(Αναδημοσίευση με μετάφραση από: Leafly, “How cannabis and humans evolved together” https://www.leafly.com/news/health/how-cannabis-and-humans-evolved-togetherJanet Burns, March 30, 2020)

Η κάνναβη και οι άνθρωποι εξελίχτηκαν μαζί εδώ και χιλιάδες χρόνια, ο καθένας βοηθώντας τον άλλον να ευδοκιμήσει και να επεκταθεί στον πλανήτη. (Jesse Milns / Leafly)

Για τους ανθρώπους, όπως και τα περισσότερα είδη, η επιβίωση πάνω στην Γη δεν είναι ακριβώς εύκολη. Αλλά ευτυχώς δεν είμαστε μόνοι μας.

Η κάνναβη είναι μέρος του “εξελικτικού κήπου” (evolutionary garden) της ανθρωπότητας, των φυτών που μας βοηθούν στην εξελικτική πορεία μας.

Για δεκάδες χιλιάδες χρόνια, οι Homo sapiens αναπτύσσουν αμοιβαία ευεργετικές σχέσεις με άλλα είδη, από τους σκύλους και τις γάτες μέχρι τα βακτήρια και αρτόδεντρο (breadfruit). Αυτές οι αλληλεπιδράσεις επέτρεψαν σε διαφορετικές μορφές ζωής να εξελιχθούν και να αναπτυχθούν μαζί. Αυτές οι σχέσεις είναι παραδείγματα αμοιβαίας αλληλοεξέλιξης[1], που συμβαίνει όταν πολλαπλά είδη επηρεάζουν επωφελώς την πρόοδο το ένα του άλλου με την πάροδο του χρόνου.

[1] “Coevolution” (Συνεξέλιξη) https://evolution.berkeley.edu/evolibrary/article/evo_33

Είναι επίσης ένα βασικό μέρος αυτού που ο Dr. Sunil K. Aggarwal ονομάζει “εξελικτικό κήπο” (evolutionary garden) της ανθρωπότητας. Ο Aggarwal είναι physician, medical geographer και co-founder στο Advanced Integrative Medical Science (AIMS) Institute στο Σιάτλ. Το 2013 δημοσίευσε ένα από τα θεμελιώδη άρθρα σχετικά με αυτό το θέμα: “‘Tis in our nature: taking the human-cannabis relationship seriously in health science and public policy”, στο ιατρικό περιοδικό Frontiers in Psychiatry[2].

[2] Sunil K Aggarwal “‘Tis in our nature: taking the human-cannabis relationship seriously in health science and public policy” (Αυτό είναι στη φύση μας: παίρνοντας σοβαρά τη σχέση ανθρώπου-κάνναβης στην επιστήμη της υγείας και στη δημόσια πολιτική) Front Psychiatry. 2013;4:6.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3581812/

Σχετικά

“Η εξεύρεση σαφούς επιστημονικής προοπτικής για τη χρήση της κάνναβης μέσω της επικρατούσας θολής ομίχλης καπνού που σκεπάζει τα πάντα, απαιτεί να αναγνωριστεί ακριβώς ποιο είδος ‘καπνού’ αποκρύπτει την καλύτερη κατανόηση μας. Στις ΗΠΑ, σε μεγάλο βαθμό, το παραπέτασμα καπνού αποτελείται από την πολιτική ρητορική της επιβολής ενός πολέμου και την παρεμπόδιση από εκείνους που βρίσκονται σε θέσεις εξουσίας που δημιουργούν μια προκατειλημμένη αρνητικά ιδεολογική πλαισίωση για την χρήση της κάνναβης. Οι εθνικοί ηγέτες κατά τη διάρκεια του εικοστού αιώνα έχουν πάρει τις ευκαιρίες που προσφέρει το υψηλό αξίωμα τους ή επιδίωξαν να δηλώσουν δημοσίως τους κινδύνους της χρήσης της κάνναβης, όπως όταν ο τότε υποψήφιος της προεδρίας, ο Ρόναλντ Ρέιγκαν, δήλωσε το 1980 ότι ‘κορυφαίοι ιατρικοί ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η μαριχουάνα, το χόρτο και όπως αλλιώς θέλετε να το ονομάσετε, είναι ίσως το πιο επικίνδυνο ναρκωτικό στις ΗΠΑ και δεν έχουμε αρχίσει να ανακαλύπτουμε όλες τις ανεπιθύμητες ενέργειες. Αλλά είναι μόνιμες ανεπιθύμητες παρενέργειες. Η απώλεια της μνήμης, για παράδειγμα στους Grass (1999)’. Όχι μόνο η ρητορική αυτή είναι υπερβολικά απλοϊκή, αλλά και θολώνει και παραμορφώνει τα προϋπάρχοντα γεγονότα. Σε αυτή τη συγκεκριμένη περίπτωση, η δήλωση του Reagan συγκαλύπτει το γεγονός ότι η American Medical Association δήλωσε στο Κογκρέσο το 1937 ότι μετά από σχεδόν 100 χρόνια επαγγελματικής εμπειρίας στη δυτική ιατρική πρακτική με πάνω από 2.000 συνταγογραφούμενα παρασκευάσματα κάνναβης (Antique Cannabis Museum, 2012) οι επαγγελματίες διαπίστωσαν ότι η κάνναβη είχε έναν αναντικατάστατο θεραπευτικό ρόλο ως βοήθημα για την ανάκτηση παλιών και επί ακρών ξεχασμένων αναμνήσεων σε ασθενείς σε ψυχοθεραπεία (US Congress, 1937). Όταν ήταν στην εξουσία, ο νούμερο ένα τσάρος ενάντια στα ναρκωτικά του Reagan, ο Carlton Turner, κατηγόρησε την κάνναβη ότι με την χρήση της οι νέοι συμμετέχουν σε “αντι-στρατιωτικές αντι-πυρηνικές, αντί των μεγάλων επιχειρήσεων, εναντίον των αρχώνδιαδηλώσεις” (Schlosser, 1997), όλες τους αντίθετες προς τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες και θέσεις. Αυτή η σαφής ρητορική του αποδιοπομπαίου τράγου έχει τις ρίζες της στην καμπάνια της εξτριμ εκστρατείας του Reefer Madness στην δεκαετία του 1930, η οποία συνδέει τη χρήση κάνναβης σε τους μαύρους, τους λατινοαμερικάνους, τους μουσικούς τζαζ και με νεαρούς παραβάτες σε φυλετική, επιμικτική και ανθρωποκτόνο μανία (Helmer, 1975)…”

Χρήσιμα πράγματα για να καλλιεργήσει κάποιος

Ο κήπος που περιγράφει είναι μια συλλογή από φυτά, μύκητες και εκκρίσεις ζώων που έχουν καλλιεργηθεί / χρησιμοποιηθεί από τους ανθρώπους από τους προϊστορικούς χρόνους μέχρι σήμερα και που έχουν μεταφερθεί σε όλο τον κόσμο, λόγω της χρησιμότητάς τους για την ανθρώπινη υγεία και την επιβίωση, είτε ως τρόφιμα, ως φάρμακα, ως ένδυση είτε ως άλλες ουσιαστικές προμήθειες.

Πολλοί άνθρωποι σήμερα κυριολεκτικά αγαπούν να καταναλώνουν πράγματα όπως το μέλι και τα δημητριακά έως την καφεΐνη και την ασπιρίνη[3]. Ωστόσο, στον προηγούμενο αιώνα, μερικοί πολιτισμοί αποφάσισαν ότι είναι καλή ιδέα να εγκαταλείψουν ορισμένες περιοχές αυτού του κήπου, παρά την μακρά εξελικτική ιστορία και τα τρέχοντα επιστημονικά δεδομένα που συμβουλεύουν για το αντίθετο.

[3] “Aspirin’s Four-Thousand-Year History” (Η τεσσάρων χιλιάδων χρόνων ιστορία της ασπιρίνης) https://www.smithsonianmag.com/smart-news/brief-history-aspirin-180964329/

Αυτά τα εκτός λίστας είδη περιλαμβάνουν φυτά και μύκητες που οι άνθρωποι έχουν προσεκτικά καταναλώσει για χιλιετίες για να θεραπεύσουν κάποιες από τις χειρότερες ασθένειες και τον πόνο, τόσο του σώματος όσο και του νου: αποστάγματα από φυτά οπίου για την σωματική αγωνία, για παράδειγμα ή το τσάι ψιλοκυβίνης για την αντιμετώπιση μερικών από τις πιο δύσκολες στιγμές στην ζωή κάποιου.

Πολλά από αυτά είναι ισχυρά και μπορούν ακόμη και να είναι και επικίνδυνα (στις κλασικές ή στις σύγχρονες μορφές τους) χωρίς εποπτεία και καθοδήγηση. Ορισμένα έχουν πολλαπλές χρήσεις, αλλά ποτέ δεν έχουν παραμείνει μόνο σε ορισμένους πολιτισμούς.

Ωστόσο, σύμφωνα με τον Aggarwal, και σύμφωνα με έναν αυξανόμενο αριθμό εμπειρογνωμόνων πάνω στην ιστορία και στην βιολογία, ένα απαγορευμένο είδος είναι αυτό που ξεχωρίζει ως την μεγαλύτερη απώλεια μας και πιθανότατα και το μοναδικό πιο χρήσιμο φυτό που οι άνθρωποι έχουν γνωρίσει ποτέ και που ίσως να μας έχει βοηθήσει στο να γίνουμε “πιο ανθρώπινοι”.

Και αυτό το φυτό, φυσικά, είναι η κάνναβη.

Η πρώιμη επαφή με την κάνναβη

Η τρέχουσα έρευνα δείχνει ότι οι άνθρωποι έχουν καλλιεργήσει την κάνναβη για δεκάδες χιλιάδες χρόνια, αλλά οι πτυχές της βιολογίας μας υποδηλώνουν ότι η σχέση μας μαζί της φτάνει πολύ πιο πίσω.

Ως ένας ιατρικός γεωγράφος, ο Aggarwal έχει μελετήσει την πορεία πολλών φυσικών φαρμάκων σε διαφορετικούς πολιτισμούς και σε όλο τον κόσμο, βάσει ανθρωπολογικών και αρχαιολογικών στοιχείων.

Σε απάντηση στο σκληρό και πολλές φορές και διαφορετικό κατά τόπους περιβάλλον των Ιμαλαίων, το φυτό παρήγαγε τερπένια και χημικά κανναβινοειδή, στα οποία το ανθρώπινο σώμα είναι ιδιαίτερα κατάλληλο για να τα επεξεργαστεί.

Η κάνναβη είναι ένα από τα παλαιότερα φάρμακα που έχουν καταγραφεί, μας λέει. Έχει εξελιχθεί σε ολόκληρο τον πλανήτη για δεκάδες εκατομμύρια χρόνια και προέρχεται από τους εύρωστους προγόνους της στην Κεντρική Ασία. Στην πραγματικότητα, τα ίχνη της πρώιμης κάνναβης πηγαίνουν πολύ πίσω και σχηματίστηκε στην ψηλότερη οροσειρά του κόσμου, τα Ιμαλάια.

“Πριν από εξήντα εκατομμύρια χρόνια, τα βουνά αυτά σχηματίστηκαν από την Ινδική υποήπειρο που συγκρούστηκε με την ασιατική πλάκα”, εξηγεί ο Aggarwal σε τηλεφωνική συνέντευξη. “Όλη η ζωή που βρίσκονταν εκεί έπρεπε ή να προσαρμοστεί ή να πεθάνει”.

“Δημιούργησε μια μοναδική ευκαιρία για αυτό το προγονικό φυτό, το οποίο εμφανίστηκε πριν από 40 έως 50 εκατομμύρια χρόνια, ώστε να γίνει πολύ ενεργό στην παραγωγή”, μας αναφέρει. “Υπήρχε λιγότερο οξυγόνο και αυξημένη υπεριώδης ακτινοβολία, οπότε το φυτό έπρεπε να σκληραγωγηθεί και να αναπτύξει άμυνες”.

Κάνναβη: ένας σκληρός επιζών

Στα εκατομμύρια χρόνια από τότε, η κάνναβη έχει επιδείξει αξιοσημείωτη ικανότητα επιβίωσης σε μια μεγάλη ποικιλία κλιματικών συνθηκών, από το άγριο υποείδος της Cannabis ruderalis μέχρι το θαμνώδες Cannabis indica και το ψηλόκορμο Cannabis sativa και στα υβρίδια τους που παράγουν το μεγαλύτερο μέρος των λουλουδιών κάνναβης και της χαμηλής σε περιεκτικότητα THC κλωστικής κάνναβης, σήμερα.

Η κάνναβη φαίνεται επίσης να είναι χημικά συμβατή με τους εγκεφάλους των ζώων, συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπων, για ένα μεγάλο μέρος αυτού του χρόνου.

Σε απάντηση στα νέα, σκληρότερα περιβάλλοντά εκεί κοντά στα Ιμαλάια, ο Aggarwal μας λέει ότι το φυτό άρχισε να παράγει ένα ευρύ φάσμα τερπενίων και κανναβινοειδών[4] χημικών ουσιών, τα οποία το ανθρώπινο σώμα, με το ενδοκανναβινοειδές[5] του σύστημα ισορροπίας που βασίζεται σε ενδοκανναβινοειδείς νευροϋποδοχείς μέσα μας (και μπορεί να βρεθεί και σε όλα τα σπονδυλωτά είδη), είναι ιδιαίτερα κατάλληλο για να επεξεργαστούμε αυτό το φάσμα.

[4] “A list of major cannabinoids in cannabis and their effects” (Κατάλογος βασικών κανναβινοειδών στην κάνναβη και τα αποτελέσματα τους) https://www.leafly.com/news/cannabis-101/list-major-cannabinoids-cannabis-effects

[5] “Human Endocannabinoid System” (Το Ανθρώπινο Ενδοκανναβινοειδές Σύστημα) https://www.uclahealth.org/cannabis/human-endocannabinoid-system

Μερικοί παραγωγοί κανναβινοειδών είναι καλύτεροι από άλλους

Το ενδοκανναβινοειδές σύστημα είναι το κλειδί για τη γενική υγεία και ευεξία μας, διότι έχει καθοριστικό ρόλο στην ομοιόσταση, την ρύθμιση των κύριων βιολογικών λειτουργιών μας. Τα σώματά μας εργάζονται συνεχώς για να διατηρήσουν μια στενών ορίων λειτουργική ισορροπία[6] και οι ενώσεις κανναβινοειδών μπορούν να ενεργοποιήσουν το ενδοκανναβινοειδές σύστημα για να ανακτήσουν αυτή την σημαντική ισορροπία σε όλο το σώμα, όταν κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο.

[6] “Finding perfect balance: How cannabis affects homeostasis” (Βρες την τέλεια ισορροπία: Πώς η κάνναβη επηρεάζει την ομοιόσταση) https://www.leafly.com/news/health/finding-perfect-balance-how-cannabis-affects-homeostasis

“Το ενδοκανναβινοειδές σύστημα έχει έναν πολύ σημαντικό ρόλο στην προστασία του εγκεφάλου από βλάβες και στην προώθηση συναισθημάτων χαλάρωσης”.

– Dr. Sunil Κ. Aggarwal, co-founder, AIMS Institute

Παρά το όνομά τους, τα κανναβινοειδή χημικά δεν είναι μοναδικά στην κάνναβη. Το συστατικό τύπου CBG, από τον οποίο παράγονται όλες οι φυτοκανναβινοειδείς ενώσεις, βρίσκεται σε πολλά άλλα φυτά, όπως στην εχινάκεια (echinacea), τον κουρκουμά (turmeric) και το kava, για να αναφέρω μερικά.

Αλλά η κάνναβη “παράγει τόνους από αυτά” τα χημικά, ανέφερε ο Aggarwal. Ως αποτέλεσμα, “οι άνθρωποι που ζούσαν κοντά στο θιβετιανό οροπέδιο εξημέρωσαν νωρίς το φυτό και βρήκαν μεγάλο αριθμό χρήσεων του. Αυτό περιλαμβάνει την πλευρά της χρήσης για νευρολογικούς λόγους, η οποία είναι πολύ ενδιαφέρουσα, καθώς και για την καλή διατροφή και για τις ίνες για την κατασκευή ένδυσης”.

“Επηρεάζει τα νευρολογικά μας κυκλώματα και έχει έναν πολύ σημαντικό ρόλο στην προστασία του εγκεφάλου από βλάβες και στην προώθηση των συναισθημάτων χαλάρωσης”, πρόσθεσε ο Aggarwal. “Το σωματικό και ψυχολογικό τραύμα μπορεί να διαταράξει τον εγκέφαλο και να τον υποβιβάσει. Το ενδοκανναβινοειδές σύστημα και τα φυτοκανναβινοειδή, αν χρειαστεί, μπορούν να θέσουν τον εγκέφαλο σε πορεία αναγέννησης”.

Οι υποδοχείς CB1 και CB2 εξελίχθηκαν νωρίς

Εν ολίγοις, ο Aggarwal δήλωσε ότι “αυτός ο πρόγονος της κάνναβης έτυχε να κάνει αυτές τις ενώσεις που συνδέονται με τους υποδοχείς στο ανθρώπινο σύστημα οι οποίες αξιοποιούν ένα ακόμα παλαιότερο εξελικτικά εξελιγμένο βιολογικό σύστημα, το οποίο ξεπερνά τα 600 εκατομμύρια χρόνια: με όρους εξελικτικής πορείας στα στάδια σχηματισμού της ζωής”.

Συγκεκριμένα, αυτοί οι τύποι υποδοχέων, γνωστοί σήμερα ως CB1 και CB2, έχουν τα ίχνη πίσω στον χρόνο “όταν οι πολυκύτταροι οργανισμοί έγιναν πολυκύτταροι και προσπαθούσαν να καταλάβουν πώς να κάνουν νευροδιαβίβαση για να επικοινωνούν εσωτερικά και να ρυθμίζουν / συντονίζουν την συνολική τους δράση”.

“Στη βιογενετική χαρτογράφηση, όταν κοιτάζουμε διαφορετικά είδη και καταγράφουμε το ποια ηλικίας είναι, βρίσκουμε τους υποδοχείς κανναβινοειδών που πηγαίνουν πολύ πίσω στον χρόνο και φτάνουν μέχρι και σήμερα. Στον Homo sapiens, είναι ένα πραγματικά ολοκληρωμένο σύστημα για την επικοινωνία των κυττάρων”.

Μοναδικά χρήσιμο, αλλά όχι μοναδικό

Σε κυτταρικό επίπεδο, τα κανναβινοειδή είναι επίσης ιδιαίτερα χρήσιμα για τις αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές τους ιδιότητες, σε όλο το σώμα καθώς και στον εγκέφαλο. Αυτές οι πτυχές βοηθούν το σώμα να διατηρεί τη βέλτιστη απόδοση στα συστήματά του από το ενδοκυτταρικό επίπεδο και προς τα πάνω, όπως και άλλα φυσικά συμπληρώματα που διευκολύνουν το δρόμο ώστε το σώμα να κάνει την δουλειά του.

“Όσον αφορά τις αντιοξειδωτικές τους ιδιότητες και τις νευροπροστατευτικές τους ιδιότητες, τα κανναβινοειδή σίγουρα δεν είναι τα μοναδικά που παίζουν στο παιχνίδι”, δήλωσε ο Aggarwal. “Αλλά είναι σε αρκετά υψηλό επίπεδο”,

Πώς η κάνναβη έγινε παγκόσμια

Εκτός από τα αρχαιολογικά και βιολογικά στοιχεία, η σχέση της ανθρωπότητας με την κάνναβη έχει τεκμηριωθεί εδώ και χιλιάδες χρόνια και στις έντυπες καταγραφές και στις προφορικές εξιστορήσεις που φθάνουν πολύ πίσω στον χρόνο.

Όπως έγραψε ο Aggarwal το 2013, “το ίδιο το όνομα της κάνναβης περικλείει την μακρόχρονη σχέση του φυτού με την ανθρωπότητα, δεδομένου ότι της δόθηκε πραγματιστικά η ονομασία ‘Sativa’ το 1542 από το Γερμανό ιατρό-βοτανολόγο Leonhart Fuchs, που σημαίνει ‘καλλιεργημένο’ ή ‘χρήσιμο’ στα λατινικά”.

Ο ερευνητής Rob Clarke, ο οποίος γράφει ή είναι συν-συγγραφέας σε πολυάριθμα κείμενα σχετικά με την ιστορία και τη βιολογία της κάνναβης, δήλωσε στο Leafly ότι, απλά, η κάνναβη φαίνεται να είναι ένα από τα πιο χρήσιμα φυτά που έχουν συναντήσει ποτέ οι άνθρωποι. “Πολλά φυτά χρησιμοποιούνται για ένα μόνο σκοπό και μπορώ να ονομάσω μια σχετικά μικρή λίστα φυτών που μπορεί να χρησιμοποιούνται και για δύο σκοπούς”, μας δήλωσε. “Αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιο άλλο που χρησιμοποιείται για τρεις σκοπούς”.

Για παράδειγμα, “Οι φοίνικες μας παρέχουν τροφή και με τις ίνες τους μπορούμε να φτιάξουμε ρούχα ή καταφύγιο. Με το μπαμπού γίνεται το ίδιο”, είπε. Άλλα μέλη του κήπου μας, μας παρέχουν “τόσο τρόφιμα όσο και φάρμακα”, όπως είναι πολλά φρούτα, ρίζες και σπόροι που οι άνθρωποι καταναλώνουν ως τροφή και τα έχουν επίσης ζυμώσει σε αλκοόλ, όπως ο εξελικτικός ξάδερφος της κάνναβης, ο λυκίσκος[7].

[7] “Cannabis & Humulus: a family reunion” (Η κάνναβη και ο λυκίσκος: μια οικογενειακή επανένωση) https://www.projectcbd.org/science/cannabis-humulus-family-reunion

Αλλά η κάνναβη έχει και τα τρία, μας λέει ο Clarke: “Είναι τρόφιμο, μας δίνει φυτικές ίνες και μας δίνει φάρμακα”. Αυτό σημαίνει ότι, από ένα μόνο είδος καλλιέργειας, οι άνθρωποι μπορούν να αποκτήσουν μια σημαντική πηγή πρωτεϊνών, ινών για χιλιάδες χρήσεις και ιατρικά σκευάσματα ή μέσα κουλτούρας για τα μυαλά και τα σώματά μας.

Σε βιολογικό επίπεδο, η τόνωση του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος είναι ένα μέρος των εργαλείων του σώματος για την κοινωνική πλοήγηση και για την ισορροπία. Η ψυχολογική έρευνα έχει δείξει, στην πραγματικότητα, ότι όταν ενισχύεται το ενδοκανναβινοειδές σύστημα του σώματος, οι άνθρωποι αισθάνονται τις συναισθηματικές επιπτώσεις της απόρριψης λιγότερο, μας είπε ο Aggarwal. “Η ακεταμινοφαίνη (acetaminophen)μπορεί επίσης να το κάνει αυτό. Είναι σαν ένα παιχνίδι φλίπερ”.

Και τα δύο είδη αντιμετωπίζουν το άγχος

Ο Martin Lee, co-founder και director του PROJECT CBD[8] και συγγραφέας πολλών βιβλίων για την κάνναβη, εξήγησε σε συνέντευξή του στο Leafly ότι τα φυτά, όπως και οι άνθρωποι, έχουν τρόπους αντιμετώπισης των στρεσογόνων παραγόντων και εκφράζουν φυσικά το άγχος. “Τα φυτά της κάνναβης το κάνουν με χημικά σήματα, οσμές και τέτοια πράγματα”, δήλωσε ο Lee. “Τα φυτά υπό πίεση, πχ. όταν καταναλώνονται από φυτοφάγα έντομα ή οτιδήποτε άλλο, έχουν εξελιχθεί για να επικοινωνούν με το περιβάλλον τους για να αντιμετωπίσουν αυτούς τους στρεσογόνους παράγοντες”.

[8] “PROJECT CBD” https://www.projectcbd.org/

“Μπορεί να έχουν μια μυρωδιά που προσελκύει έναν θηρευτή του εχθρού που επιτίθεται στο φυτό ή που θα κρατήσει τους πιθανούς θηρευτές μακριά. Και έτσι συμβαίνει ότι αυτές οι ίδιες μυρωδιές, τα ίδια μόρια που χρησιμοποιεί η κάνναβη για την αντιμετώπιση του άγχους, βοηθούν πολύ τον ανθρώπινο εγκέφαλο στην αντιμετώπιση του δικού μας άγχους”.

Ακολουθώντας την πορεία μιας αυτοκρατορίας

Στην πραγματικότητα, αυτό το μέρος της σχέσης ανθρώπων-κάνναβης μπορεί να εξηγήσει πολλά για την ιστορία και την κατάσταση του φυτού στις ΗΠΑ και σε άλλες ζώνες με ευρωπαϊκές αποικίες ανά τον κόσμο, σύμφωνα με τον Aggarwal και τους συναδέλφους του.

Από τις αρχές του 1600, η Βρετανική αυτοκρατορία και άλλοι στην Ευρώπη είχαν την κάνναβη ως ένα πολύτιμο βιομηχανικό εμπόρευμα γιατί ήταν ένα απαραίτητο υλικό για τα πλοία τους (πανιά, σχοινιά, κά.). Κατά τους επόμενους αιώνες, αυτοί και οι αποικίες τους θα αγκάλιαζαν όλο και περισσότερο και την ιατρική χρήση της κάνναβης (που οδήγησε για παράδειγμα στις αρχές του 20ού αιώνα την φαρμακοβιομηχανία Eli Lilly να παρασκευάσει τα τόνικ της κάνναβης και στα διπλώματα ευρεσιτεχνίας της αμερικανικής κυβέρνησης για τη χρήση κάνναβης ως αντιοξειδωτικό και νευροπροστατευτικό, αλλά ας κρατήσουμε λίγο την σκέψη μας πάνω σε αυτό, για τώρα).

Κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, το ευρωπαϊκό εμπόριο δούλων ανθεί, με την κάνναβη να αποτελεί μεταξύ των κορυφαίων καλλιεργειών που αναγκάζονταν να καλλιεργούν τα εκατομμύρια θύματα του δουλεμπορίου και της υποδούλωσης της Αφρικής, της Κεντρικής και της Νότιας Αμερικής και των ιθαγενών της Βόρειας Αμερικής. Στα 1600, αναφέρει ο Aggarwal, η κάνναβη ως πολιτισμικό και πνευματικό φάρμακο πιθανότατα εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε αυτό που είναι σήμερα οι ΗΠΑ μεταξύ αυτών των υποδουλωμένων πληθυσμών.

Μέχρι τα 1920, το κοινωνικά και συναισθηματικά εξυπηρετικό φυτό είχε συμπεριληφθεί σε κάθε αξιόπιστη δυτική φαρμακοποιία και έφτανε στις πολιτείες σε φορτηγίδες ψυγεία (εξ ου και το όνομα “reefer” δηλ. ψυγείο), αναφέρει ο Aggarwal, ενσωματώνοντας το στην Αμερικανική τζαζ σκηνή. Την εποχή εκείνη, ωστόσο, οι περισσότερες πολιτείες και δήμοι στις ΗΠΑ είχαν επίσης επιλέξει να απαγορεύσουν το φυτό παρά το ιατρικό ιστορικό του. Το 1930, οι ΗΠΑ έκριναν ότι το φυτό πλέον ήταν παράνομο και σε ομοσπονδιακό επίπεδο.

Ωστόσο, για δεκαετίες από τότε, συνεχίζει να προσφέρει κοινωνική ανακούφιση σε πολλούς από τους πιο καταπιεσμένους και καταπονημένους πληθυσμούς της χώρας, αναφέρει ο Aggarwal. Άλλοι ερευνητές δήλωσαν ότι παρείχε επίσης ορισμένες από τις πιο εκμεταλλευόμενες ομάδες με μια πηγή οικονομικής ανεξαρτησίας, η οποία μπορεί να συνδέεται άμεσα με τη σημερινή μαύρη υπόγεια αγορά.

Το κλειδί στην εξέλιξη της κριτικής σκέψης;

Φαίνεται μάλιστα πιθανό ότι η κάνναβη βοήθησε ιδιαίτερα να ξεκινήσει η εξέλιξή μας στο να γίνουμε μεγάλοι, με κριτική σκέψη και πολιτισμό, που είμαστε σήμερα. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί για πρακτικούς, θρεπτικούς ή ψυχοδραστικούς λόγους ή (όπως είναι και το ίδιο το φυτό) ως ένα μείγμα.

Όσον αφορά τη νευρολογική ανάπτυξη και τη διατροφή των ανθρώπων, ο Leeεξηγεί: “Η γεωργία είναι πραγματικά ένα σημείο καμπής ως αρχή της διατήρησης και της καλλιέργειας υδατανθράκων[9], η οποία ήταν διαφορετική από τις προηγούμενες δίαιτες”. Συνεχίζοντας μας λέει, “Είναι πιθανό η κάνναβη να είναι το πρώτο αγροτικό φυτό, σίγουρα είναι μια από τις πολύ, πολύ πρώιμες καλλιέργειες. Και η κάνναβη είναι μοναδική, διότι είναι τόσο ευέλικτη”.

[9] “A Boiled-Down History of Porridge and Gruel in 7 Facts” (Μια ιστορία με κουάκερ και πληγούρι σε 7 δεδομένα) https://www.mentalfloss.com/article/70649/boiled-down-history-porridge-and-gruel-7-facts

Σήμερα, υπογραμμίζει ο Lee, οι άνθρωποι βρίσκουν κάθε είδους νέους τρόπους για να χρησιμοποιήσουν την κάνναβη (είτε σε τρόφιμα, φάρμακα, βιομηχανικά ή βιοτεχνικά υφάσματα, λειαντικά, καύσιμα ή πολλές άλλες μορφές), καθώς και σε καλύτερους τρόπους για να εκτιμήσουν τα ψυχοδραστικά αποτελέσματά της. Αλλά όσο προφανής και να είναι η χρησιμότητά της στις ανθρώπινες ζωές καθ’ όλη την ιστορία, υπάρχει ένα πράγμα που ίσως δεν γνωρίζουμε για την κάνναβη: το πώς οι πρώτοι άνθρωποι απόλαυσαν την ευφορικότητα.

“Μπορούμε μόνο να υποθέσουμε το πώς οι άνθρωποι ανακάλυψαν για πρώτη φορά τις ψυχοδραστικές πτυχές της κάνναβης”, δήλωσε ο Lee. “Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι είχαν βρει αυτές τις ευφορικές επιδράσεις μέσα από την διατροφή, τρώγοντας την, για διάφορους λόγους, ίσως τελικά να την έριξαν κατά λάθος στην φωτιά και να εισέπνευσαν τον καπνό και έτσι στην συνέχεια να ένιωσαν από πρώτο χέρι τις επιδράσεις της”.

Σχετικά άρθρα:

* “Women and weed: A history of cannabis and women’s health” (Γυναίκες και κάνναβη: Η ιστορία της κάνναβης και η υγεία των γυναικών)

* “Declaring cannabis ‘essential’ marks a whttps://www.leafly.com/news/health/cannabis-history-womens-healthatershed moment in history” (Η διαπίστωση ότι η κάνναβη είναι “ουσιαστική” σηματοδοτεί μια αιχμή της ιστορίας) https://www.leafly.com/news/politics/declaring-cannabis-essential-marks-a-watershed-moment-in-history

Μελέτες:

* De Laurentiis A, Araujo HA, Rettori V “Role of the endocannabinoid system in the neuroendocrine responses to inflammation” (Ο ρόλος του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος στις νευροενδοκρινικές αντιδράσεις στη φλεγμονή) Curr Pharm Des.2014;20(29):4697-706.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24588819

Περίληψη

“Πριν από μερικά χρόνια το ενδοκανναβινοειδές σύστημα έχει αναγνωριστεί ως ένα σημαντικό νευροδιαμορφωτικό σύστημα του οποίου οι κύριες λειτουργίες είναι να ασκεί και να διατηρεί την ομοιόσταση του σώματος. Αρκετά διαφορετικά ενδοκανναβινοειδή συντίθενται σε μια ευρεία τάξη κυτταρικών τύπων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων στον εγκέφαλο και στο ανοσοποιητικό σύστημα. συνδέονται με κανναβινοειδείς υποδοχείς συζευγμένους με πρωτεΐνη G, έχοντας βαθιές επιδράσεις σε διάφορες συμπεριφορικές, νευροενδοκρινικές και αυτόνομες λειτουργίες. Οι συντονισμένες νευρικές, ανοσολογικές, συμπεριφορικές και ενδοκρινικές αντιδράσεις σε φλεγμονές ενορχηστρώνονται για να παρέχουν σημαντική άμυνα κατά των μολύνσεων και να βοηθούν στην αποκατάσταση της ομοιόστασης στο σώμα. Αυτές οι αποκρίσεις εκτελούνται και ελέγχονται κυρίως από τον επινεφριδιακού άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης. Επίσης, το σύστημα υποθαλάμου-νευροϋποφυίας είναι απαραίτητο για την επιβίωση και παίζει ρόλο στην ανάκτηση της ομοιόστασης κάτω από ποικίλες καταστάσεις στρες, όπως φλεγμονή και λοίμωξη. Δεδομένου ότι τα συστατικά του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος είναι παρόντα στις θέσεις που εμπλέκονται στη ρύθμιση του άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης, πραγματοποιήθηκαν αρκετές μελέτες προκειμένου να ερευνηθούν οι νευροδιαβιβαστές με μεσολάβηση ενδοκανναβινοειδών και η έκκριση ορμονών υπό φυσιολογικές και παθολογικές συνθήκες. Στην παρούσα επανεξέταση επικεντρώσαμε τις ενέργειες των ενδοκανναβινοειδών στη νευροενδοκρινική απόκριση στη φλεγμονή και τη μόλυνση. Παρέχουμε μια λεπτομερή επισκόπηση της τρέχουσας κατανόησης του ρόλου του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος στην ανάκτηση της ομοιόστασης καθώς και πιθανές φαρμακολογικές θεραπείες που βασίζονται στον χειρισμό των συστατικών του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος που θα μπορούσαν να παρέχουν νέες θεραπείες για ένα ευρύ φάσμα διαταραχών”.

* McPartland JM, Matias I, Di Marzo V, Glass M “Evolutionary origins of the endocannabinoid system” (Η εξελικτική προέλευση του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος) Gene. 2006 Mar 29;370:64-74.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16434153

Περίληψη

“Η εξέλιξη του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος εκτιμήθηκε με την αναζήτηση λειτουργικών ορθολόγων στα γονιδιώματα δώδεκα φυλογενετικά διαφορετικών οργανισμών: Homo sapiens, Mus musculus, Takifugu rubripes, Ciona intestinalis, Caenorhabditis elegans, Drosophila melanogaster, Saccharomyces cerevisiae, Arabidopsis thaliana, Plasmodium falciparum, Tetrahymena thermophila, Archaeoglobus fulgidus και Mycobacterium tuberculosis. Αλληλουχίες παρόμοιες με τις ενδοκανναβινοειδείς exon αλληλουχίες ανθρώπου προήλθαν από φιλτραρισμένες αναζητήσεις BLAST και υποβλήθηκαν σε φυλογενετική δοκιμή με προγράμματα ClustalX και δένδρου. Μονοφυλετικά clades που συμφώνησαν με ευρύτερα φυλογενετικά στοιχεία (δηλ., γονιδιακά δέντρα που παρουσιάζουν τοπογραφική συνάφεια με είδη δένδρων) θεωρήθηκαν ορθόλογοι. Η ικανότητα των ορθολόγων να λειτουργούν ως ενδοκανναβινοειδείς πρωτεΐνες προβλέφθηκαν με profilers (Pfam, Prosite, TMHMM και pSORT) και εξετάζοντας ερωτηματοποιημένες αλληλουχίες ή μοτίβα αμινοξέων που είναι γνωστό ότι εξυπηρετούν κρίσιμους ρόλους στην λειτουργία της ενδοκανναβινοειδούς πρωτεΐνης (που λαμβάνεται από μια βάση δεδομένων με μελέτες κατευθυνόμενης μεταλλαξιογένεσης). Αυτή η νέα μεταφορά λειτουργικών πληροφοριών σε γονιδιακά δένδρα μάς επέτρεψε να προβλέψουμε καλύτερα τη λειτουργική προέλευση του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος. Μέσα σε αυτόν τον περιορισμένο αριθμό δώδεκα οργανισμών, τα ενδοκανναβινοειδή γονίδια παρουσίαζαν ετερογενείς εξελικτικές τροχιές, με λειτουργικούς ορθολόγους περιορισμένους σε θηλαστικά (TRPV1 και GPR55) ή σπονδυλωτά (CB2 και DAGLbeta) ή χορικά (MAGL και COX2) ή ζωικά (DAGLalpha και υποδοχείς όπως οι CB1) ή η opisthokonta (ζώα και μύκητες, NAPE-PLD) ή ευκαρυωτικά (FAAH). Οι μέθοδοι μας αναγνώρισαν λιγότερους ορθόλογους από ότι τα αυτοματοποιημένα συστήματα σχολιασμού, όπως το HomoloGene. Αναφέρονται τα φυλογενετικά προφίλ, η μη ορθολογική γονιδιακή μετατόπιση, η λειτουργική σύγκλιση και η συνένωση”.

* Mackie K “Cannabinoid receptors: where they are and what they do” (Οι υποδοχείς κανναβινοειδών: Που βρίσκονται και τι κάνουν) J Neuroendocrinol. 2008 May;20 Suppl 1:10-4.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18426493

Περίληψη

“Το ενδοκανναβινοειδές σύστημα αποτελείται από τα ενδογενή κανναβινοειδή (ενδοκανναβινοειδή), τους υποδοχείς κανναβινοειδών και τα ένζυμα που συνθέτουν και αποικοδομούν τα ενδοκανναβινοειδή. Πολλά από τα αποτελέσματα των κανναβινοειδών και των ενδοκανναβινοειδών προκαλούνται από δύο υποδοχείς συζευγμένους με πρωτεΐνη G (GPCRs), οι CB(1) και CB(2), αν και μπορεί να εμπλέκονται επιπλέον υποδοχείς. Οι υποδοχείς CB(1) υπάρχουν σε πολύ υψηλά επίπεδα σε αρκετές περιοχές του εγκεφάλου και σε χαμηλότερες ποσότητες με πιο διαδεδομένο τρόπο. Αυτοί οι υποδοχείς μεσολαβούν σε πολλές από τις ψυχοδραστικές επιδράσεις των κανναβινοειδών. Οι υποδοχείς CB(2) έχουν πιο περιορισμένη κατανομή, βρίσκονται σε έναν αριθμό ανοσοκυττάρων και σε λίγους νευρώνες. Τόσο οι CB(1) όσο και οι CB(2) συνδέονται κυρίως με ανασταλτικές πρωτεΐνες G και υπόκεινται στις ίδιες φαρμακολογικές επιδράσεις με άλλες GPCRs. Έτσι, ο μερικός αγωνισμός, η λειτουργική εκλεκτικότητα και ο αντίστροφος αγωνισμός παίζουν όλα τους σημαντικούς ρόλους στον προσδιορισμό της κυτταρικής απόκρισης σε συγκεκριμένους συνδέτες υποδοχέα κανναβινοειδών”.

* Bradley E Alger “Getting High on the Endocannabinoid System” (Ευφορικότητα με το Ενδοκανναβινοειδές Σύστημα) Cerebrum. 2013 Nov-Dec;2013:14.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3997295/

Σημείωση του συντάκτη:

“Το ενδογενές κανναβινοειδές σύστημα, που ονομάστηκε έτσι από το φυτό που οδήγησε στην ανακάλυψή του, είναι ένα από τα σημαντικότερα φυσιολογικά συστήματα που εμπλέκονται στη δημιουργία και τη διατήρηση της ανθρώπινης υγείας. Τα ενδοκανναβινοειδή και οι υποδοχείς τους βρίσκονται σε όλο το σώμα: στον εγκέφαλο, τα όργανα, τους συνδετικούς ιστούς, τους αδένες και τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος. Με τις πολύπλοκες ενέργειές του στο ανοσοποιητικό μας σύστημα, στο νευρικό σύστημα και σχεδόν σε όλα τα όργανα του σώματος, τα ενδοκανναβινοειδή είναι κυριολεκτικά μια γέφυρα μεταξύ σώματος και μυαλού. Με την κατανόηση αυτού του συστήματος, αρχίζουμε να βλέπουμε έναν μηχανισμό που θα μπορούσε να συνδέσει την εγκεφαλική δραστηριότητα και τις καταστάσεις σωματικής υγείας και ασθενειών”.

* Mauro Maccarrone, Itai Bab, Tamás Bíró, Guy A Cabral, Sudhansu K Dey, Vincenzo Di Marzo, Justin C Konje, George Kunos, Raphael Mechoulam, Pal Pacher, Keith A Sharkey, Andreas Zimmer “Endocannabinoid signaling at the periphery: 50 years after THC” (Ενδοκαναβιοειδής σηματοδότηση στην περιφέρεια: 50 χρόνια μετά την THC) Trends Pharmacol Sci. 2015 May;36(5):277–296.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4420685/

Περίληψη

“Πριν από πενήντα χρόνια (το 1964) απομονώθηκε το ψυχοδραστικό συστατικό της Cannabis sativa, η Δ9-τετραϋδροκανναβινόλη (THC). Περίπου 30 χρόνια αργότερα ανακαλύφθηκαν οι ενδογενείς ομόλογοι της THC, που ονομάζονται συλλογικά ενδοκανναβινοειδή (eCBs): το 1995, η Ν-αραχιδονουλαλεθανολαμίνη (ανανδαμίδιο / anandamide, ΑΕΑ) και η 2-αραχιδονυλογλυκερόλη (2-AG) έριξαν φως στην επίδραση των eCBs στην ανθρώπινη υγεία και ασθένεια, εντοπίζοντας ένα σύνολο πρωτεϊνών που τα δεσμεύουν, τα συνθέτουν και τα υποβαθμίζουν και που αποτελούν εν γένει το eCB σύστημα. Τα eCBsελέγχουν βασικές βιολογικές διεργασίες, συμπεριλαμβανομένης της επιλογής κυττάρων μεταξύ επιβίωσης και θανάτου, και πολλαπλασιασμό και διαφοροποίηση προγονικών / βλαστικών κυττάρων. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες, τα eCBsαναγνωρίστηκαν ως βασικοί μεσολαβητές διαφόρων πτυχών της ανθρώπινης παθοφυσιολογίας και έτσι εμφανίστηκαν μεταξύ των πλέον διαδεδομένων και ευπροσάρμοστων σηματοδοτικών μορίων που ανακαλύφθηκαν ποτέ.

Εδώ, μερικοί από τους πρωτοπόρους αυτού του ερευνητικού τομέα ανασκόπησαν τις τελευταίες εξελίξεις των κρίσιμων λειτουργιών του eCB στα περιφερειακά όργανα. Η κοινοτική μας προσπάθεια στοχεύει στην επίτευξη συναίνεσης όσον αφορά τη συνάφεια του περιφερειακού συστήματος eCB για την ανθρώπινη υγεία και την παθογένεια των ασθενειών, καθώς και για την ανάδειξη αναδυόμενων προκλήσεων και θεραπευτικών ελπίδων”.

* De Laurentiis A, Fernández Solari J, Mohn C, Zorrilla Zubilete M, Rettori V “Endocannabinoid system participates in neuroendocrine control of homeostasis” (Το ενδοκανναβινοειδές σύστημα συμμετέχει στον νευροενδοκρινικό έλεγχο της ομοιόστασης) Neuroimmunomodulation.2010;17(3):153-6.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20134190

Περίληψη

“Το σύστημα υποθαλάμου-νευροϋποφυίας (hypothalamo-neurohypophyseal system) παίζει ρόλο στην ομοιοστασία κάτω από ποικίλες καταστάσεις στρες, συμπεριλαμβανομένης της ενδοτοξαιμίας. Η οξυτοκίνη (oxytocin, OXT) και η αγγειοπιεσίνη (vasopressin, VP) είναι σημαντικές ορμόνες που συντίθενται από τους νευρώνες στους υποθαλαμικούς paraventricular και supraoptic nuclei και απελευθερώνονται σε διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου και από τα νευροϋποφυικά τερματικά στο αίμα σε απάντηση σε πολλά παθοφυσιολογικά ερεθίσματα. Ωστόσο, ο μηχανισμός που ελέγχει την έκκριση OXT και VP δεν έχει αποσαφηνιστεί πλήρως. Το οξείδιο του αζώτου (ΝΟ) είναι γνωστός μεσολαβητής που ρυθμίζει την απελευθέρωση αυτών των ορμονών. Το ενδοκανναβινοειδές σύστημα είναι ένα νέο ενδοκυτταρικό σύστημα που ρυθμίζει διάφορες νευροενδοκρινικές δράσεις. Τα ενδοκανναβινοειδή (eCB) απελευθερώνονται ως ανάδρομοι αγγελιοφόροι από πολλούς νευρώνες, συμπεριλαμβανομένων και των υποθαλαμικών magnocellular νευρώνων και οι υποδοχείς κανναβινοειδών εντοπίζονται εντός αυτών των νευρώνων καθώς και στους anterior και posterior pituitary lobes, γεγονός που υποδηλώνει έναν ρόλο του eCBστην παραγωγή και απελευθέρωση των ΟΧΤ και VP . Η έγχυση λιποπολυσακχαρίτη (lipopolysaccharide, LPS) είναι ένα μοντέλο που χρησιμοποιείται ως πρόκληση ανοσίας. Ο LPS προκαλεί μια νευροενδοκρινική απόκριση που προκαλείται από κυτοκίνες, ο παράγοντας νέκρωσης όγκου άλφα είναι ένας από αυτούς. Έχουμε επικεντρωθεί στη συμμετοχή του ΝΟ και του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος στην παραγωγή και έκκριση των ΟΧΤ και VP κατά τη διάρκεια βασικών και στρες συνθηκών και διαπιστώσαμε ότι το eCB επηρεάζει την βασική έκκριση ΟΧΤ και VP με διαφορετική δράση σε κάθε επίπεδο του συστήματος υποθαλάμου-νευροϋποφυίας. Μετά από LPS, υπάρχει αύξηση στην σύνθεση eCB που ενισχύει την έκκριση του OXT”.

* Ruginsk SG, Vechiato FM, Elias LL, Antunes-Rodrigues J “The endocannabinoid system and the neuroendocrine control of hydromineral balance” (Το ενδοκανναβινοειδές σύστημα και ο νευροενδοκρινικός έλεγχος της hydromineral ισορροπίας) J Neuroendocrinol. 2014 Jun;26(6):370-6.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24750469

Περίληψη

“Τα ενδοκανναβινοειδή (ECBs) είναι πανταχού παρόντες λιποφιλικοί παράγοντες και αυτό το χαρακτηριστικό είναι σύμφωνο με το ευρύ φάσμα των ομοιοστατικών λειτουργιών που αποδίδονται στο ενδοκανναβινοειδές σύστημα (ΕΚΣ). Υπάρχει ένας αυξανόμενος αριθμός μελετών που δείχνουν ότι το ΕΚΣ επηρεάζει τη νευροδιαβίβαση στο υποθαλαμικό νευροφυποφυικοσύστημα. Παρέχουμε μια επισκόπηση των πρωταρχικών ρόλων των ECBs στη διαμόρφωση της νευροενδοκρινικής λειτουργίας και, συγκεκριμένα, στον έλεγχο της υδρομεταλλικής (hydromineral)ομοιόστασης. Συνεπώς, συζητούνται οι γενικές πτυχές της σηματοδότησης με τη μεσολάβηση του ΕΚΣ, καθώς και οι ειδικές συνεισφορές της κεντρικής συνιστώσας του ΕΚΣστην ενσωμάτωση των συμπεριφορικών και ενδοκρινολογικών αποκρίσεων που ελέγχουν την ομοιοστασία του υγρού του σώματος”.

* Di Marzo V, Bifulco M, De Petrocellis L “The endocannabinoid system and its therapeutic exploitation” (Το ενδοκανναβινοειδές σύστημα και η θεραπευτική του εκμετάλλευση) Nat Rev Drug Discov. 2004 Sep;3(9):771-84.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15340387

Περίληψη

“Ο όρος ‘ενδοκανναβινοειδές’, αρχικά φτιαγμένος στα μέσα της δεκαετίας του 1990 μετά την ανακάλυψη των υποδοχέων μεμβράνης για την ψυχοδραστική αρχή στην κάνναβη, την Δέλτα9-τετραϋδροκανναβινόλη και τους ενδογενείς συνδέτες, δείχνει τώρα ένα ολόκληρο σύστημα σηματοδότησης που περιλαμβάνει κανναβινοειδείς υποδοχείς, ενδογενείς συνδέτες και ένζυμα για την βιοσύνθεση του συνδέτη και την αδρανοποίηση. Το σύστημα αυτό φαίνεται να εμπλέκεται σε έναν συνεχώς αυξανόμενο αριθμό παθολογικών καταστάσεων. Με τα νέα προϊόντα που έχουν ήδη στοχεύσει στη φαρμακευτική αγορά λίγο περισσότερο από μια δεκαετία από την ανακάλυψη των υποδοχέων κανναβινοειδών, το ενδοκανναβινοειδές σύστημα φαίνεται να έχει ακόμα μεγαλύτερη υπόσχεση για τη μελλοντική ανάπτυξη θεραπευτικών φαρμάκων. Εξετάζουμε τις συνθήκες υπό τις οποίες μπορεί να επιτευχθεί η δυνατότητα στοχοθέτησης του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος στα επόμενα χρόνια”.

* Bisogno T, Ligresti A, Di Marzo V “The endocannabinoid signalling system: biochemical aspects” (Το ενδοκανναβινοειδές σύστημα σηματοδότησης: Οι βιοχημικές πτυχές) Pharmacol Biochem Behav.2005 Jun;81(2):224-38.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15935454

Περίληψη

“Η γνώση του ενδογενούς συστήματος κανναβινοειδών επεκτάθηκε σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Μετά την ανακάλυψη των υποδοχέων κανναβινοειδών, των ενδογενών αγωνιστών τους και των πρωτεϊνών για τη σύνθεση και αδρανοποίηση τους, έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος στην κατανόηση του ρόλου του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος στις ζωτικές λειτουργίες. Στη συνέχεια, έχει δημοσιευθεί ένας αυξανόμενος αριθμός άρθρων σχετικά με τη βιοχημεία και τη φαρμακολογία των ενδοκανναβινοειδών. Αυτό το άρθρο επισκοπεί το σύστημα ενδοκανναβινοειδούς σηματοδότησης με έμφαση στις βιοχημικές πτυχές του. Συγκεκριμένα, εξετάζουμε τους μηχανισμούς βιοσύνθεσης και απενεργοποίησης των ενδοκανναβινοειδών, καθώς και τους διάφορους μοριακούς στόχους για μερικά από τα ενδοκανναβινοειδή που περιγράφονται μέχρι τώρα”.