών κρίσεων που προκαλούνται από πιλοκαρπίνη (pilocarpine), αλλά σημαντικά εξασθένησε αυτές τις κρίσεις όταν χορηγήθηκε με βαλπροϊκό (valproate) ή φαινοβαρβιτάλη (phenobarbital) σε αυτή τη δόση. Η CBDV δεν είχε καμία επίδραση στη λειτουργία της κίνησης.

Συμπεράσματα και επιπτώσεις: Αυτά τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι η CBDV είναι ένα αποτελεσματικό αντισπασμωδικό σε ένα ευρύ φάσμα μοντέλων επιληπτικών κρίσεων. Επίσης, δεν επηρέασε σημαντικά την κανονική λειτουργία της κίνησης και, ως εκ τούτου, αξίζει περαιτέρω έρευνα ως ένα νέο αντιεπιληπτικό μοντέλο χρόνιας επιληψίας”.

Μια φαρμακευτική εταιρεία από το Ηνωμένο Βασίλειο έχει αξιοσημείωτη επιτυχία με ένα φάρμακο κάνναβης που βασίζεται σε φυτική 99% καθαρότητας / απομόνωσης CBD για την επιληψία, που ονομάζεται Epidiolex.

Η εταιρεία GW Pharmaceuticals έλαβε το πράσινο φως από την Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (US Food and Drug Administration, FDA) για να εκτελέσει μια περιορισμένη κλινική δοκιμή “παρηγορητικής χρήσης” στο Epidiolex.

Η ανοιχτή μελέτη[12] (η οποία είναι ένας τύπος μελέτης χωρίς εικονικό φάρμακο) διεξήχθη με 214 ασθενείς (ηλικίας 2 έως 26 ετών, μέση ηλικία των ασθενών ήταν τα 11 έτη) στους οποίους χορηγήθηκε Epidiolex για 12 εβδομάδες.

[12] Devinsky O, Marsh E, Friedman D, Thiele E, Laux L, Sullivan J, Miller I, Flamini R, Wilfong A, Filloux F, Wong M, Tilton N, Bruno P, Bluvstein J, Hedlund J, Kamens R, Maclean J, Nangia S, Singhal NS, Wilson CA, Patel A, Cilio MR “Cannabidiol in patients with treatment-resistant epilepsy: an open-label interventional trial” (Η κανναβιδιόλη σε ασθενείς με ανθεκτική στη θεραπεία επιληψία: μια ανοιχτή επεμβατική δοκιμή) Lancet Neurol. 2016 Mar;15(3):270-8.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26724101

Περίληψη

“ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Σχεδόν το ένα τρίτο των ασθενών με επιληψία έχουν ανθεκτική στη θεραπεία μορφή, η οποία σχετίζεται με σοβαρή νοσηρότητα και αυξημένη θνησιμότητα. Οι θεραπείες με βάση την κάνναβη για την επιληψία έχουν προκαλέσει μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά τα επιστημονικά δεδομένα είναι λιγοστά. Στόχος μας ήταν να διαπιστώσουμε αν η προσθήκη κανναβιδιόλης σε υπάρχοντα αντιεπιληπτικά σχήματα θα ήταν ασφαλής, ανεκτή και αποτελεσματική σε παιδιά και νέους ενήλικες με ανθεκτική στη θεραπεία επιληψία.

ΜΕΘΟΔΟΙ: Σε αυτήν την ανοιχτή μελέτη, ασθενείς (ηλικίας 1-30 ετών) με σοβαρή, μη διαχειρίσιμη, με εγκατάσταση κατά την παιδική ηλικία, ανθεκτική στην θεραπεία επιληψία, έλαβαν σταθερές δόσεις αντιεπιληπτικών φαρμάκων πριν την έναρξη της μελέτης, συμμετείχαν σε πρόγραμμα διευρυμένης πρόσβασης σε 11 κέντρα επιληψίας στις ΗΠΑ. Οι ασθενείς έλαβαν από του στόματος χορηγούμενη κανναβιδιόλη σε 2-5mg/kg ημερησίως, αυξήθηκαν μέχρι τη δυσανεξία ή σε μέγιστη δόση των 25mg/kg ή 50mg/kg ημερησίως (ανάλογα με τη θέση της μελέτης). Ο πρωταρχικός στόχος ήταν να καθοριστεί η ασφάλεια και η ανεκτικότητα της κανναβιδιόλης και το κύριο τελικό σημείο αποτελεσματικότητας ήταν η μέση εκατοστιαία μεταβολή της μέσης μηνιαίας συχνότητας εμφάνισης κρίσεων στις 12 εβδομάδες. Η ανάλυση αποτελεσματικότητας ήταν με τροποποιημένη πρόθεση θεραπείας. Συγκρίσεις της ποσοστιαίας μεταβολής της συχνότητας των κρίσεων πραγματοποιήθηκαν με μια ένα τεστ Mann-Whitney U test.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Μεταξύ 15 Ιανουαρίου 2014 και 15 Ιανουαρίου 2015, συμμετείχαν 214 ασθενείς. 162 ασθενείς (76%) που παρακολούθησαν τουλάχιστον 12 εβδομάδες παρακολούθησης μετά την πρώτη δόση κανναβιδιόλης συμπεριλήφθηκαν στην ανάλυση ασφάλειας και ανεκτικότητας και 137 (64%) ασθενείς συμπεριλήφθηκαν στην ανάλυση αποτελεσματικότητας. Στην ομάδα ασφάλειας, 33 (20%) ασθενείς είχαν σύνδρομο Dravet και 31 (19%) ασθενείς είχαν σύνδρομο Lennox-Gastaut. Οι υπόλοιποι ασθενείς είχαν εκτεταμένες επιληψίες διαφόρων αιτιών και τύπων. Ανεπιθύμητες ενέργειες αναφέρθηκαν σε 128 (79%) από τους 162 ασθενείς της ομάδας ασφάλειας. Ανεπιθύμητες ενέργειες που αναφέρθηκαν σε περισσότερο από 10% των ασθενών ήταν η υπνηλία (n = 41 [25%]), μειωμένη όρεξη (n = 31 [19%]), διάρροια (n = 31 [19% [13%]) και σπασμοί (n = 18 [11%]). Πέντε (3%) ασθενείς διέκοψαν τη θεραπεία εξαιτίας ενός ανεπιθύμητου συμβάντος. Σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες αναφέρθηκαν σε 48 (30%) ασθενείς, συμπεριλαμβανομένου ενός θανάτου – ενός ξαφνικά απροσδόκητου θανάτου σε επιληψία που θεωρήθηκε ως μη σχετιζόμενο με το φάρμακο μελέτης. 20 (12%) ασθενείς εμφάνισαν σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες ενδεχομένως σχετιζόμενες με τη χρήση κανναβιδιόλης, η πιο συνηθισμένη από τις οποίες ήταν status epilepticus (n = 9 [6%]). Η μέση μηνιαία συχνότητα των επιληπτικών κρίσεων ήταν 30,0 (IQR 11,0-96,0) κατά την έναρξη και 15,8 (5,6-57,6) για την περίοδο θεραπείας των 12 εβδομάδων. Η μέση μείωση των μηνιαίων κρίσεων ήταν 36,5% (IQR 0-64,7).

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Τα ευρήματά μας υποδεικνύουν ότι η κανναβιδιόλη θα μπορούσε να μειώσει τη συχνότητα των κρίσεων και θα μπορούσε να έχει επαρκές προφίλ ασφάλειας σε παιδιά και νέους ενήλικες με υψηλή ανθεκτική στη θεραπεία επιληψία. Οι τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές δικαιολογούνται για να χαρακτηρίσουν το προφίλ ασφάλειας και την πραγματική αποτελεσματικότητα αυτής της ένωσης.

ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ: GW Pharmaceuticals, Epilepsy Therapy Project of the Epilepsy Foundation, Finding A Cure for Epilepsy and Seizures”.

Όλοι οι συμμετέχοντες στη μελέτη είχαν επιληψία που δεν ανταποκρίθηκε σε καμία συμβατική θεραπεία.

Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι:

* Οι επιληπτικές κρίσεις μειώθηκαν κατά 54%.

* Οι συμμετέχοντες που συνδύασαν το Epidiolex (99% CBD) με το clobazam (ή Onfi) αντιμετώπισαν μια ισχυρότερη ανταπόκριση από εκείνους που δεν ήταν σε αυτό το συγκεκριμένο φάρμακο.

Τρεις μελέτες σε την εφαρμογή του χρυσού κανόνα (διπλά τυφλές, ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο) για το ίδιο φάρμακο CBD διεξήχθησαν για πιο σοβαρούς τύπους επιληψίας, δύο μελέτες[13] για τις επιδράσεις του Epidiolex σε ενήλικες και παιδιά με σύνδρομο Lennox-Gastaut και μία μελέτη[14] για τις επιδράσεις του σε παιδιά με σύνδρομο Dravet.

[13] Thiele EA, Marsh ED, French JA, Mazurkiewicz-Beldzinska M, Benbadis SR, Joshi C, Lyons PD, Taylor A, Roberts C, Sommerville K; GWPCARE Study Group “Cannabidiol in patients with seizures associated with Lennox-Gastaut syndrome (GWPCARE4): a randomised, double-blind, placebo-controlled phase 3 trial” (Η κανναβιδιόλη σε ασθενείς με κρίσεις που σχετίζονται με το σύνδρομο Lennox-Gastaut (GWPCARE4): μία τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο δοκιμή φάσης 3) Lancet. 2018 Mar 17;391(10125):1085-1096.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29395273

Περίληψη

“ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Οι ασθενείς με σύνδρομο Lennox-Gastaut, μια σπάνια, σοβαρή μορφή επιληπτικής εγκεφαλοπάθειας, είναι συχνά ανθεκτικές στη θεραπεία με τα διαθέσιμα φάρμακα. Δεν έχουν διερευνηθεί ελεγχόμενες μελέτες σχετικά με τη χρήση της κανναβιδιόλης σε ασθενείς με κρίσεις που σχετίζονται με το σύνδρομο Lennox-Gastaut. Συνεπώς, αξιολογήσαμε την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια της κανναβιδιόλης ως συμπληρωματική αντισπασμωδική θεραπεία σε αυτόν τον πληθυσμό ασθενών.

ΜΕΘΟΔΟΙ: Σε αυτήν την τυχαιοποιημένη, διπλά-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο δοκιμή που έγινε σε 24 κλινικές τοποθεσίες στις ΗΠΑ, τις Κάτω Χώρες και την Πολωνία, ερευνήσαμε την αποτελεσματικότητα της κανναβιδιόλης ως συμπληρωματικής θεραπείας για κρίσεις πτώσης σε ασθενείς με ανθεκτικό στη θεραπεία σύνδρομο Lennox-Gastau. Οι επιλέξιμοι ασθενείς (ηλικίας 2-55 ετών) είχαν σύνδρομο Lennox-Gastaut, συμπεριλαμβανομένου ιστορικού βραδέων (<3 Hz) μορφών αιχμής και κυμάτων σε ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, στοιχεία για περισσότερες από μία μορφές γενικευμένης κρίσης για τουλάχιστον 6 μήνες, τουλάχιστον δύο κρίσεις πτώσης την εβδομάδα κατά τη διάρκεια της βασικής περιόδου 4 εβδομάδων και δεν είχαν ανταποκριθεί σε θεραπεία με τουλάχιστον δύο αντιεπιληπτικά φάρμακα. Οι ασθενείς ανατέθηκαν τυχαία (1:1) χρησιμοποιώντας ένα διαδραστικό σύστημα φωνητικής απόκρισης, διαστρωματωμένο κατά ηλικιακή ομάδα, για να λάβουν 20mg/kg από του στόματος χορηγούμενη κανναβιδιόλη ημερησίως ή σε συνδυασμό με εικονικό φάρμακο για 14 εβδομάδες. Όλοι οι ασθενείς, οι υπεύθυνοι περίθαλψης, οι ερευνητές και τα άτομα που αξιολογούσαν τα δεδομένα αποκρύπτονταν για να ομαδοποιηθούν. Το κύριο τελικό σημείο ήταν η ποσοστιαία μεταβολή από την αρχική τιμή της μηνιαίας συχνότητας των κρίσεων κατά τη διάρκεια της περιόδου θεραπείας, που αναλύθηκε σε όλους τους ασθενείς που έλαβαν τουλάχιστον μία δόση του φαρμάκου μελέτης και είχαν δεδομένα μετά την έναρξη της αποτελεσματικότητας. Όλοι οι τυχαία ανατεθείσες ασθενείς συμπεριλήφθηκαν στις αναλύσεις ασφάλειας. Η μελέτη αυτή καταχωρήθηκε στο ClinicalTrials.gov, με αριθμό NCT02224690.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Μεταξύ 28 Απριλίου 2015 και 15 Οκτωβρίου 2015, χορηγήθηκαν τυχαία 171 ασθενείς για να λάβουν κανναβιδιόλη (n = 86) ή εικονικό φάρμακο (n = 85). 14 ασθενείς στην ομάδα κανναβιδιόλης και ένας στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου διέκοψαν τη θεραπεία της μελέτης. Όλοι οι τυχαία ανατεθέντες ασθενείς έλαβαν τουλάχιστον μία δόση θεραπείας μελέτης και είχαν δεδομένα μετά την έναρξη της αποτελεσματικότητας. Η μέση ποσοστιαία μείωση της μηνιαίας συχνότητας προσβολής από την αρχική τιμή ήταν 43,9% (IQR -69,6 έως -1,9) στην ομάδα κανναβιδιόλης και 21,8% (IQR -45,7 έως 1,7) στην ομάδα εικονικού φαρμάκου. Η εκτιμώμενη διάμεση διαφορά μεταξύ των ομάδων θεραπείας ήταν -17,21 (95% CI -30,32 έως -4,09, p = 0,0135) κατά την περίοδο θεραπείας των 14 εβδομάδων. Τα ανεπιθύμητα συμβάντα εμφανίστηκαν σε 74 (86%) από 86 ασθενείς στην ομάδα κανναβιδιόλης και σε 59 (69%) από 85 ασθενείς στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου. Τα περισσότερα ήταν ήπια ή μέτρια. Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν η διάρροια, η υπνηλία, η πυρεξία, η μειωμένη όρεξη και ο εμετός. 12 (14%) ασθενείς στην ομάδα κανναβιδιόλης και ένας (1%) ασθενής στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου αποσύρθηκαν από τη μελέτη λόγω ανεπιθύμητων παρενεργειών. Ένας ασθενής (1%) πέθανε στην ομάδα της κανναβιδιόλης, αλλά αυτό θεωρήθηκε ότι δεν σχετίζεται με τη θεραπεία.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Η προσθήκη κανναβιδιόλης είναι αποτελεσματική για τη θεραπεία ασθενών με κρίσεις πτώσης που σχετίζονται με το σύνδρομο Lennox-Gastaut και είναι γενικά καλά ανεκτή. Η μακροπρόθεσμη αποτελεσματικότητα και ασφάλεια της κανναβιδιόλης αξιολογείται επί του παρόντος στην ανοικτή επέκταση αυτής της δοκιμής.

ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ: GW Pharmaceuticals”.

[14] Devinsky O, Cross JH, Wright S “Trial of Cannabidiol for Drug-Resistant Seizures in the Dravet Syndrome” (Δοκιμασία της κανναβιδιόλης για επιληπτικές κρίσεις στο σύνδρομο Dravet) N Engl J Med. 2017 Aug 17;377(7):699-700.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28813226

Περίληψη

“Προς τον Συντάκτη: Στους Devinsky et al. (25ο Τεύχος Μαΐου) παρουσιάζονται στοιχεία που δείχνουν ότι το 65% των ασθενών στη δοκιμή της κανναβιδιόλης ως θεραπεία για επιληπτικές κρίσεις στο σύνδρομο Dravet έλαβαν κλοβαζάμη (clobazam). Ανησυχούμε για μια πιθανή αλληλεπίδραση φαρμάκου μεταξύ κλοβαζάμης και κανναβιδιόλης. Η κανναβιδιόλη είναι ένας ισχυρός αναστολέας των CYP3A4 και CYP2C19, ο οποίος μπορεί να αυξήσει τις συγκεντρώσεις αρκετών άλλων αντιεπιληπτικών φαρμάκων, συμπεριλαμβανομένης της κλοβαζάμης. Μία προηγούμενη μελέτη έδειξε ότι, κατά τη διάρκεια της θεραπείας με κανναβιδιόλη, τα επίπεδα κλοβαζάμης αυξήθηκαν κατά μέσο όρο 60% και τα επίπεδα του ενεργού μεταβολίτη της, N-desmethylclobazam, αυξήθηκαν κατά μέσο όρο κατά 500%. Επιπλέον, μελέτες έχουν δείξει ότι η αύξηση των συγκεντρώσεων κλοβαζάμης είναι πιθανό να έχει επίδραση στη συχνότητα των κρίσεων. Έτσι, αυτή η αλληλεπίδραση μπορεί να οδηγήσει σε υπερεκτίμηση της αποτελεσματικότητας της κανναβιδιόλης σε ασθενείς που λαμβάνουν clobazam”.

Και οι τρεις μελέτες έδειξαν πολύ ελπιδοφόρα αποτελέσματα.

Για τους ασθενείς με σύνδρομο Lennox-Gastaut, οι μελέτες αποκάλυψαν ότι το Epidiolex ήταν υπεύθυνο για “μείωση της δραστηριότητας των επιληπτικών κρίσεων κατά περισσότερο από 40%, ενώ η ομάδα του εικονικού φαρμάκου έδειξε μείωση των επιληπτικών κρίσεων κατά 20%”.

Η μελέτη του συνδρόμου Dravet αποκάλυψε μια “κατά προσέγγιση 40% μείωση των κρίσεων, με την ομάδα του εικονικού φαρμάκου να έχει μόνο μείωση κατά 17%”.

Τα εικονικά φάρμακα μπορεί να έχουν ισχυρά αποτελέσματα, αλλά παρόλα αυτά οι μελέτες αυτές απέδειξαν ότι η CBD δρα ως σημαντική μέθοδος θεραπείας για διάφορες επιληπτικές διαταραχές.

Εν κατακλείδι: Ανθρώπινες μελέτες με το Epidiolex (CBD φυτικής προέλευσης 99%) έδειξαν αξιοσημείωτα θετικά αποτελέσματα όσον αφορά πολλές διαφορετικές επιληπτικές διαταραχές.

THC και THCA για την επιληψία

Παρόλο που η κανναβιδιόλη λειτουργεί πολύ καλύτερα για την επιληψία για τους περισσότερους ασθενείς, σε αυτή τη μελέτη του 2014[15] η τετραϋδροκανναβινόλη έδειξε επίσης πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα. Δυστυχώς, για ορισμένους ασθενείς μπορεί να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα, ενεργώντας ως προ-επιληπτικό, που σημαίνει ότι μπορεί να δημιουργήσει επιληπτικές κρίσεις.

… η συνέχεια του κειμένου στο αρχείο:

Κάνναβη και επιληψία.pdf

https://www.facebook.com/download/preview/470272510182407